ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ការនិយាយនរណាក៏ចេះនិយាយដែរ លើកលែងតែមនុស្សពុំអាចនិយាយបាន ប៉ុន្តែការនិយាយដែលប្រកបទៅដោយគតិបណ្ឌិត ដោយគំនិតអប់រំ ធ្វើឲ្យមហាជនទទួលស្គាល់វាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលនោះឡើយ។ ដើម្បីក្លាយជាអ្នកនិយាយដ៏ពូកែយើងត្រូវអនុវត្ត ១១ ចំនុចដូចខាងក្រោម៖
១. ប្រើប្រាស់ភ្នែក ៖ ពេលដែលអ្នកឡើងនិយាយ ក្នុងចំណោមមនុស្សជាច្រើនអ្នកត្រូវប្រើប្រាស់នូវក្រសែភ្នែករបស់អ្នកឲ្យបានល្អ ដោយសម្លឹងមើលទៅអ្នកគ្រប់គ្នាដោយសេចក្ដីគោរពនិងមានភាពសមរម្យ អ្នកត្រូវសម្លឹងឆ្ពោះទៅមុខត្រង់ហើយរេឆ្វេងស្ដាំក្នុងកម្រិត ២៥ដឺក្រេ។
២. កំណត់អំពីចំណុចសំខាន់ៗដែលអ្នកចង់និយាយ ៖ ពេលខ្លះអ្នកបានធ្វើការនិយាយនូវសម្ដីជាច្រើននៅក្នុងការនិយាយជាសាធារណៈ ប៉ុន្តែបែរជាគ្មានការចាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកស្ដាប់ទៅវិញ ដូចនេះអ្នកត្រូវតែកំណត់ឲ្យបានច្បាស់ពីអ្វីដែលអ្នកត្រូវនិយាយ។ មានន័យថាគ្រប់ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក ដែលអ្នកនិយាយទៅហើយ ត្រូវតែមានប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកស្ដាប់។
៣. និយាយឲ្យបានច្បាស់ ៖ ភាសា និងសំឡេងដែលអ្នកនិយាយ អ្នកត្រូវតែប្រាកដនៅក្នុងចិត្តថា វាមានភាពច្បាស់សមល្មមអាចទទួលយកបានធ្វើឲ្យគេអាចទទួល និងជ្រាបច្បាស់ពីអ្វីដែលយើងនិយាយ។ នៅពេលដែលអ្នកនិយាយនៅក្នុងចំណោមអ្នកចូលរួមជាច្រើន អ្នកត្រូវតែនិយាយឲ្យបានច្បាស់ ដោយមិនត្រូវញ៉ាំរបស់អ្វីនៅក្នុងមាត់របស់អ្នកឡើយ។
៤. កែតម្រូវនូវសម្ដីរបស់អ្នកទៅតាមស្ថានភាពនៃអ្នកចូលរួម៖ អ្នកត្រូវតែដឹងឲ្យបានច្បាស់ថា អ្នកចូលរួមស្ដាប់ការនិយាយរបស់អ្នកជានរណា? មានកម្រិតវប្បធម៌បែបណា? មានឋានៈតួនាទីជាអ្វី? តើសម្ដីដែលអ្នកត្រូវនិយាយជាមួយបុគ្គលដែលឋានៈខ្ពស់ អ្នកត្រូវប្រើប្រាស់នូវសម្ដីបែបណា? មានព្រះសង្ឃចូលរួមអ្នកត្រូវប្រើប្រាស់ភាសាបែបណា? អ្នកចូលរួមរបស់អ្នកជាបុគ្គលដែលមានចំណេះដឹងទាបជាង ជាបុគ្គលដែលមានវ័យទាបជាងអ្នក តើអ្នកត្រូវប្រើប្រាស់នូវសម្ដីបែបណា?
៥. កុំប្រើប្រាស់សំឡេងរបស់អ្នកនិយាយតែមួយបែប៖ ការប្រើប្រាស់សំឡេងវាពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ អ្នកត្រូវចេះធ្វើការលើកដាក់សំឡេងរបស់អ្នកទៅតាមស្ថានភាព កាលៈទេសៈ និងពេលវេលាដោយផ្អែកទៅលើស្ថានភាព និងអារម្មណ៍របស់អ្នកចូលរួម។ អ្នកត្រូវចេះវិធីសាស្ត្រពញ្ញាក់អារម្មណ៍ដល់អ្នកចូលរួមរបស់អ្នក ឲ្យពួកគេមានការចាប់អារម្មណ៍ចំពោះប្រធានបទដែលអ្នកកំពុងតែ និយាយ។
៦.មិនធ្វើការគាំទ្រ៖ នៅពេលដែលអ្នកចូលរួមរបស់អ្នកប្រព្រឹត្តនូវសកម្មភាព ឬសម្ដីដែលមិនមានភាពសមរម្យ ក្នុងគោលបំណងចង់ធ្វើឲ្យមានភាពវឹកវរនៅក្នុងកម្មវិធីអធិប្បាយ របស់អ្នក អ្នកមិនត្រូវទទួលយកនូវទង្វើនោះទេ តែអ្នកត្រូវធ្វើការសម្របសម្រួលដោយសន្តិវិធី។
៧. និយាយឲ្យបានឮ៖ អ្នកចូលរួមរបស់អ្នកនឹងអាចស្ដាប់ឮនូវអ្វីដែលអ្នកបាន អត្ថាធិប្បាយប្រសិនបើអ្នកនិយាយបានឮ និងច្បាស់ល្អ បើទោះបីជាពួកគេអង្គុយនៅកន្លែងដែលមានសភាពអ៊ូអរក៏ដោយ។
៨. មានភាពស្មោះត្រង់ និយាយពីចំណុចវិជ្ជមាន និងត្រឹមត្រូវ៖ អ្នកគួរតែរៀននិយាយពីអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ផ្អែកលើការពិតជាក់ស្ដែង និយាយពីអ្វីដែលជះផលជាវិជ្ជមាន មិននាំរឿងឲ្យគេ កុំសូវនិយាយពីចំណុចអាក្រក់ៗរបស់គេពេក គួរតែលើកចំណុចកែលម្អទើបប្រសើរជាង។
៩. ត្រូវមានភាពគួរសម៖ អ្នកត្រូវមានភាពគួរសមចំពោះការនិយាយស្តី គោរពអ្នកចូលរួមរបស់អ្នក បើទោះបីជាអ្នកនោះមានកម្រិតការយល់ដឹង និងវ័យទាបជាងយើងក៏ដោយ។ ភាសារបស់អ្នកត្រូវប្រាកដថាវាជាភាសាដែលមិនបង្កឲ្យមានភាពមិនល្អ ចំពោះការអត្ថាធិប្បាយរបស់អ្នកឡើយ។ មានន័យថាភាសាដែលអ្នកនិយាយទៅ គឺជាភាសាបែបអ្នកមានគំនិតប្រាជ្ញា ជាបុគ្គលដែលមានការយល់ដឹងខ្ពស់ជាបុគ្គលដែលមានក្រមសីលធម៌ល្អ។
១០. ប្រើប្រាស់ដៃរបស់អ្នក៖ ការប្រើប្រាស់កាយវិការរបស់អ្នកត្រូវសមស្របជាមួយនូវសម្ដីរបស់ អ្នក ពេលខ្លះអ្វីដែលអ្នកនិយាយគេមានការពិបាកយល់ ប៉ុន្តែបើអ្នកពូកែប្រើប្រាស់នូវកាយវិការ គេអាចមានការងាយយល់ជាង។
១១. ចេះនិយាយអំពីរឿងកំប្លែង ឬពាក្យកំប្លែង៖ នៅពេលដែលអ្នកគិតតែពីនិយាយដោយមិនមានការលាយឡំនូវឧទាហរណ៍ ឬមិនបានលើករឿងរ៉ាវណាមួយមកបញ្ជាក់ពេលនោះ អ្នកចូលរួមរបស់អ្នកប្រាកដជាមានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់ជាក់ជាមិនខាន ដូច្នេះ អ្នកត្រូវចេះរកនឹករឿងកំប្លែងដើម្បីធ្វើឲ្យមានបរិយាកាសរឹតតែរីករាយឡើង៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
