និស្សិតបុរាណវិទ្យា២រូប បានអាហារូបករណ៍ ពីសមាគមពុទ្ធសាសនា Shinnyo-en នៃប្រទេសជប៉ុន

ជាតិ

និស្សិតបុរាណវិទ្យា២រូប បានអាហារូបករណ៍ ពីសមាគមពុទ្ធសាសនា Shinnyo-en នៃប្រទេសជប៉ុន

19, Nov 2021 , 8:59 am

រូបភាព

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

ភ្នំពេញ៖ និស្សិតមហាវិទ្យាល័យបុរាណវិទ្យា ថ្នាក់ឆ្នាំទី២ ជំនាន់ទី៣២ ចំនួន២រូប ទទួលបានអាហារូបករណ៍ជាថវិកាឧបត្ថម្ភការសិក្សា ពីសមាគមពុទ្ធសាសនា Shinnyo-en នៃប្រទេសជប៉ុន សម្រាប់ការសិក្សាពីឆ្នាំទី២រហូតដល់បញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ។

និស្សិតដែលទទួលអាហារូបករណ៍ ពីសមាគមពុទ្ធសាសនា Shinnyo-en នៃប្រទេសជប៉ុន បច្ចុប្បន្នកំពុងសិក្សាមាន៦នាក់ ស្ថិតក្នុងឆ្នាំសិក្សាផ្សេងៗគ្នា។ ជាធម្មតាអាហារូបករណ៍នេះ ក្នុងមួយឆ្នាំ ផ្ដល់ឱ្យតែនិស្សិត២រូបប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់មហាវិទ្យាល័យបុរាណវិទ្យា នៅសកលវិទ្យាល័យ ភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ។

លោក ហុក រិទ្ធី គឺជានិស្សិតឆ្នាំទី២ ដែលទទួលបានអាហារូបករណ៍ពី សមាគមពុទ្ធសាសនា Shinnyo-en នៃប្រទេសជប៉ុន សម្រាប់ការសិក្សាក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ចាប់ពីឆ្នាំទី២ រហូតដល់បញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រ។ បុរសកូនទី២ក្នុងគ្រួសាររូបនេះ ថាប្រាក់ដែលបានពីអាហារូបករណ៍នេះ នឹងជួយសម្រាលបន្ទុកគ្រួសាររបស់លោកច្រើន។ លោកនឹងយកប្រាក់នោះ ទៅទ្រទ្រង់ដល់ការសិក្សា ដូចជាការស្នាក់នៅរាជធានីភ្នំពេញ ការសិក្សាភាសាបរទេសក្រៅម៉ោង ដូចជាភាសាបារាំង និងភាសាអង់គ្លេស រួមទាំងផ្គត់ផ្គង់ដល់ការសិក្សាផ្សេងៗទៀត។

រិទ្ធិ អាយុ២០ឆ្នាំ ដែលអះអាងថា ខ្លួនស្រឡាញ់ជំនាញបុរាណវិទ្យាជាខ្លាំង តាំងពីរៀននៅវិទ្យាល័យ ទទួលស្គាល់ថា លោកចាប់អារម្មណ៍ទាំងមុខវិទ្យា វិទ្យាសាស្ត្រពិត និងវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម ប៉ុន្តែដោយខ្លួនមានមូលដ្ឋានគ្រឹះខាងបុរាណច្រើន ទើបបានជាលោកចាប់យកជំនាញបុរាណវិទ្យា។

និស្សិតបុរាណវិទ្យា ហុក រិទ្ធី អង្គុយលើផ្ទាំងថ្ម ខណៈពេលចុះកម្មសិក្សាកាលពីពេលកន្លងទៅ (រាប់ពីឆ្វេងទី១)

និស្សិតដែលមានម្ដាយ បើកកន្លែងបោកគួក ហើយឪពុកជាកម្មករសំណង់រូបនេះ បញ្ជាក់បន្ថែម៖«ខ្ញុំបានរៀនពីមូលដ្ឋានគ្រឹះ មេរៀនបេតិកភ័ណ្ឌកាលនៅវិទ្យាល័យ។ កាន់តែរៀនពីអ្វីដែលមានពីបុរាណ ខ្ញុំកាន់តែឆ្ងល់ច្រើនឡើង។ ខ្ញុំបានកំណត់ថា ពេលរៀនចប់ទី១២ ខ្ញុំនឹងចូលរៀនផ្នែកបុរាណវិទ្យា ហើយខ្ញុំក៏បានប្រឡងជាប់អាហារូបករណ៍ ១០០ភាគរយពេញ៤ឆ្នាំ នៅសាលាភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ»។

និស្សិត ហុក រិទ្ធី ដែលមានដើមកំណើតនៅខេត្តកំពង់ចាម មានបំណងប្រាថ្នាទៅបន្តការសិក្សានៅប្រទេសបារាំង និងប្រទេសជប៉ុនបន្ថែមទៀត។ ហើយនៅថ្ងៃអនាគត រិទ្ធី ចង់ធ្វើការក្នុងក្របខណ្ឌរដ្ឋ ដោយយកចំណេះដែលលោកបានរៀន ផ្ទេរទៅឱ្យអ្នកជំនាន់ក្រោយបន្តទៀត។

ចំណែកកញ្ញា ហាប់ សូផះ ជាជនជាតិចាម ក៏ទទួលបានអាហារូបករណ៍ ពីសមាគមពុទ្ធសាសនា Shinnyo-en នៃប្រទេសជប៉ុន ផងដែរ។ សូផះ រៀនជំនាញបុរាណវិទ្យាពីឆ្នាំទី១មក គឺត្រូវបង់ថ្លៃពេញ។ ប៉ុន្តែចាប់ពីឆ្នាំទី២នេះទៅ នាងនឹងយកប្រាក់ បានពីអាហារូបករណ៍ខាងលើ ទៅបង់ថ្លៃសិក្សា ទិញឯកសាររៀន និងចំណាយក្នុងដំណើរការសិក្សាផ្សេងៗទៀត។

ស្ថិតក្នុងឆ្នាំទី២នេះ សូផះ ដែលទើបតែមានអាយុ១៨ឆ្នាំ ថានាងពិតជាស្រឡាញ់មុខវិទ្យាបុរាណវិទ្យារបស់ខ្មែរខ្លាំង ពិសេសនាងចង់ដឹងកាន់តែច្បាស់រឿងពីបុរាណរបស់ខ្មែរ។

មានបងប្អូន៣នាក់ សុទ្ធតែស្រី ហើយនាងជាកូនច្បងក្នុងគ្រួសារ និស្សិតស្រីរូបនេះ ចង់បន្តការសិក្សាជំនាញបុរាណវិទ្យា នៅប្រទេសបារាំងបន្ថែមទៀត ប្រសិនបើមានឱកាស។ ហើយមូលហេតុដែលនាងជ្រើសរើសប្រទេសបារាំង ដើម្បីបន្តការសិក្សា ព្រោះនាងយល់ឃើញថា ប្រទេសមួយនេះ ធ្លាប់មានប្រវត្តិជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយប្រទេសខ្មែរ ពិសេសនាងគិតថា ប្រទេសនេះប្រហែលជាមានឯកសារប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរ រក្សាទុកច្រើន។

កញ្ញា ហាប់ សូផះ និស្សិតបុរាណវិទ្យា នៃសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ (រូបផ្ដល់ឱ្យ)

នារីដែលមានម្ដាយឪពុកជាកសិកររូបនេះ បញ្ជាក់បន្ថែម៖«រហូតដល់ពេលនេះ ខ្ញុំមិនទាន់ដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំស្រឡាញ់អ្វីឱ្យខ្លាំងជាងគេបំផុតទេ ខ្ញុំដឹងត្រឹមថា ខ្ញុំស្រឡាញ់ខាងបុរាណវិទ្យាខ្មែរខ្លាំង។ ផ្នែកកំណាយក៏ខ្ញុំស្រឡាញ់ ផ្នែកកុលាលភាជន៍ក៏ខ្ញុំស្រឡាញ់ នរវិទ្យាក៏ខ្ញុំស្រឡាញ់ និយាយរួម ឱ្យតែពាក់ព័ន្ធនឹងបុរាណវិទ្យាខ្ញុំស្រឡាញ់ទាំងអស់។ បុរាណវិទ្យាគេត្រូវរៀនច្រើនផ្នែក ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវការពេល១ឆ្នាំឬ២ឆ្នាំទៀត ដើម្បីស្វែងយល់ថា តើខ្ញុំស្រឡាញ់អ្វីខ្លាំងជាងគេ ខ្ញុំរៀនអ្វីពូកែជាងគេ ហើយខ្ញុំនឹងរៀនផ្នែកនោះ ដើម្បីចាប់យកការងារទៅថ្ងៃអនាគត»។

លោក ហេង សុផាឌី សកលវិទ្យាធិការ សកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា មហាវិទ្យាល័យបុរាណវិទ្យា ត្រូវបានកំណត់ ជ្រើសរើសសិស្សនិស្សិត ឱ្យចូលរៀនជំនាញនេះ តែ៣០រូបប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយឆ្នាំ ទាំងនិស្សិតអាហារូបករណ៍ និងនិស្សិតបង់ថ្លៃ។ លោក ហេង សុផាឌី បញ្ជាក់ថា មូលហេតុនៃការកំណត់បែបនេះ មកពីមហាវិទ្យាល័យនេះ ពុំសូវមានសិស្សនិស្សិតដាក់ពាក្យចូលរៀន ពិសេសនៅប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត បញ្ហាខ្វះគ្រូ ការចុះធ្វើកម្មសិក្សាច្រើន(ការចំណាយរបស់សាលា) និងដើម្បីពង្រឹងគុណភាពការសិក្សារបស់សិស្សនិស្សិតផង ទើបបានជាសាលាសម្រេចជ្រើសរើសសិស្សនិស្សិត ឱ្យចូលរៀនជំនាញបុរាណវិទ្យា តែ៣០រូបដូច្នេះ។

លោក ហេង សុផាឌី សកលវិទ្យាធិការ សកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ

សកលវិទ្យាធិការ សកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈរូបនេះ ពន្យល់បន្ថែម៖«ប្រសិនបើមានសិស្សដាក់លើសចំនួនកំណត់ ម្នាក់ឬពីរនាក់ ហើយយើងមើលឃើញថាគេចង់រៀនខ្លាំង សាលាក៏អនុញ្ញាតដែរ។ កន្លងមកសិស្សខ្លះគ្រាន់តែមករៀនតាមគ្នា រួចក៏បោះបង់ទៅវិញ នៅឆមាសទី១ ឬឆមាសទី២ អ្នកខ្លះនៅរៀនដល់ឆ្នាំទី២ ក៏បោះបង់។ ដូច្នេះយើងចង់បានសិស្សណា ដែលពិតជាស្រឡាញ់មុខវិទ្យានេះ។

ការចុះកម្មសិក្សាក្នុងប្រទេស ទៅខេត្តផ្សេងៗដើម្បីធ្វើកំណាយ ឬខេត្តដែលមានប្រវត្តិសាស្ត្រសំណង់បុរាណជាដើម មានក្នុងកម្មវិធីសិក្សារបស់សាលា។ ចំណែកការចុះកម្មសិក្សាទៅក្រៅប្រទេស ប្រសិនបើមានកិច្ចសហការជាមួយសាលានៅក្រៅប្រទេស សាលាអាចបញ្ជូនសិស្សទៅដែរ ប៉ុន្តែបានតែម្នាក់ឬ២នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដោយជ្រើសរើសតែសិស្សណាដែលមានសមត្ថភាពខ្លាំង។ យើងធ្លាប់បញ្ជូននិស្សិតទៅបារាំង និងអេស្បាញជាដើម ក្នុងរយៈពេលកំណត់ណាមួយ»។

គិតត្រឹមឆ្នាំ២០០០ ដែលជាជំនាន់ទី៧ សម្រាប់មហាវិទ្យាល័យបុរាណវិទ្យា នៃសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ មាននិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សាជំនាញបុរាណវិទ្យា ច្រើនជាងគេ គឺនៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ នៃជំនាន់ទី២៣ គឺមាននិស្សិតចំនួន៣៩នាក់ ក្នុងនោះស្រីចំនួន២១នាក់។ ចំណែកឆ្នាំសិក្សាដែលមាននិស្សិតរៀនជំនាញ បុរាណវិទ្យាតិចជាងគេ គឺក្នុងឆ្នាំ២០២០ នៃជំនាន់ទី២៨ ដោយមាននិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សាត្រឹមតែ៧រូបប៉ុណ្ណោះ ក្នុងនោះមានស្រីម្នាក់។ ដោយឡែកក្នុងឆ្នាំ២០២១នេះ និស្សិតដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញបត្រ ជំនាញបុរាណវិទ្យា មានចំនួន១២នាក់ ក្នុងនោះមានស្រី៥នាក់៕