កន្លងមកមានពលរដ្ឋមួយចំនួននៅតែទម្លាប់ប្រើពាក្យដែលមានអក្សរ «ល» ដោយមិនដឹងថាពាក្យទាំងនោះត្រូវបានគេប្តូរមកប្រើ ជា អក្សរ «ឡ» វិញនោះទេ។ មិនត្រឹមតែប្តូរទៅជាអក្សរ «ឡ» ទេ ហើយមានពាក្យខ្លះប្តូរទៅជាព្យាង្គតម្រួតទៀតផង។
ពាក្យដែលប្តូរពី«ល» ទៅ «ឡ» នោះមានដូចជាពាក្យ ក្រលៅ ប្តូរជា ក្រឡៅ, ច្រលឹម ប្តូរជាច្រឡឹម, ច្រលោត ប្តូរជាច្រឡោត, ច្រលឹង ប្តូរជា ច្រឡឹង, ច្រលំ ប្តូរជាច្រឡំ, ច្រលុង ប្តូរជាច្រឡុង, ច្រលុក ប្តូរជាច្រឡុក, ចំលក ប្តូរជាចំឡក, ប្រលាក់ ប្តូរជាប្រឡាក់, ប្រលាយ ប្តូរជាប្រឡាយ, ប្រលិងប្រលាំង ប្តូរជាប្រឡិងប្រឡាំង, ប្រលិមប្រលំ ប្តូរជាប្រឡិមប្រឡំ, ប្រលុបប្រឆា ប្តូរជាប្រឡុបប្រឆា, តំលើង ប្តូរជាដំឡើង, ក្រលាប់ ប្តូរជាក្រឡាប់, ក្រលឹង ប្តូរជាក្រឡឹង, សំលេង ប្តូរជាសម្លេង។ល។
ចំពោះពាក្យដែលបានប្តូរពី«ល» ទៅ «ឡ» ហើយ ក៏ប្តូរទៅជាជើងតម្រួតវិញទៀតផង ពាក្យទាំងនោះមានដូចជា ចំលើយ ត្រូវប្តូរជា ចម្លើយ, តំលៃ ប្តូរជា តម្លៃ, តំលា ប្តូរជា តម្លា, តំលឹង ប្តូរជាតម្លឹង, សំល ប្តូរជាសម្ល , សំលាញ់ ប្តូរជាសម្លាញ់, សំលាប់ ប្តូរជាសម្លាប់, សំលី ប្តូរជាសំឡី,ចំលាក់ ប្តូរជាចម្លាក់,ចំលែក ប្តូរជាចម្លែក, សំលក់ ប្តូរជាសម្លក់ ជាដើម។
លើកលែងតែពាក្យមួយចំនួនមិនមានការប្រួលប្រែនោះទេ ពាក្យទាំងនោះមានដូចជា៖ ជំនួស មិនមែនជំណួស, ជំនោរ មិនមែនជំណោរ, ជំនាង មិនមែនជំណាង, ជំនឿន មិនមែនជំណឿន, ជំនែង មិនមែនជំណែង, ជំនួញ មិនមែនជំណួញ, ជំនួប មិនមែនជំណួប, ជំនូន មិនមែនជំណូន, ជំនុំ មិនមែនជំណុំ, ជំនិះ មិនមែនជំណិះ, សំនៀង មិនមែនសំណៀង, លំនាំ មិនមែនលំណាំ។ល។ នេះបើផ្អែកតាមសៀវភៅ វេយ្យាករណ៍ខ្មែរដែលសរសេរដោយ លោក ជៀប គន្ធា៕