ពីនេះ ពីនោះ
តើពាក្យ «ប្រយ័ត, ប្រយ័ត្ន» ប្រើខុសគ្នាដូចម្តេច?
×
មនុស្សភាគច្រើនមិនបានដឹងថា ពាក្យទាំងពីរនេះប្រើក្នុងន័យខុសគ្នាយ៉ាងដូចម្តេចនោះទេ។ បើតាមវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានបញ្ជាក់ពីអត្ថន័យនៃការប្រើពាក្យពីរនេះខុសគ្នាយ៉ាងដូច្នេះថា៖
ទី១) ពាក្យ «ប្រយ័ត» ជាគុណនាមមានន័យថា ដែលមានព្យាយាម, ខ្មីឃ្មាត, ថែទាំ, ប្រុងដោយមិនធ្វេសប្រហែស។ ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សប្រយ័ត វេលាប្រយ័ត...។ បើជាកិរិយាសព្ទវិញ មានន័យថា លាង, ជម្រះ, សម្អាត, ខំប្រឹង, ខ្មីឃ្មាត, ថែទាំ, ប្រុងដោយមិនធ្វេសប្រហែស។ ឧទាហរណ៍៖ ប្រយ័តមិនឲ្យបាត់, ប្រយ័តមាត់។ ល។
ទី២) ពាក្យ «ប្រយ័ត្ន» ជានាមមានន័យថា ការលាង, ជម្រះ, សម្អាត។ ម្យ៉ាងទៀតមានន័យថា ព្យាយាម, ការខំប្រឹងថែទាំ, ការប្រុងដោយមិនធ្វេសប្រហែស។ ខ្មែរច្រើនប្រើជា កិរិយាសព្ទ គឺប្រយ័ត្នមិនឲ្យធ្លាក់, ប្រយ័ត្នខ្លួន។ ល៕
[ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែរ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត (Version 2.0)]
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com