ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
មនុស្សភាគច្រើននៅតែប្រកែកគ្នាចំពោះពាក្យទាំងពីរនេះ អ្នកខ្លះនិយាយថាសរសេរជា«បញ្ញាត្ត» រីឯអ្នកខ្លះទៀត និយាយថាសរសេរជា«បញ្ញាត្តិ»បានត្រូវ។ តាមពិតនៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានបញ្ជាក់ថាពាក្យទាំងពីរនេះអាចសរសេរបានដូចគ្នា គឺសរសេរជា«បញ្ញាត្ត» ឬ «បញ្ញាត្តិ» ក៏បានដែរ។ ប៉ុន្តែពាក្យ«បញ្ញាត្ត»ជាកិរិយាសព្ទ មានន័យថា ហាមប្រាមហើយ តែងតាំងហើយ តាំងទុកហើយ រៀបចំហើយ។ ឧទាហរណ៍៖ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់បញ្ញាត្តមិនឲ្យពួកបព្វជិតមើលល្បែងរបាំ រាជការបញ្ញាត្តមិនឲ្យប្រជាជនលេងល្បែងភ្នាល់ផ្សេង។ 
ចំណែកឯ ពាក្យ«បញ្ញាត្តិ»ជានាម មានន័យថា សេចក្តីហាមប្រាម, បម្រាម, សេចក្តីដែលគេតែងតាំង, រៀបចំ, ពាក្យដែលគេកំណត់ហៅ។ ឧទាហរណ៍៖ មានបញ្ញាត្តិ, ធ្វើខុសនឹងបញ្ញាតិ្ត។ ល៕
[ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែរ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត (Version 2.0)]
ចំណែកឯ ពាក្យ«បញ្ញាត្តិ»ជានាម មានន័យថា សេចក្តីហាមប្រាម, បម្រាម, សេចក្តីដែលគេតែងតាំង, រៀបចំ, ពាក្យដែលគេកំណត់ហៅ។ ឧទាហរណ៍៖ មានបញ្ញាត្តិ, ធ្វើខុសនឹងបញ្ញាតិ្ត។ ល៕
[ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែរ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត (Version 2.0)]
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
