ពីនេះ ពីនោះ
ត្រូវឈប់សរសេរថា«បារម្មណ៍» តែត្រូវសរសេរថា«បារម្ភ»ទើបជាពាក្យត្រឹមត្រូវ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ពាក្យថា«បារម្មណ៍»និង «បារម្ភ» មួយណាត្រឹមត្រូវ? នេះគឺជាសំណួរ ដើម្បីសួរទៅអ្នកដែលសរសេរពាក្យទាំងពីរនេះ។ ចំពោះអ្នកដែលតែងតែសរសេរថា បារម្មណ៍ ប្រាកដជាមានភាពស្ទាក់ស្ទើរថា ពាក្យដែលខ្លួនសរសេរត្រឹមត្រូវឬ ក៏ខុស។ ផ្ទុយមកវិញ សម្រាប់អ្នកដែល សរសេរ ពាក្យ បារម្ភ គឺប្រាកដជាមានទំនុកចិត្តថា គឺជាពាក្យដែលត្រឹមត្រូវតាមវចនានុក្រមខ្មែរ របស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត។ 
ច្បាស់ណាស់វចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ពាក្យដែលត្រឹមត្រូវ គឺពាក្យថា «បារម្ភ»។ ពាក្យនេះ មានថ្នាក់ពាក្យ ជានាម មានន័យថា ដំណើរនឹកថប់ឬនឹកព្រួយជាមុន។ ឧទាហណ៍ ខ្ញុំមានបារម្ភក្រែងតែកានុះនឹងមិនបានសម្រេច។ ចួនកាលប្រើជាកិរិយាសព្ទ ក៏មានដែរ។ ឧទាហណ៍ អ្នកកុំបារម្ភឲ្យសោះ ការនុះមុខជានឹងសម្រេចជាប្រាកដ។ នៅក្នុងពាក្យកាព្យៈ អាពុកបារម្ភ ក្រែងកូនមិនខំ ដូចពាក្យប្ដេជ្ញា ហេតុនេះចូរកូន ឯងទាំងអស់គ្នា កុំបានតែថា ថាហើយត្រូវធ្វើ៕
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជជួន ណាត
ច្បាស់ណាស់វចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ពាក្យដែលត្រឹមត្រូវ គឺពាក្យថា «បារម្ភ»។ ពាក្យនេះ មានថ្នាក់ពាក្យ ជានាម មានន័យថា ដំណើរនឹកថប់ឬនឹកព្រួយជាមុន។ ឧទាហណ៍ ខ្ញុំមានបារម្ភក្រែងតែកានុះនឹងមិនបានសម្រេច។ ចួនកាលប្រើជាកិរិយាសព្ទ ក៏មានដែរ។ ឧទាហណ៍ អ្នកកុំបារម្ភឲ្យសោះ ការនុះមុខជានឹងសម្រេចជាប្រាកដ។ នៅក្នុងពាក្យកាព្យៈ អាពុកបារម្ភ ក្រែងកូនមិនខំ ដូចពាក្យប្ដេជ្ញា ហេតុនេះចូរកូន ឯងទាំងអស់គ្នា កុំបានតែថា ថាហើយត្រូវធ្វើ៕
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជជួន ណាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
