ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភិនភាគ៖ កំប្រុកធំមានប្រវែងក្បាល-ដងខ្លួន ៣៧០-៤០៥ម.ម កន្ទុយប្រវែងពី ៤២៥-៥០០ម.ម និងមានទំងន់ រហូតទៅដល់ ១៥០០ក្រាម។ ផ្នែកពោះមានពណ៌ចាប់ពីពណ៌ពងមាន់រហូតដល់ពណ៌ទឹកក្រូច និងផ្នែកខ្នងមានពណ៌ខ្មៅ ឬត្នោតចាស់។ បំបង់ក និងថ្ពាល់មានពណ៌ភ្លឺដែលខ័ណ្ឌដាច់ពីគ្នាដោយឆ្នូតពណ៌ខ្មៅ។ 
ជីវសាស្ត្រ៖ ប្រភេទនេះច្រើនរស់នៅលើដើមឈឺខ្ពស់ៗ ដែលមានគំរបព្រៃក្រាស់ៗ ហើយសំបូររស់នៅតាមដងទន្លេ ស្ទឹង។ វាជាសត្វដែលមានការផ្លាស់ប្តូទីយ៉ាងរហ័សពីដើមឈើមួយទៅមួយ។ ចំណីអាហាររបស់វារួមមានផ្លែឈើ គ្រាប់ធញ្ញជាតិ ស្លឹកឈើ សត្វល្អិត និងសត្វតូចផ្សេងៗទៀត។ សម្បុករបស់វាមានរាងមូលស្ថិតនៅផ្នែកខាងចុងមែក ឈើតូចៗ ព័ទ្ធស្លឹកឈើ។ សត្វញីមានដោះបីគូ និងមានកូនម្តងពី១-២ក្បាល។
រប៉ាយរស់នៅ៖ នៅប្រទេសកម្ពុជាប្រភេទនេះមាននៅក្នុងខេត្តកោះកុង ពោធិសាត់ មណ្ឌលគីរី និងខេត្តព្រះវិហារ ហើយប្រភេទនេះត្រូវបានរកឃើញផងដែរ នៅទូទាំងឥណ្ឌូចិន ដីគោកនៃប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី (កោះស៊ួម៉ាត្រា និងកោះចាវា)។
ស្ថានភាពអភិរក្ស៖ កំប្រុកធំរស់នៅមានដង់ស៊ីតេកម្រិតទាប ហើយគេកម្រជួបប្រទះនៅក្នុងព្រៃធម្មជាតិ។ ប្រភេទនេះអាចប្រឈមមុខនឹងការរងគ្រោះថ្នាក់ពីការបាត់បង់ទីជម្រក និងការទាក់ចាប់ ឬបរបាញ់។
ជីវសាស្ត្រ៖ ប្រភេទនេះច្រើនរស់នៅលើដើមឈឺខ្ពស់ៗ ដែលមានគំរបព្រៃក្រាស់ៗ ហើយសំបូររស់នៅតាមដងទន្លេ ស្ទឹង។ វាជាសត្វដែលមានការផ្លាស់ប្តូទីយ៉ាងរហ័សពីដើមឈើមួយទៅមួយ។ ចំណីអាហាររបស់វារួមមានផ្លែឈើ គ្រាប់ធញ្ញជាតិ ស្លឹកឈើ សត្វល្អិត និងសត្វតូចផ្សេងៗទៀត។ សម្បុករបស់វាមានរាងមូលស្ថិតនៅផ្នែកខាងចុងមែក ឈើតូចៗ ព័ទ្ធស្លឹកឈើ។ សត្វញីមានដោះបីគូ និងមានកូនម្តងពី១-២ក្បាល។
រប៉ាយរស់នៅ៖ នៅប្រទេសកម្ពុជាប្រភេទនេះមាននៅក្នុងខេត្តកោះកុង ពោធិសាត់ មណ្ឌលគីរី និងខេត្តព្រះវិហារ ហើយប្រភេទនេះត្រូវបានរកឃើញផងដែរ នៅទូទាំងឥណ្ឌូចិន ដីគោកនៃប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី (កោះស៊ួម៉ាត្រា និងកោះចាវា)។
ស្ថានភាពអភិរក្ស៖ កំប្រុកធំរស់នៅមានដង់ស៊ីតេកម្រិតទាប ហើយគេកម្រជួបប្រទះនៅក្នុងព្រៃធម្មជាតិ។ ប្រភេទនេះអាចប្រឈមមុខនឹងការរងគ្រោះថ្នាក់ពីការបាត់បង់ទីជម្រក និងការទាក់ចាប់ ឬបរបាញ់។
Tag:
ឯកសារសត្វ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រេសិត»មានន័យដូចម្តេច?
5 ថ្ងៃ
