ជាតិ
ខ្មែរកំពុងបាត់បង់ពូជឈើហូបផ្លែមួយចំនួន
× នៅពេលដែលពលរដ្ឋខ្មែរបានដាក់ទុនដាំពូជស្វាយកែវល្មៀត តាង៉ែន ឬស្រកានាគដែលជាដំណាំប្រភេទពាណិជ្ចកម្ម ឬជាតម្រូវការទីផ្សារក្នុងស្រុក និងបរទេសផងនោះ កសិករខ្មែរកំពុងបំភ្លេចចោលនូវពូជឈើហូបខ្មែររបស់ខ្មែរមួយចំនួន។ ពូជឈើហូបផ្លែទាំងនោះកំពុងវិវត្តពីការថយចុះ ដោយសារតែគ្មានការដាំដុះបន្ត ទៅរកការបាត់បង់ដោយសារការកាប់ចោលដើមឈើហូបផ្លែទាំងនោះ។
ស្វាយកែវល្មៀត ជាតម្រូវការទីផ្សារ ហើយជាប្រភេទដើមតូច ទាប ឆាប់មានផ្លែ។ ដូច្នេះ កសិករខ្មែរមិនដាំស្វាយល្ហួត ដែលជាដើមធំ មិនងាយហុចផ្លែនោះឡើយ។ គ្មានការដាំដុះបន្ថែម ពេលខ្លះត្រូវកាប់ចោលទៀត នេះជាបាតុភូតដែលធ្វើឲ្យគេមិនសូវឃើញមានផ្លែស្វាយល្ហួតនៅតាមទីផ្សារ ឬសម្បូរហូរហៀឡើយ។
កន្លងមក អ្នកជំនាញកសិកម្ម លោក យ៉ង សាំងកុមារ បានទទួលស្គាល់អំពីការធ្លាក់ថយចុះនៃវត្តមានពូជស្វាយល្ហួត ដែលធ្លាប់តែជាពូជស្វាយដ៏ពេញនិយមមួយដែររបស់កម្ពុជា។ អ្នកជំនាញរូបនេះ ក៏បានយល់អំពីបាតុភូតនៃការធ្វើអាជីវកមម្មផលិតផលកសិកម្ម ប៉ុន្តែលោកក៏បន្ទោសអំពីការខ្វះខាតសួនជីវចម្រុះថ្នាក់ជាតិ ដែលត្រូវអភិរក្សពូជឈើហូបផ្លែ ឬពូជដំណាំកសិកម្មរបស់កម្ពុជា។
លោក យ៉ង សាំងកុមារ បានថ្លែងយ៉ាងដូច្នេះថា៖«វាគួរតែមានស្ថាប័នមួយដែលធ្វើការងារទាំងនេះ ដូចជាការធ្វើបញ្ជីសារពើភ័ណ្ឌនៃដំណាំខ្មែរ និងបង្កើតឲ្យមានកន្លែងស្រាវជ្រាវសម្រាប់និស្សិតជាដើម។ នៅបរទេសក៏មានការអភិរក្សដំណាំយ៉ាងដូច្នេះដែរ»។
អតីតប្រធានអង្គការសេដាករូបនេះបានកត់សម្គាល់អំពីអវត្តមាននៃនយោបាយថ្នាក់ជាតិមួយក្នុងការអភិរក្សដំណាំខ្មែរ។ «ខ្ញុំព្រួយបារម្ភអំពីការថយចុះ និងការបាត់បង់ពូជដំណាំមួយចំនួនមែន។ វាគួរតែមានផែនការថ្នាក់ជាតិមួយដើម្បីជំរុញឲ្យគ្រួសារកសិករថែរក្សាដំណាំប្រពៃណី ដែលជាផ្នែកមួយនៃការអភិរក្ស»។ នេះជាការអំពាវនាវរបស់លោក យ៉ង សាំងកុមារ។
មិនថាតែដំណាំស្វាយទេ មានឈើហូបផ្លែមួយចំនួនទៀតដែលស្ទើរតែបាត់បង់ ឬថយចុះពីទីផ្សារក្នុងរយៈពេលជិត២០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះដូចជា ស្វាយល្ហួត ស្វាយល្ហុង ព្នៅ អំពិលទឹក សេដា ស្ពឺ ។ល។
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com