ភ្នំពេញ៖ មានវ័យ ២៤ឆ្នាំ កញ្ញា អ៊ុក លក្ខណា កំពុងបន្តការសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតនៅវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជា (តិចណូ)។ ទម្រាំមានឱកាសបន្តការសិក្សាដល់ថ្នាក់អនុបណ្ឌិត យុវតីរូបនេះ បានហែលឆ្លងការលំបាកជាច្រើន ពោលនាងត្រូវចាកឆ្ងាយពីផ្ទះ ដើររត់តុ និងលាងចាននៅភោជនីយដ្ឋានតាំងពីកុមារភាព។ លក្ខណា បានឱ្យតម្លៃចំណេះវិជ្ជា ដែលអាចកែប្រែវាសនារបស់នាង។
មានស្រុកកំណើតនៅស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង កញ្ញា អ៊ុក លក្ខណា មានឱកាសមកសិក្សាថ្នាក់ឧត្តមនៅរាជធានីភ្នំពេញ ក្រោយប្រឡងជាប់សញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិនៅឆ្នាំ ២០១៧។ យុវតីរូបនេះ មករស់នៅទីក្រុងដ៏ស៊ីវិល័យរបស់កម្ពុជា តែម្នាក់ឯង ដោយមិនមានបងប្អូនសាច់ញាតិឡើយ។ ជាក្មេងតស៊ូលើការសិក្សាតាំងពីកុមារភាព លក្ខណា មិនភ័យខ្លាច និងបានជម្នះនូវឧបសគ្គជាច្រើនដែលនាងបានឆ្លងកាត់។
លក្ខណា បានរំឭករឿងពីវ័យកុមារយ៉ាងដូច្នេះ៖ «ខ្ញុំចេញពីផ្ទះ តាំងពីរៀនអនុវិទ្យាល័យ ដោយសារជីវភាពខ្វះខាត។ ខ្ញុំក៏សុំឪពុកម្ដាយចេញពីផ្ទះ កាលរៀនថ្នាក់ទី៩ មករស់នៅក្នុងអង្គការមួយ។ មុនមកនៅអង្គការខ្ញុំ ក៏បានរស់នៅភោជនីយដ្ឋានមួយ ដោយជួយលាងចាន និងដើររត់តុ នៅពេលយប់ និងថ្ងៃសៅរ៍អាទិត្យ»។
ក្រុមគ្រួសារកញ្ញា អ៊ុក លក្ខណា
ចាកឆ្ងាយពីផ្ទះនៅស្រុកសង្កែ ដើម្បីមករៀននៅវិទ្យាល័យនេតយ៉ង់ ក្នុងក្រុងបាត់ដំបង បានធ្វើឱ្យឪពុកម្ដាយរបស់លក្ខណា បារម្ភពីការរស់នៅរបស់កូនផងដែរ។ ដើម្បីឱ្យឪពុកម្ដាយមានទំនុកចិត្ត លក្ខណា ក៏បានពន្យល់ និងនាំឪពុកម្ដាយទៅមើលដល់កន្លែងស្នាក់នៅ។
បន្ទាប់ពីចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ លក្ខណា មានគោលដៅបន្តសិក្សានៅវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជា (តិចណូ)។ ក្ដីស្រមៃ បូកផ្សំនឹងការប្រឹងប្រែង កញ្ញា អ៊ុក លក្ខណា ក៏បានប្រឡងជាប់អាហារូបករណ៍សិក្សានៅតិចណូ ដោយឥតគិតថ្លៃ ទាំងថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ និងថ្នាក់អនុបណ្ឌិតនៅឆ្នាំ២០២៣នេះ។
នៅថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ លក្ខណា បានជ្រើសរើសផ្នែកទូរគមនាគមន៍ និងបណ្ដាញ និងថ្នាក់អនុបណ្ឌិត នាងជ្រើសរើសជំនាញអេឡិចត្រូនិក។ «កាលពីខ្ញុំរៀននៅវិទ្យាល័យ មានអារម្មណ៍ថា ចង់រៀននៅតិចណូ។ ចិត្តគឺចង់រៀនតែម្ដង ធ្វើម៉េចឱ្យប្រឡងជាប់ និងបានរៀននៅទីនោះ»។ នេះជាការលើកឡើងរបស់ លក្ខណា។
កញ្ញា អ៊ុក លក្ខណា និងមិត្តរួមថ្នាក់
ក្នុងពេលសិក្សានៅភ្នំពេញ យុវតី អ៊ុក លក្ខណា ត្រូវបានអង្គការមួយផ្ដល់កន្លែងស្នាក់ និងឧបត្ថម្ភដល់នាងសម្រាប់ចំណាយលើការហូបចុកផ្សេងៗ។ ការផ្ដល់ថវិកា និងកន្លែងស្នាក់នៅនេះ បានជួយសម្រួលដល់ជីវភាពរបស់នាងបានច្រើនផងដែរ។ លក្ខណា រៀបរាប់ប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មាន Thmey Thmey 25 ដូច្នេះ៖«ខ្ញុំមកនៅភ្នំពេញដំបូង ការឧបត្ថម្ភប្រមាណ ២០-៣០ភាគរយបានមកពីគ្រួសារ, ៥០ភាគរយ ពីអង្គការ និងប៉ុន្មានទៀត បានមកពីការបង្រៀនពាក់កណ្ដាលម៉ោង និងការងារដើរចែកខិត្តប័ណ្ណផ្សេងៗ»។
មធ្យោបាយធ្វើដំណើររបស់លក្ខណា ទៅសិក្សានាពេលនោះ គឺកង់ ដែលជាយានជំនិះមួយជួយនាងឱ្យបានរៀនចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅភ្នំពេញ។ ចំពោះការជិះកង់ទៅរៀននេះ លក្ខណា និយាយបែបនេះ៖ «អារម្មណ៍ផ្ទាល់ ខ្ញុំពិតជាមានមោទកភាព ចំពោះខ្លួនឯងណាស់។ បើប្រៀបនឹងអ្នកដទៃ កូនគេអ្នកមាន គឺជារឿងធម្មតាសម្រាប់គេ។ ក៏ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំ អ្នកមានជីវភាពខ្វះខាត ហើយលំបាក យើងអាចចេញពីខេត្តឆ្ងាយមកបន្តការសិក្សា។ គឺមានមោទកភាពណាស់»។
កញ្ញា អ៊ុក លក្ខណា និងមិត្តរួមថ្នាក់
យុវតីម្នាក់នេះ តែងតែក្លាហាន និងមានជំនឿចិត្តលើខ្លួនឯង ចំពោះការសិក្សា។ ការសង្វាតលើការសិក្សានេះ ក៏ព្រោះតែ លក្ខណា ចង់ឱ្យគ្រួសារចាកឆ្ងាយពីភាពក្រីក្រ ដែលនាងបានឆ្លងកាត់។ អ្នកខេត្តបាត់ដំបងរូបនេះ បានមើលឃើញពីភាពលំបាករបស់ឪពុកម្ដាយ និងមិនចង់បន្តភាពលំបាក ដែលខ្វះចំណេះដឹងបែបនេះឡើយ។ ចំពោះ លក្ខណា គឺចង់មានអាជីពការងារមួយដ៏ល្អ និងច្បាស់លាស់សម្រាប់ទៅថ្ងៃអនាគត ដែលអាចរកប្រាក់ចំណូលផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ។
ជាកូនទី៤ ក្នុងចំណោមបងប្អូន ៥នាក់ កញ្ញា អ៊ុក លក្ខណា បានសិក្សាខ្ពស់ជាងគេ ខណៈប្អូនស្រីពៅ កំពុងសិក្សាឆ្នាំទី៣ ផ្នែកអគ្គីសនី។ «ច្បាស់ណាស់ថា ការសិក្សាពិតជាមានសារសំខាន់ និងអាចផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យើង។ កាលណាយើង មានការអប់រំខ្ពស់ ការគិតល្អ ការគិតវិជ្ជមាន។ យើងគង់តែមានមុខរបរល្អមួយសម្រាប់សង្គម និងគ្រួសារខ្លួនឯង»។ នេះជាការអះអាងរបស់ លក្ខណា ដោយបន្តថា ថ្ងៃមុខ នាងនឹង ទៅធ្វើការនៅគ្រឹះស្ថានអប់រំមួយស្រុកកំណើតវិញ។
កញ្ញា អ៊ុក លក្ខណា កំពុងធ្វើបទបង្ហាញ
ការជម្នះឧបសគ្គទាំងឡាយ កើតឡើងពីការយកឈ្នះចិត្តខ្លួនឯង និងអ្នកដទៃ។ សម្រាប់ លក្ខណា លើកទឹកចិត្តដល់សិស្សានុសិស្សជាស្រ្តីទាំងអស់ ឱ្យមានភាពក្លាហាន និងប្រឹងប្រែង មិនត្រូវទោរទន់នឹងពាក្យសម្ដីដែលគេនិយាយមិនល្អ។ ជាមួយគ្នានេះ ត្រូវស្វែងរកព័ត៌មានពីអាហារូបករណ៍ផ្សេងៗ ដែលផ្ដល់ឱកាសឱ្យសិក្សាឥតគិតថ្លៃ៕