បើតាម លោក អន សុភាព បុរាណវិទូដែលកាន់ការងារនៅកំណាយស្រាវជ្រាវ ព្រះកេស (ក្បាល) ទេវតា នៃចម្លាក់កូរសមុទ្រទឹកដោះខ្លោងទ្វារជ័យ បានជ្រុះបាក់ធ្លាក់ស្ទើរទាំងស្រុង។ យ៉ាងណា ក្រោយការស្រាវជ្រាវនេះ ត្រូវបានដឹងថា ព្រះកេសទាំងនោះខ្លះនៅសារមន្ទីរអង្គរ និងខ្លះទៀតនៅក្រៅប្រទេស ដែលមានប្រហែល៦០ភាគរយនៃរូបទាំងអស់។ ការណ៍នេះ ធ្វើឱ្យអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា គិតគូរលើកគម្រោង​​​ជួសជុលឡើង ដ្បិតខ្លោងទ្វារនេះក៏មានសាៈរសំខាន់មួយដែរ។

 

 

កំណាយស្រាវជ្រាវមួយ ត្រូវធ្វើឡើងក្នុងន័យពិនិត្យមើលស្ថានភាពគ្រឹះតួស្ពាននៃខ្លោងទ្វារជ័យ។ ​អ្នកបុរាណវិទ្យាបានបើករណ្ដៅកំណាយនៅជ្រុងខាងត្បូង ផ្នែកចម្លាក់ទេវតា ដោយឃើញរចនាសម្ព័ន្ធ​ជាកាំជណ្ដើរលុងចូលទៅក្នុងរណ្ដៅដីពី៥ទៅ៧កាំ។ ក្រោយពិនិត្យស្ថានភាព អ្នកជំនាញសន្និដ្ឋានជារួមថា គ្រឹះនៅមាំល្អ ព្រោះធ្លាប់បានជួសជុល នៅសម័យកណ្ដាលនាសតវត្សទី១៦ និងសម័យបារាំងឆ្នាំ ១៩២០។ 

 

លោក អន សុភាព បានបញ្ជាក់ថា ៖« ជាលទ្ធផលផ្នែកខាងក្រោម ចុះទៅក្រោម អ្នកជំនាញហានិភ័យមើលឃើញថា មិនមានបញ្ហាអី្វទេ វានៅរឹងមាំល្អ អ្វីជាបញ្ហាផ្នែកបារាំងជួសជុល នៅខាងលើ៤ទៅ៥ស្រទាប់។ ប្រហែលជួសជុលពេលនោះ​មិនបានល្អ ទើបខូចខាត មានខ្លះថ្មហែក ជញ្ជាំងហូរច្រោះទឹកជាដើម»។

 

នៅថ្ងៃទី៨ ឧសភា កន្លងទៅ កំឡុងពេលធ្វើកំណាយ ក្រុមការងាររបស់លោក អន សុភាព បានប្រទះឃើញព្រះកេសទេវតាមួយ ទំនងជ្រុះធ្លាក់កំឡុងពេលណាមួយ។ ពេលនោះ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានយកព្រះកេសនោះវាស់វែង និងដឹកយកទៅរក្សាទុកនៅសារមន្ទីរព្រះនរោត្តម សីហនុ-អង្គរ ដើម្បីសម្អាត និងជួសជុល ឡើងវិញ។ ចំណុចនេះលោក អន សុភាព បានបន្ថែមថា៖«​​គម្រោងដើម្បីយកព្រះកេសមកដាក់ តែមុននឹងដាក់យើងត្រូវតែពង្រឹងដងខ្លួន ហើយដងខ្លួនឈរ​នៅលើតួស្ពាន អ៊ីចឹងដើម្បីឱ្យមានលំនឹង មានសុវត្ថិភាព យើងត្រូវសិក្សាដេញតទាំងអស់ពីលើដល់ក្រោម។ អ៊ីចឹង! ពួកខ្ញុំមកកំណាយនេះ មិនមែនកំណាយរកព្រះកេសទេ គឺយើងកំណាយមើលស្ថានភាពរបស់គ្រឹះ នេះ ឬផ្នែកខាងក្រោមនៃជញ្ជាំងរបស់ស្ពាន តើវាមានស្ថានភាពយ៉ាងម៉េច វាខូចខាតយ៉ាងម៉េច ឬមួយក៏វានៅល្អទេ ដើម្បីវាយតម្លៃ។ ប៉ុន្តែដោយចៃដន្យ ពេលកំណាយទៅក៏បានប្រទះឃើញព្រះកេស របស់ទេវតាមួយ ដែលធ្លាក់កប់ក្នុងនេះ»។