«ឡូ ឬឡូត៍» សំដៅលើដីមួយឡូ ឬបែងចែកជាដីឡូត៍សម្រាប់លក់។ សម្រាប់ពលរដ្ឋខ្មែរ ប្រើពាក្យទាំងនេះ ដើម្បីកំណត់របស់ដែលមាន ៦គូ ឬចំនួន១២ ដូចជា ចាន, ដប,ផ្លែឈើ ជាដើម។ 

 

ម្យ៉ាងទៀតពាក្យ «ឡូ» ក៏សម្គាល់សូរស្រែកខ្លាំង ឮគ្រលួច ឬសូរនិយាយខ្លាំង។ ស្រែកឡូ, និយាយឡូៗ ជាដើម។ ហើយ«ឡូ»  ក៏សំដៅលើល្បែងរបស់ក្មេង ជាឈ្មោះល្បែងស៊ីសង លេងដោយកោះកាស ឬលុយឲ្យចូលក្នុងរន្ធដីតូច។ ពួកក្មេងលេងឡូ ឬលេងចាប៉ឹក។ នេះបើតាមវចនានុក្រមខ្មែរសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត៕