ពីនេះ ពីនោះ
ពាក្យ«ចោមពុង» មិនសូវមានអ្នកស្គាល់ តែបែរជាស្គាល់ពាក្យ«ចងពុង» ទៅវិញ
× ភ្នំពេញ៖ ពាក្យ«ចោមពុង» គឺជាពាក្យមួយដែលមានអត្ថន័យសំដៅដល់ទម្លាប់នៃការស្លៀកពាក់មួយបែបរបស់ប្រជាជនខ្មែរដែលមានតាំងពីសម័យបុរាណរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន គឺនៅតែមាន។ ប៉ុន្តែពាក្យនេះ ត្រូវបានសាធារណជនមួយចំនួនធំសរសេរ និងនិយាយទៅជា«ចងពុង» ដែលពាក្យនេះមានអត្ថន័យផ្សេងទៅវិញ។ វចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានពន្យល់និយមន័យពាក្យទាំងពីរនេះដូចខាងក្រោម៖
ពាក្យ «ចោមពុង» មានថ្នាក់ពាក្យជាកិរិយាសព្ទ មានន័យថា ដណ្ដប់សំពត់ព័ទ្ធក្រោមក្លៀកប្រសព្វជាយទាំងពីរខាងមុខបិទដោះ ហើយសៀតភ្ជាប់ចុកត្រសុកត្រង់ដើមទ្រូង។ រហូតមកដល់សម័យបច្ចុប្បន្ននេះ ទម្លាប់ក្នុងការស្លៀកពាក់របៀប«ចោមពុង»នេះមិនទាន់បាត់បង់នោះទេ ជាពិសេសនៅតាមតំបន់និគម ជនបទ។
ឧទាហរណ៍ រដូវក្ដៅស្ត្រីសម័យពីដើមច្រើនតែចោមពុងធ្វើការ។
ចំពោះពាក្យ«ចោមពុង»នេះ កន្លងទៅសាធារណជន ដូចមិនដែលនិយាយនិងប្រើ ប៉ុន្តែភាគច្រើន គឺឃើញសរសេរ និងនិយាយពាក្យថា«ចងពុង»ទៅវិញ។ ដែលពាក្យ«ចងពុង» នេះ មានន័យមិនដូចអ្វីដែលសាធារណជនចង់បាននោះទេ។ ចំពោះពាក្យ «ចងពុង»នេះមកពីពាក្យ «ពុង» ដែលជាពាក្យសម្រាប់និយាយផ្សំនឹងពាក្យ ពោះ ថាៈ មានពោះពុង គឺមានផ្ទៃពោះ (ព.សា. សម្រាប់និយាយដោយលំអុតលំឱន)។ ប្រើផ្សេងទៅទៀតក៏បានៈ ខ្សែពុង ខ្សែដែលចងរឹតពោះសត្វ។ ប៉ុន្តែជាអត្ថន័យចំ នៃពាក្យ «ចងពុង»នេះ គឺមានន័យថា ចងខ្សែរឹតពោះសត្វ។
ជារួមមក ចំពោះពាក្យ«ចងពុង» និងពាក្យ«ចោមពុង» សាធារណជនខ្មែរគួរចំណាំឲ្យបានច្បាស់ពីអត្ថន័យ ចៀសវាងការសរសេរនៅក្នុងអត្ថបទសំណេរដែលនាំឲ្យមានកំហុសផ្នែកអត្ថន័យ៕
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com