ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
អក្សរសាស្ត្រគឺជាអត្តសញ្ញាណជាតិមួយ ក្នុងចំណោមអត្តសញ្ញាណដទៃទៀត។ មានប្រទេសមួយចំនួន គេបានយកអក្សរសាស្ត្រ របស់គេទៅផ្សព្វផ្សាយដើម្បីពង្រីកឥទ្ធិពល និងភាពរឹងមាំផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ។ ភាសាអង់គ្លេស ចិន បារាំង រុស្សី និងអារ៉ាប់ជាដើមគឺសុទ្ធសឹងជាភាសាដែលគេស្គាល់នៅទូទាំងពិភពលោក ព្រោះគេបានយកភាសាទាំងនេះទៅប្រើជាផ្លូវការក្នុងអង្គការសហប្រជាជាតិ។
ដោយឡែកកម្ពុជាវិញ មនុស្សស្ទើរគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈនៅក្នុងសង្គមខ្មែរ បានប្រើពាក្យខ្មែរដោយមិនដឹងពីអត្ថន័យពិតប្រាកដ។ ការប្រើពាក្យខុសវាសបញ្ជាក់ពីការមិនយកចិត្តទុកចំពោះ អក្សរសាស្ត្រជាតិរបស់ខ្លួន។
ការមិនជួយផ្សព្វជារឿងមួយ តែការដែលមិនយកចិត្តទុកដាក់គឺជារឿងគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ។ បារម្ភត្រង់ថា ជនជាតិខ្មែរ លែងស្គាល់អ្វីជារបស់ខ្មែរ។ បើនៅតែបែបនេះ នោះខ្មែរនឹងបាត់នូវអត្តសញ្ញាណបន្តិចម្តងៗរហូតដល់បាត់បង់ទាំងស្រុងនៅថ្ងៃខាងមុខ។ ក្នុងនោះមានពាក្យដែលពេញនិយមជាងគេនៅក្នុងសង្គមគឺពាក្យ “ឡូយ” ដែលបានផុសឡើងពីសំណាក់អ្នកកំប្លែង ពិធីករ ពិធីការនី និងពីសំណាក់មហាជន។ ពាក្យ “ឡូយ” ដែលអ្នកនិយាយចង់សំដៅលើភាពអស្ចារ្យ ឬភាពហ៊ឺហារបស់មនុស្ស។
ពាក្យនេះត្រូវប្រើតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយមួយចំនួន រហូតដល់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ខ្លះបង្កើតកម្មវិធីឡូយ៩ ដែលបានផ្សព្វផ្សាយនៅទូទាំងប្រទេស។
ដូច្នេះចាប់ពីពេលនេះតទៅ ដល់ពេលហើយដែលត្រូវផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់អាក្រក់ទាំងនេះ ដោយខិតខំប្រើពាក្យខ្មែរឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ព្រោះយើងជាជនជាតិខ្មែរ ដើម្បីថែរក្សាវប្បធម៌ និងអត្តសញ្ញាណជាតិ។ សូមបញ្ជាក់ថា តាមវចនានុក្រមសម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត ពាក្យ ឡូយ ( គុ. ឬ កិ. វិ. ) ពាក្យសាមញ្ញទំនើបថ្មីប្រើកាត់ខ្លីមកពីពាក្យ ឡូយថូយ សំដៅសេចក្ដីថា “ផ្តាស, ផ្ដេសផ្ដាស” : មនុស្សឡូយ, គំនិតឡូយ; កុំឡូយពេក ! (ម. ព. ឡូយថូយ ផង) ៕
ពីខ្ញុំ រ៉ឹម ភារី និស្សិតទស្សនវិជ្ជាឆ្នាំទី៤ (RUPP)
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
