ជាតិ
កម្ម ជាអ្នកបង្កើត និងតាក់តែងជីវិតសត្វលោក
× កម្ម គឺជាអំពើដែលសាងដោយសត្វលោកទាំងពួង ទោះបីជាល្អក្តី ឬអាក្រក់ក្តី។ ប្រជាពុទ្ធបរិស័ទ មានជំនឿថា កាលណាមានកម្ម ប្រាកដជាមានផល ទាំងនៅក្នុងជាតិនេះ និងជាតិខាងមុខ។ កម្មនេះឯង ជាអ្នកញ៉ាំងសត្វលោក ឲ្យកើតឡើង។
ជាច្បាប់ធម្មជាតិ កម្មល្អ នឹងផ្តល់ផលល្អ រីឯកម្មអាក្រក់ នឹងផ្តល់ផលអាក្រក់។ ដូច្នេះ បុគ្គលណា ដែលបានធ្វើនូវអំពើល្អច្រើន នឹងសោយសុខទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត ហើយអាចមកកើតជាមនុស្សវិញ ឬក៏កើតនៅស្ថានទេវតានាជាតិខាងមុខ។ ផ្ទុយទៅវិញ ជនទាំងឡាយណា ដែលបានធ្វើនូវអំពើអាក្រក់ច្រើន ហើយសន្សំនូវអកុសលកម្មច្រើន តែងមានជីវិតរស់នៅប្រកបដោយភាពលំបាក ហើយនឹងកើតនៅក្នុងអបាយភូមិទៀតផង។
កម្ម គឺប្រៀបបានទៅនឹងគ្រាប់ពូជដូច្នោះដែរ។ កម្ម គឺជាកម្មសិទ្ធតែមួយគត់ ដែលសត្វលោកមានពិត ហើយសព្វសត្វគ្រប់រូប តែងយកតាមខ្លួនជាប់ជានិច្ច ពីមួយជាតិ ទៅមួយជាតិ។ កាយកម្មក្ដី វចីកម្មក្ដី និងមនោកម្មក្ដី គឺប្រៀបដូចជាគ្រាប់ពូជដែលអ្នកលបានសាបព្រោះ នឹងត្រូវដុះឡើងពេលណាលក្ខខណ្ឌអំណោយផល។ អ៊ីចឹង បើអ្នកដាំពូជអ្វី អ្នកដឹងបានផលនៃពូជនោះ ហើយបើពូជនោះជាពូជល្អ ផលក៏រមែងកើតឡើងល្អដូចគ្នា។
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ទ្រង់អប់រំថា មនុស្សលោកគ្រប់គ្នា ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះសកម្មភាពផ្ទាល់ខ្លួន ហើយក៏ត្រូវមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងការកំណត់ជោគវាសនារបស់ខ្លួនផងដែរ។ ដូច្នេះមុនពេលធ្វើនូវអំពើអាក្រក់ណាមួយ អ្នកគួរគប្បីពិចារណាដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយត្រូវព្យាយាមធ្វើតែអំពើល្អគ្រប់ពេលវេលាជំនួសវិញ។
ប្រសិនបើអ្នកមិនដឹងប្រាកដថា តើសកម្មភាពនោះអាក្រក់ ឬល្អ អ្នកអាចអនុវត្តតាមព្រះពុទ្ធោវាទ ដែលព្រះពុទ្ធអង្គទ្រង់បានសម្ដែងបែបនេះថា៖«បើការងារនោះបៀតបៀនខ្លួនឯងផង និងប៉ះពាល់ដល់អ្នកដទៃផង ចូរកុំប្រព្រឹត្តិនូវអំពើបែបនោះឡើយ តែបើការងារទាំងឡាយណាដែលមិនមានផលប៉ះពាល់ដល់អ្នកណាទេ ចូរធ្វើនូវអំពើល្អនោះជារៀងរហូតទៅ»៕
ប្រភព៖ គេហទំព័រ ៥០០០ឆ្នាំ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com