អន្តរជាតិ
×![]()
ដោយ: ធីតា
ថ្នាក់រៀនត្រូវបិទទ្វារជិតសំរាមក្រដាសរាយប៉ាយពាសពេញផ្លូវដែលគ្របដណ្តប់ដោយធូលីដីសាលារៀនទាំងមូលមានតែភាពស្ងាត់ជ្រងំ។ នេះជាទិដ្ឋភាពនៃសាលារៀនបចេ្ចកទេសមួយនៅក្រុងRudongដែលមានដល់ទៅ ៨ ជាន់។ ប៉ុន្តែ បន្ទប់រៀននៃសាលានេះត្រូវបិទទ្វារជាបន្តបន្ទាប់ ដោយសារតែចំនួនសិស្សធ្លាក់ចុះ។ Rudongគឺជាទីក្រុងមួយដែលធ្លាប់ស្ថិតនៅក្នុងការអនុវត្តនយោយបាយគ្រប់គ្រងអត្រាកំណើតនៅចិន។
នៅក្នុងទីក្រុងនេះ អាជ្ញាធរបានដាក់កំហិតឲ្យប្រជាជនធ្វើការពន្យារកំណើតរំលូតកូន និងតាមដានស្ត្រីយ៉ាងប្រកៀក តាំងពីមុនពេលដែលបក្សកុម្មុយនីស្តចិនកំណត់ច្បាប់នៅដើមឆ្នាំ១៩៨០ ដោយតម្រូវឲ្យគ្រួសារមួយយកកូនតែម្នាក់នោះម្ល៉េះ។
បច្ចុប្បន្ន ប្រឈមនឹងបញ្ហាប្រជាជនចាស់នេះក្រុងប៉េកាំងបានបន្ធូរបន្ថយការរឹតត្បិត ដើម្បីបង្កើនអត្រាកំណើតវិញ។ អ្នកជំនាញការចិនបានវាយតម្លៃថា ប្រជាជនសកម្មចិននឹងថយចុះ៤០ លាននាក់នៅឆ្នាំ២០៣។ ទន្ទឹមនឹងនោះ បើតាមការវាយតម្លៃរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិនៅឆ្នាំ២០៥០ ប្រជាជនចិន ៣០% នឹងមានអាយុ ៦០ ឆ្នាំ ឬលើសពីនេះ បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០០០ មានត្រឹមតែ ១០% ប៉ុណ្ណោះ។
Rudongគឺជាក្រុងទីមួយនៅចិនដែលមានអត្រាប្រជាជនចាស់ច្រើនជាងគេ។ម្យ៉ាងទៀត ទីក្រុងនេះត្រូវបាត់បង់នូវប្រជាជនវ័យក្មេងរបស់ខ្លួន ដោយសារពួកគេចេញទៅធ្វើការនៅតំបន់សេដ្ឋកិច្ចផ្សេងៗ ហើយទុកកូនឲ្យនៅមើលថែឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួន។បើតាមការសិក្សាមួយកាលពីពេលថ្មីៗនេះ នៅក្រុងRudongមានយុវជនតែមួយភាគបីប៉ុណ្ណោះដែលត្រឡប់មកស្រុកកំណើតខ្លួនវិញ បន្ទាប់ពីពួកគេបញ្ចប់ការសិក្សា។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយក៏មានអ្នកខ្លះយល់ឃើញថា ការអនុវត្តនយោបាយកូនតែមួយគឺជារឿងល្អព្រោះវាជាវិធានការកាត់បន្ថយគម្លាតសេដ្ឋកិច្ចក្នុងប្រទេសក្នុងរយៈពេលបីទសវត្សរ៍មកនេះ។ដោយសារគោលនយោបាយនេះយុវជនភាគច្រើនមានឱកាសចេញទៅធ្វើការនៅក្នុងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចធំៗ ដូចជាសៀងហៃ ឬបរទេសជាដើម។
នៅប្រទេសចិន គ្រែនៅក្នុងមណ្ឌលមនុស្សចាស់ជរាមានតម្លៃខ្ពស់ណាស់ហើយបើកូនប្រុសដែលជាប្រភពចំណូលគ្រួសារតាំងពីបុរាណកាលមកនោះ មិនមានលទ្ធភាពបង់ថ្លៃគ្រែក្នុងមណ្ឌលទេវានឹងក្លាយទៅជារឿងដ៏កំសត់មិនខានឡើយ។
លោកយាយ Zhang Yufangជាកសិករអាយុ ៦៩ ឆ្នាំបានបាត់បង់កូនប្រុសដោយសារតែជំងឺ។ សំណាងល្អ គាត់បានលួចលាក់បង្កើតបានកូនស្រីមួយ ប៉ុន្តែកូនស្រីរបស់គាត់ត្រូវផ្គត់ផ្គង់ឪពុកម្តាយក្មេក នេះជាទំនៀមទំលាប់នៅចិន។ ដូច្នេះ គាត់មានតែពឹងផ្អែកលើកូនប្រសារស្រី។គាត់សោកស្តាយខ្លាំងណាស់ដែលមិនអាចមានកូនប្រុសទីបី ដោយសារនាយុគសម័យនោះអាជ្ញាធរបានតាមដានគាត់។ បន្ទាប់ពីគាត់សម្រាលកូនស្រីរួចមក គាត់ត្រូវចាប់បង្ខំឲ្យប្រើវិធីបញ្ឈប់ការមានកូន។គាត់បានរៀបរាប់ថា៖ « ខ្ញុំមិនអាចធ្វើអ្វីបានទេ »។ប្តីរបស់គាត់បាននាំគាត់ទៅមន្ទីរពេទ្យ ក្រោមក្រសែភ្នែកឃ្លាំមើលរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន៕
នៅក្នុងទីក្រុងនេះ អាជ្ញាធរបានដាក់កំហិតឲ្យប្រជាជនធ្វើការពន្យារកំណើតរំលូតកូន និងតាមដានស្ត្រីយ៉ាងប្រកៀក តាំងពីមុនពេលដែលបក្សកុម្មុយនីស្តចិនកំណត់ច្បាប់នៅដើមឆ្នាំ១៩៨០ ដោយតម្រូវឲ្យគ្រួសារមួយយកកូនតែម្នាក់នោះម្ល៉េះ។
បច្ចុប្បន្ន ប្រឈមនឹងបញ្ហាប្រជាជនចាស់នេះក្រុងប៉េកាំងបានបន្ធូរបន្ថយការរឹតត្បិត ដើម្បីបង្កើនអត្រាកំណើតវិញ។ អ្នកជំនាញការចិនបានវាយតម្លៃថា ប្រជាជនសកម្មចិននឹងថយចុះ៤០ លាននាក់នៅឆ្នាំ២០៣។ ទន្ទឹមនឹងនោះ បើតាមការវាយតម្លៃរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិនៅឆ្នាំ២០៥០ ប្រជាជនចិន ៣០% នឹងមានអាយុ ៦០ ឆ្នាំ ឬលើសពីនេះ បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០០០ មានត្រឹមតែ ១០% ប៉ុណ្ណោះ។
Rudongគឺជាក្រុងទីមួយនៅចិនដែលមានអត្រាប្រជាជនចាស់ច្រើនជាងគេ។ម្យ៉ាងទៀត ទីក្រុងនេះត្រូវបាត់បង់នូវប្រជាជនវ័យក្មេងរបស់ខ្លួន ដោយសារពួកគេចេញទៅធ្វើការនៅតំបន់សេដ្ឋកិច្ចផ្សេងៗ ហើយទុកកូនឲ្យនៅមើលថែឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួន។បើតាមការសិក្សាមួយកាលពីពេលថ្មីៗនេះ នៅក្រុងRudongមានយុវជនតែមួយភាគបីប៉ុណ្ណោះដែលត្រឡប់មកស្រុកកំណើតខ្លួនវិញ បន្ទាប់ពីពួកគេបញ្ចប់ការសិក្សា។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយក៏មានអ្នកខ្លះយល់ឃើញថា ការអនុវត្តនយោបាយកូនតែមួយគឺជារឿងល្អព្រោះវាជាវិធានការកាត់បន្ថយគម្លាតសេដ្ឋកិច្ចក្នុងប្រទេសក្នុងរយៈពេលបីទសវត្សរ៍មកនេះ។ដោយសារគោលនយោបាយនេះយុវជនភាគច្រើនមានឱកាសចេញទៅធ្វើការនៅក្នុងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចធំៗ ដូចជាសៀងហៃ ឬបរទេសជាដើម។
នៅប្រទេសចិន គ្រែនៅក្នុងមណ្ឌលមនុស្សចាស់ជរាមានតម្លៃខ្ពស់ណាស់ហើយបើកូនប្រុសដែលជាប្រភពចំណូលគ្រួសារតាំងពីបុរាណកាលមកនោះ មិនមានលទ្ធភាពបង់ថ្លៃគ្រែក្នុងមណ្ឌលទេវានឹងក្លាយទៅជារឿងដ៏កំសត់មិនខានឡើយ។
លោកយាយ Zhang Yufangជាកសិករអាយុ ៦៩ ឆ្នាំបានបាត់បង់កូនប្រុសដោយសារតែជំងឺ។ សំណាងល្អ គាត់បានលួចលាក់បង្កើតបានកូនស្រីមួយ ប៉ុន្តែកូនស្រីរបស់គាត់ត្រូវផ្គត់ផ្គង់ឪពុកម្តាយក្មេក នេះជាទំនៀមទំលាប់នៅចិន។ ដូច្នេះ គាត់មានតែពឹងផ្អែកលើកូនប្រសារស្រី។គាត់សោកស្តាយខ្លាំងណាស់ដែលមិនអាចមានកូនប្រុសទីបី ដោយសារនាយុគសម័យនោះអាជ្ញាធរបានតាមដានគាត់។ បន្ទាប់ពីគាត់សម្រាលកូនស្រីរួចមក គាត់ត្រូវចាប់បង្ខំឲ្យប្រើវិធីបញ្ឈប់ការមានកូន។គាត់បានរៀបរាប់ថា៖ « ខ្ញុំមិនអាចធ្វើអ្វីបានទេ »។ប្តីរបស់គាត់បាននាំគាត់ទៅមន្ទីរពេទ្យ ក្រោមក្រសែភ្នែកឃ្លាំមើលរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
