ជាតិ
បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
លោក អ៊ូ វីរៈ៖ កម្ពុជាខិតទៅរកចិន ប៉ុន្តែមិនធ្វើជាកូនអុកចិនឡើយ រូបពីហ្វេសប៊ុកលោក អ៊ូ វីរៈ
× ភ្នំពេញ៖ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា កំពុងបង្ហាញគោលជំហរនយោបាយការបរទេសងាកទៅរកចិនកាន់តែខ្លាំង មួយរយៈពេលចុងក្រោយនេះ។ មជ្ឈដ្ឋានទូទៅកំពុងព្រួយបារម្ភពីគោលនយោបាយការបរទេសរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដែលកំពុងបង្កើនទំនាក់ទំនងស្អិតល្មួតជាមួយចិន។ លោក អ៊ូ វីរៈ អ្នកវិភាគនយោបាយ យល់ឃើញថា កម្ពុជាហាក់បាត់បង់គោលជំហររបស់ខ្លួន ក្នុងការប្រកាន់យកគោលនយោបាយអព្យាក្រឹត្យ ក្រោយពីមានសម្ពាធនយោបាយពីសហគមអន្តរជាតិ ជាពិសេសសហរដ្ឋអាមេរិក។ សម្រាប់លោក អ៊ូ វីរៈ ត្បិតកម្ពុជាខិតទៅរកចិនកាន់តែខ្លាំងមែន ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក៏មិនបណ្ដោយខ្លួនឲ្យក្លាយជាកូនអុក និងរងគ្រោះដោយសារចិនឡើយ។
ខាងក្រោមនេះគឺជាការអត្ថាធិប្បាយរបស់លោក អ៊ូ វីរៈ ដែលសាកសួរដោយលោក រំដួល ចិត្រា អ្នកសារព័ត៌មានអេឡិចត្រូនិច្ចថ្មីៗ៖
លោក រំដួល ចិត្រា៖ មួយរយៈចុងក្រោយនេះ កម្ពុជាកំពុងបានបង្ហាញរូបភាពទំនាក់ទំនងយ៉ាងស្អិតល្មួតជាមួយរដ្ឋាភិបាលចិន ក្រោយពីមានសម្ពាធពីបរទេស ដូចជាអាមេរិកជាដើម។ ដូច្នេះបើសម្ពាធកាន់តែខ្លាំងមកលើកម្ពុជានោះ កម្ពុជាក៏កាន់តែខិតទៅរកចិនជាខ្នងបង្អែកកាន់តែខ្លាំងដែរ ។ តើវាជាការពិតមែនទេ លោក អ៊ូ វីរៈ?
លោក អ៊ូ វីរៈ៖ រឿងនេះជាការពិតមួយ! ប៉ុន្តែវាមិនមែនទាំងស្រុងទេ ព្រោះបើកម្ពុជាងាកទៅរកចិនទាំងស្រុង កម្ពុជានឹងក្លាយជាកូនអុក និងជាឧបករណ៍របស់ចិន នោះប្រទេសកម្ពុជាក៏ជួបនឹងគ្រោះថ្នាក់ដែរ។ ដូច្នេះហើយអ្នកកាន់អំណាចរបស់យើងសព្វថ្ងៃ(រដ្ឋាភិបាល) ក៏គាត់មើលឃើញដូច្នេះដែរ ខ្ញុំមើលទៅគាត់មើលឃើញដូចតែគ្នាទេ រឿងគ្រោះថ្នាក់នៃការក្លាយជាកូនអុករបស់ប្រទេសមហាអំណាចមួយ។ ដូច្នេះខ្ញុំមើលទៅរដ្ឋាភិបាល ប្រាកដជាមិនងាកទៅរកចិនទាំងស្រុងនោះទេ។ ហើយរឿងងាកទៅចិនទាំងស្រុងនេះ វាមិនអាចកើតឡើង ដោយសារវាមកពីកត្តាជាច្រើនផ្សេងទៀត ពាក់ព័ន្ធនឹងកត្តាពិភពលោកនោះ ព្រោះជប៉ុនជាតួអង្គសំខាន់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា វៀតណាមក៏ជាតួអង្គសំខាន់មួយ ឥណ្ឌានឹងក្លាយជាប្រទេសមួយ ដែលជាប្រទេសមហាអំណាចសេដ្ឋកិច្ចទី៣ ក្នុងពិភពលោក ក្នុងរយៈពេល២០ឆ្នាំទៀត ។ ទាំងនេះជាតួអង្គសំខាន់នៅក្នុងតំបន់។ ដូច្នេះបើយើងមើលមែនទែន ទោះបីមិនបាច់និយាយពីអាមេរិក ក៏នៅមានតួអង្គសំខាន់ៗច្រើនទៀត ដែលបង្ហាញថា កម្ពុជាមិនចាំបាច់ក្លាយជាកូនអុករបស់ចិនទាំងស្រុងទេ។
លោក រំដួល ចិត្រា៖ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ពាក្យលោកថា បើកម្ពុជាក្លាយជាកូនអុកចិននោះ កម្ពុជានឹងរងគ្រោះថ្នាក់។ តើគ្រោះថ្នាក់អ្វីដែលលោកមើលឃើញនោះ?
លោក អ៊ូ វីរៈ៖ ជាទូទៅបើយើងក្លាយជាកូនអុក គឺវារងគ្រោះថ្នាក់នោះ ទាល់តែអ្នកលេងអុកបានយល់។ ព្រោះបើសិនយើងក្លាយជាកូនអុកគេដូចជាកូនត្រីអ៊ីចឹង គេនឹងរុញកូនត្រីឲ្យក្លាយជាចំណីអ្នកដទៃ ដើម្បីជានុយទុកផ្លូវឲ្យគេវាយបកទៅគូរប្រកួតវិញ។ នេះជាឧទាហរណ៍ ។ ដូចគេធ្លាប់រុញយើងដែរ យើងមើលនៅក្នុងជំនាន់ទស្សវត្ស ៦០ និង៧០ គឺឺមហាអំណាចសូវៀត អាមេរិក និងចិន ក៏រុញប្រទេសវៀតណាម និងប្រទេសមួយចំនួនផ្សេងទៀត ក្លាយជាកូនអុក ហើយក្លាយជាគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់ប្រទេសវៀតណាម ឡាវ និងកម្ពុជា។ ឥឡូវបើយើងមើលកូរ៉េខាងជើង និងកូរ៉េខាងត្បូង ការពិតជាកូនអុករបស់ប្រទេសមហាអំណាច ដូច្នេះប្រទេសកូរ៉េ និងប្រជាជនកូរ៉េ បែកបាក់គ្នា និងប្រឈមគ្រោះថ្នាក់ជាងគេ។ ហើយបើមើលលទ្ធផលកូនអុកនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ យើងមើលលើកូរ៉េខាងជើង និងកូរ៉េខាងត្បូង យើងឃើញលទ្ធផលហើយ។
លោក រំដួល ចិត្រា៖ បើនិយាយពីរឿងកូនអុកនេះ ខ្ញុំយល់ខ្លះដែរថា រាល់អុកកូនត្រី ភាគច្រើនគេប្រើដើម្បីប្ដូរជាមួយនុយធំ ដើម្បីវាយបកយកជម្នះ សម្រាប់ប្រយោជន៍គេ។ ដូច្នេះក្នុងន័យលោកឡើងនេះ មានន័យថាបើកម្ពុជាក្លាយជាកូនអុកចិនមែន នោះកម្ពុជានឹងគ្មានផលចំណេញទេ?
លោក អ៊ូ វីរៈ៖ ឲ្យតែក្លាយជាកូនអុកគេហើយ គេចង់ប្រើ គេចង់រុញទៅណាក៍បានដែរ។ ហើយកូនត្រីអុក គេចង់រុញឲ្យក្លាយជាចំណីក៏បាន ក្លាយជាឧបករណ៍ព័ទ្ធហ៊ុមក្រុមផ្សេងទៀតក៏បាន។ ដូច្នេះយើងនឹងគ្មានជម្រើសខ្លួនយើងហើយ។ ហើយបើយើងមើលពីអតីតកាលរបស់យើង មានបទពិសោធន៍ខ្លួនឯងច្បាស់ហើយ កាលពីជំនាន់ទស្សវត្ស៧០ និង៨០ ភាគីកម្ពុជាឈ្លោះគ្នា រវាងខ្មែរនិងខ្មែរ ដោយសារមួយក្រុមក្លាយជាឧបករណ៍របស់ក្រុមម្ខាងៗទៀត។ យើងបែកទៅជាបួនក្រុមធំៗ ទើបនាំឲ្យមានកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីសនោះ ព្រោះតែកម្ពុជាបែងចែកក្រុមបួន ដោយមានក្រុមចាប់យកចិន ក្រុមចាប់យកវៀតណាម មានអ្នកចាប់យកសូវៀត អ្នកចាប់យកអាមេរិក និងលោកខាងលិច ។ វាជារឿងជូចត់កន្លងមកមកហើយ ដែលយើងត្រូវរៀនសូត្រឲ្យបានស៊ីជម្រៅ ដើម្បីយើងចៀសវាងដានប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏ជូចត់របស់យើង។
លោក រំដួល ចិត្រា៖ ងាកមកគោលនយោបាយកម្ពុជា ជាមួយអាមេរិកវិញ ត្រូវបានអ្នកនាំពាក្យគណបក្សកាន់អំណាចលើកឡើងកន្លងមកថា អាមេរិកតែងតែលូកដៃចូលរឿងនយោបាយកម្ពុជា និងដាក់សម្ពាធលើកម្ពុជា ក្នុងគោលបំណងបំពេញមហិច្ចតាខ្លួន និងដើម្បីប្រកួតប្រជែងអំណាចជាមួយចិនប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺគ្មានបំណងពិតក្នុងការជួយជ្រោមជ្រែងកម្ពុជាទេ។ តើលោក អ៊ូ វីរៈ យល់ឃើញយ៉ាងដូចម្ដេចវិញ?
លោក អ៊ូ វីរៈ៖ តាំងពីសង្គ្រាមលោកលើកទី២មក អាមេរិកក្លាយជាប្រទេសមហាអំណាចផ្ដាច់មុខ។ ដោយសារចំណុចនេះហើយ ទើបអាមេរិកមានអំណាចខ្លាំង និងចាប់ផ្ដើមលូកដៃចូលនយោបាយគ្រប់កិច្ចការតំបន់ គ្រប់ភូមិភាគទាំងអស់នៅក្នុងពិភពលោក។ ហើយក្នុងការលូកដៃនេះ អាមេរិកបានជួយប្រទេសច្រើន ប៉ុន្តែទន្ទឹមគ្នានេះ អាមេរិកក៏បានបំផ្លាញប្រទេសជាច្រើនផងដែរ ដោយផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោល ក្នុងនោះរួមមានទាំងការបំផ្លាញ និងសម្លាប់មនុស្សជាច្រើនម៉ឹឺន ច្រើនលាននាក់ផងដែរ។ ដូច្នេះបើយើងសិក្សាពីអាមេរិក និងប្រវត្តិសាស្ត្រពិតប្រាកដមួយ ទើបកម្ពុជាយើងអាចយល់។ ហើយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមានអ្នកស្អប់ និងអ្នកស្រលាញ់អាមេរិក។ ខ្ញុំមិនស្រលាញ់ និងមិនស្អប់អាមេរិកទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំស្រលាញ់ប្រទេសកម្ពុជា។
ត្រង់ចំណុចនេះហើយយើងត្រូវសិក្សាពីអាមេរិក ក្នុងន័យជាក់លាក់ថាតើ អាមេរិកពិតជាយ៉ាងម៉េច ទាំងក្នុងន័យភ្លឺ ទាំងក្នុងន័យងងឹត ថាតើអាមេរិកល្អកន្លែងណា ហើយខុសកន្លែងណា និងកន្លែងណាគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់កម្ពុជា និងកន្លែងណាដែលអាមេរិកអាចជួយកម្ពុជា។
តាមពិចិនក៏ដូចគ្នាដែរ ចិនបានលូកដៃជាមួយខ្មែរក្រហម។ ប៉ុន្តែចិនជាមហាអំណាច ដែលមានវប្បធម៌ល្អ ក្នុងមានជំនឿទៅលើព្រះពុទ្ធសាសនា និងទស្សន ខុង ជឺ ធ្វើឲ្យវប្បធម៌នយោបាយចិន មានគំនិតល្អក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាខ្លួន និងបញ្ហាពិភពលោកដែរ។ ដូច្នេះទស្សនវិជ្ជា និងទស្សនវិស័យរបស់ចិននេះហើយ ទើបអាចជាកត្តាមួយល្អសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា បើទោះជាមានបញ្ហាមួយចំនួនដែលត្រូវសិក្សា ប៉ុន្តែក៏មានបញ្ហាមួយចំនួនដែលអាចជួយកម្ពុជាបានច្រើន។ ខ្ញុំមើលទៅមានបក្សប្រឆាំង និងសង្គមស៊ីវិល ដែលរិះគន់ចិននោះ ខ្ញុំមើលទៅមានកន្លែងខ្លះ ចិនមានខុសច្រើនដែរ ប៉ុន្តែចិនក៏មានចំណុចល្អមកកម្ពុជាដែរ។ ដូច្នេះវាគ្មានជម្រើសទេ ក្រៅពីសិក្សាស្វែងយល់ ហើយកុំគិតតែពីរឿងស្អប់ងប់ និងស្រលាញ់ងប់។ ហើយព្យាយាមងាកមកស្វែងយល់និងស្រលាញ់កម្ពុជាឲ្យកាន់តែច្រើន។ ហើយវាជាគន្លឹះមួយល្អសម្រាប់កម្ពុជា បើសិនជាកម្ពុជារៀបចំគោលនយោបាយ និងមានឯករាជ្យជាតិខ្លួន។ ប៉ុន្តែបើគ្មានគោលនយោបាយច្បាស់លាស់ទេ យើងនឹងក្លាយជាប្រទេសរងគ្រោះដោយសារប្រទេសមហាអំណាច ដូច្នេះវាមិនមែនជាកំហុសគេទេ តែវាជាកំហុសយើង៕
Tag:
អ៊ូ វីរៈ
ចិន
កម្ពុជា
នយោបាយការបរទេស
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com