អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា គឺជាគ្រូពេទ្យជួរមុខមួយរូប ដែលបានស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺកូវីដ-១៩។ ជាការសម្រេចចិត្ត ដ៏គួរឱ្យស្ញប់ស្ញែង ខណៈដែលខ្លួនទើបនឹងសម្រាលកូន បានជាង៣ខែប៉ុណ្ណោះ។ លើសពីនេះទៀត ស្វាមីរបស់ខ្លួន ក៏បានស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមជាគ្រូពេទ្យជួរមុខ ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺកូវីដ-១៩ ដែលរាលដាលខ្លាំងពេញបន្ទុកនៅកម្ពុជា ជាមួយគ្នាដែរ ដោយទុកកូនស្រីតូច ឱ្យម្តាយឪពុក មើលថែជំនួស។ សម្រាប់អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា ដ្បិតតែវាការសម្រេចិត្តមួយដ៏លំបាក ប៉ុន្តែវា ជាកាតព្វកិច្ច និងស្មារតីរបស់គ្រូពេទ្យគ្រប់រូប ហើយក៏ជាឱកាសដែលខ្លួន និងស្វាមី អាចជួយប្រជាជន និងសងគុណប្រទេសជាតិ។
រូបថត៤សន្លឹករបស់ប្តីប្រពន្ធទាហានអាវស និងរូបកូនស្រីតូចនៅក្នុងដៃជីដូន អមដោយការពិពណ៌នាអំពីការផ្ញើក្តីស្រឡាញ់កូនស្រីពីចម្ងាយ ត្រូវបានអ្នកប្រើប្រាស់បណ្តាញសង្គម ហ្វេសប៊ុកចែករំលែកដល់ទៅ ១.៤ពាន់ តែក្នុងរយៈពេល២ថ្ងៃ។ ប្តីប្រពន្ធមួយគូនេះ គឺជាក្រុមគ្រូពេទ្យជួរមុខ ដែលបាន ស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺកូវីដ-១៩ ដោយឥតរារែកនៅពេលឮដំណឹងពីកង្វះខាតក្រុមគ្រូពេទ្យ។
អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា ដែលស្ត្រីនៅក្នុងរូបថតនេះ បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗតាមរយៈប្រព័ន្ធវីដេអូខល ថាខ្លួន និងស្វាមី បានសម្រេចិត្តដោយឥតមានរួញរាឡើយ បើទោះអ្នកទាំង២ កំពុងសិក្សានៅឆ្នាំទី៣រៀងខ្លួនក៏ដោយ។ អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា រៀនឯកទេសសម្ភព និងរោគស្ត្រី ខណៈស្វាមីខ្លួន ជ្រើសយកឯកទេសវះកាត់ទូទៅផ្នែកប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ។
ទោះបីត្រូវឃ្លាតពីកូន ប៉ុន្តែអ្នកស្រី ភារ៉ា និងស្វាមី ត្រូវតែយកជំនាញប្រើប្រាស់ជាប្រយោជន៍
អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា ដែលមានវ័យ ២៦ឆ្នាំ បានរៀបរាប់ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗបន្តទៀតថា ក្នុងស្មារតីជាគ្រូពេទ្យ ខ្លួន និងស្វាមី មិនអាចសម្ងំនៅផ្ទះ ហើយឱបដៃមើលស្ថានការណ៍ដែលកំពុងកើតឡើងចំពោះប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា និងមាតុភូមិរបស់ខ្លួនឡើយ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ទើបបានជានាង សម្រេចចិត្តចូលរួមជាក្រុមគ្រូពេទ្យស្ម័គ្រចិត្តសម្តេចតេជោ (TYDA) ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺកូវីដ-១៩ បើទោះបីជាខ្លួន ត្រូវឃ្លាតឆ្ងាយកូនស្រី ដែលទើបអាយុជាង៣ខែនោះ។
សម្រាប់អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា ដ្បិតតែវាការសម្រេចិត្តមួយដ៏លំបាក ត្រូវបែកកូនជាទីស្រឡាញ់ ប៉ុន្តែវាគឺជាកាតព្វកិច្ច និងស្មារីរបស់គ្រូពេទ្យគ្រប់រូប ហើយក៏ជាឱកាសដែលខ្លួន និងស្វាមី អាចជួយប្រជាជន និងសងគុណប្រទេសជាតិ។ គ្រូពេទ្យជួរមុខ ដែលទើបបញ្ចប់បេសកកម្មរយៈពេល៣សប្តាហ៍ ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺកូវីដ-១៩ បានរៀបរាប់ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីបន្ត ពីកន្លែងដែលខ្លួនកំពុងធ្វើចត្តាឡីស័ក យ៉ាងដូច្នេះ៖ «ដោយសារតែខ្ញុំជាពេទ្យ ខ្ញុំចង់ចូលប្រយុទ្ធដើម្បីប្រជាជន។ ប្តីខ្ញុំដូចគ្នា ហើយគាត់ជាប្រុស គាត់ត្រូវតែចូលប្រយុទ្ធដែរ។ ពួកយើងជាពេទ្យដូចគ្នា មានឆន្ទៈរួម គឺដើម្បីប្រជាជន ដើម្បីចង់ឃើញថា កូវីដ-១៩ ឆាប់ចប់។ បើវាអត់ចប់ទេ ខ្ញុំក៏អត់អាចជួបជុំគ្រួសារខ្ញុំ។ ប្រជាជនផ្សេង ក៏ពិបាកក្នុងការជួបជុំគ្រួសារ។ អ៊ីចឹងមានតែរួមដៃគ្នា ឱ្យវាឆាប់ចប់»។
អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា និងស្វាមី ស្ថិតក្នុងចំណោមគ្រូពេទ្យជួរមុខ ឬទាហានអាវស ក្រុមទី១ ដែលមានសមាជិកសុរប៤៤នាក់ ដែលទើបបញ្ចប់បេសកកម្មរយៈពេល៣សប្តាហ៍ ក្នុងការប្រយុទ្ធនឹងជំងឺកូវីដ-១៩ នៅមណ្ឌលព្យាបាលអ្នកជំងឺកូវីដ-៩១ កោះពេជ្រ។ បច្ចុប្បន្នគ្រូពេទ្យជួរមុខក្រុមទី១នេះ កំពុងធ្វើចត្តាឡីស័កនៅសណ្ឋាគារផ្កាឈូកទិព្វ២ ។ អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា និងស្វាមី ត្រូវរង់ចាំរយៈពេល២សប្តាហ៍ទៀត ទើបអាចទៅបីត្រកងឱបថើបកូនស្រីតូចរបស់ខ្លួន ដែលបានឃ្លាតគ្នា ជាង១ខែមកនោះ។
«បើនិយាយពីរឿងនឹក វាហួសពីនិយាយ ព្រោះទឹកចិត្តជាឪពុកម្តាយ ខ្ញុំជឿថាអ្នកណា ក៏ដូចអ្នកណាដែរ គឺនឹកខ្លាំង ពេលខ្លះមើលតែរូបកូន ដាក់រូបកូននៅអេក្រង់។ មើលជាកម្លាំងចិត្ត ដល់ពេលយើងមើលទូរសព្ទឃើញរូបកូន អ៊ីចឹងជាកម្លាំងចិត្ត។ ឥឡូវក៏នឹកខ្លាំង អង្គុយរាប់ថ្ងៃថយក្រោយ»។ នេះជាការរៀបរាប់របស់អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា។
សប្បាយចិត្ត និងមានមោទកភាព ពេលឃើញអ្នកជាសះស្បើយជាបន្តបន្ទាប់
នៅថ្ងៃទី ១៤ មេសា គឺជាបេសកកម្មថ្ងៃដំបូង របស់អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា និងក្រុមគ្រូពេទ្យស្ម័គ្រចិត្តផ្សេងទៀត នៅមណ្ឌលព្យាបាលអ្នកជំងឺកូវីដ-១៩ កម្រិតស្រាលកោះពេជ្រ។ ដ្បិតបានហ្វឹកហាត់សមពីបច្ចេកទេសរយៈពេលមួយខែមុននឹងចុះបំពេញបេសកកម្មដោយផ្ទាល់ ប៉ុន្តែអ្នកស្រី មានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចខ្លាំង នៅថ្ងៃដំបូង។ ប៉ុន្តែភាពភ័យខ្លាច បានរលាយបាត់ទៅវិញ មួយថ្ងៃក្រោយពីមានឈ្មោះជាទាហានអាវសជួរមុខ។
«បើសួរភ័យអត់ ភ័យ សួរថាខ្លាចអត់ ប្រាកដជាខ្លាច ព្រោះជំងឺហ្នឹង យើងមើលអត់ឃើញ ហើយបើឆ្លងគឺវាឆ្លងលឿន បើសិនជាយើងធ្វេសប្រហែស។ ទៅដល់ដំបូង គឺភ័យ មិនមែនអត់ភ័យទេ! អ្នកជំងឺនៅពេញសាល ១ពាន់នាក់ជាង។ ភ័យ! រាងញ័រដៃ ញ័រជើង តែពេលដែលខ្ញុំទៅដល់ក្នុងរយៈពេលមួយថ្ងៃដំបូង ខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ថាមានសុវត្ថិភាព ព្រោះប្រព័ន្ធការងារនៅហ្នឹង គឺរៀបចំ ដូចប្រទេសគេជឿនលឿនអ៊ីចឹង។ គាត់រៀបចំសម្លៀកបំពាក់មានគ្រប់គ្រាន់ទាំងអស់ PPE កម្រិត៣។ សឹងតែថាប្រទេសខ្លះអត់មានផងសម្រាប់គ្រូពេទ្យ តែពួកខ្ញុំមាន។ ហើយផ្លូវដើរចេញ ផ្លូវដើរចូលផ្សេងគ្នា។ ទ្វារសុទ្ធតែស្កេន អ្នកជំងឺអត់ចេញដើរចេញចូលផ្តេសផ្តាសទេ»។ នេះជាការរៀបរាប់បញ្ជាក់របស់ អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា។
នៅក្នុងរយៈពេលបំពេញបេសកកម្មប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺកូវីដ-១៩ រយៈពេល ៣សប្តាហ៍នេះ អ្នកស្រី និងពេទ្យស្ម័គ្រចិត្តផ្សេងទៀត មិនមែនទទួលខុសត្រូវការងារតែមួយៗនោះទេ។ ក្រុមគ្រូពេទ្យ ត្រូវបានបែងចែកជាក្រុមតូចៗ ហើយផ្លាស់ប្តូរមុខនាទីគ្នាទៅវិញទៅមក។ បើតាម អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា ពេទ្យជួរមុខ ត្រូវបានបែងចែកជាក្រុមរង់ចាំទទួលទូរសព្ទ ពីអ្នកជំងឺដែលរាយការណ៍ពីស្ថានភាពជំងឺរបស់ខ្លួន។ ហើយក្រុមគ្រូពេទ្យនេះ នឹងជាអ្នករៀបចំថ្នាំសម្រាប់អ្នកជំងឺផងដែរ។
គ្រូពេទ្យក្រុមមួយទៀត ជាអ្នកដែលត្រូវពិនិត្យអាការអ្នកជំងឺផ្ទាល់ ព្រមទាំងមានភារកិច្ចទទួលអ្នកជំងឺចូលសម្រាក និងបញ្ចេញអ្នកជំងឺដែលបានសះស្បើយផងដែរ។ ក្រុមគ្រូពេទ្យមួយក្រុមទៀត ទទួលខុសត្រូវលើការយកសំណាកតេស្ត ខណៈក្រុមផ្សេងទៀត ទទួលខុសត្រូវផ្នែកស្តុកសម្ភារពេទ្យ និងឱសថ។ គ្រូពេទ្យទទួលខុសត្រូវផ្នែកអនាម័យ ក៏មានមួយក្រុមដែរ ខណៈក្រុមគ្រូពេទ្យយាមនៅពេលយប់ ក៏ត្រូវបានរៀបចំចាត់ចែងយ៉ាងម៉ត់ចត់ ដើម្បីរង់ចាំដោះស្រាយបញ្ហារបស់អ្នកជំងឺ។
ការព្យាបាលជំងឺកូវីដ-១៩ មិត្តភាព សាមគ្គីភាព និងការជួយយកអាសារគ្នាទៅវិញទៅមក គឺជាបទពិសោធន៍ដ៏មានតម្លៃដែលអ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា ទទួលបាន នៅក្នុងរយៈពេលនៃការបំពេញបេសកកម្មជាទាហានអាវស។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ក្នុងនាមជាគ្រូពេទ្យជួរមុខមួយរូប ស្ត្រីវ័យ ២៦ឆ្នាំរូបនេះ សប្បាយចិត្ត និងមានមោទកភាពក្រៃលែង នៅពេលដែលខ្លួនបានឃើញអ្នកជំងឺកូវីដ-១៩ បានជាសះស្បើយត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។
អ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា រៀបរាប់ដូច្នេះ៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាសប្បាយចិត្តខ្លាំង និងមានមោទកភាព ពេលអ្នកជំងឺចេញទៅផ្ទះ គាត់លើកដៃBye Bye(លា)យើង ហើយគាត់អរគុណអ្នកគ្រូពេទ្យ ពេលហ្នឹង អារម្មណ៍ហ្នឹង គឺអត់ដែលមានពីមុនមក។ អ្នកជំងឺនៅជាមួយយើងយូរថ្ងៃ អ្នកខ្លះ១០ថ្ងៃ អ្នកខ្លះកន្លះខែ។ ដល់ពេលគាត់ចេញទៅផ្ទះ គាត់សប្បាយ គាត់យំ មានអារម្មណ៍ថា មានមោទកភាព។ មោទកភាពទី២ គឺពេលពួកខ្ញុំឡើងឡានមក គឺលោកប្រធានមណ្ឌល ហើយខាងបងៗមានសមត្ថកិច្ច គាត់ជួយសម្រួលចរាចរណ៍។ ប្រធានមណ្ឌល គាត់នៅចាំលា ។ ហើយខ្ញុំតំណាងឱ្យក្រុមខ្ញុំទាំងអស់ មានអារម្មណ៍ថាសប្បាយចិត្ត ហើយរំភើបមែនទែន»។
ដ្បិតតែបច្ចុប្បន្នពេទ្យស្ម័គ្រចិត្តរូបនេះ និងស្វាមី កំពុងធ្វើចត្តាឡីស័ក និងកំពុងរាប់ថ្ងៃថយក្រោយ ទៅជួបមុខកូនស្រីក៏ដោយ ប៉ុន្តែអ្នកស្រី សុខ ភារ៉ា និងស្វាមី ប្តេជ្ញាថានឹងត្រឡប់ទៅស្លៀកពាក់ជាទាហានអាវសជាថ្មីទៀត ប្រសិនបើមានតម្រូវការគ្រូពេទ្យជួរមុខ ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺកូវីដ-១៩៕