តាមវចនានុក្រម​សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ពាក្យនេះ ត្រូវបាន​ប្រើ​ប្រាស់ភាគច្រើន​ក្នុងកំណាព្យ។ ឧទាហរណ៍៖  រីឯសេដ្ឋី ជាមច្ឆរី ល្បីថាកំណាញ់ ថ្ងៃមួយគាត់នឹក ចង់ស៊ីនំឆ្ងាញ់ ព្រោះក្ដីកំណាញ់ ពួនស៊ីក្នុងផ្ទះ ។ ព្រះមោគ្គល្លាន ប្រើឫទ្ធិ៍ផ្លូវឈាន ដែលមានជ្រៅជ្រះ ទៅបិណ្ឌបាត ឈរជិតខាងផ្ទះ ឲ្យសេដ្ឋីលះ ក្ដីទ្រឹស្ដិ៍ស្មូរបាន ។ ( រឿងកោសិយសេដ្ឋីកំណាញ់ស្វិតស្វាញ ) ។

 

ពាក្យពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត មានដូចជា មច្ឆរិយ ឬ​មច្ឆេរិយៈ ដែលមានន័យថា សេចក្តីកំណាញ់។  កុលមច្ឆរិយៈសំដៅ​លើ​សេចក្តីកំណាញ់ត្រកូល គឺការមិនចង់ឲ្យអ្នកដទៃ ចូលទៅមកប្រាស្រ័យទាក់ទងរាប់អានត្រកូលរបស់ខ្លួន ។ មច្ឆេរចិត្ត គឺ​ចិត្តកំណាញ់ ដែលផ្ទុយនឹងពាក្យ​ សទ្ធាចិត្ត ៕