បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
សង្គមជាតិ
ក្តីស្រមៃកុមារា សារឿន៖ ជាតិក្រោយ សូមឲ្យកើតក្នុងគ្រួសារធូរធា-រៀនបានខ្ពស់ និងគ្មានហិង្សា!(ភាគ១)
×![]()
ភ្នំពេញ៖ មានស្រុកកំណើតក្នុងខេត្តស្វាយរៀង កើតក្នុងគ្រួសារក្រីក្រតោកយ៉ាក គ្មានចំណេះដឹង មានអំពើហិង្សា, លោក ប៊ូ សារឿន បច្ចុប្បន្នជាមន្ត្រីព័ត៌មាននៃស្ថាប័នធនាគារពិភពលោកប្រចាំនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែលទើបទទួលបានសញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់អនុបណ្ឌិតផ្នែកទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិនៅសកវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រ ក្នុងវ័យ៥២ឆ្នាំនៅឆ្នាំ២០១៧នេះ បានរម្លឹកពីជីវិតជូរចត់កាលពីកុមារភាពថា ទម្រាំទទួលបានសញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ និងទម្រាំទទួលបានការងារដូចសព្វថ្ងៃនេះ រូបលោកដែលជាក្មេងក្រីក្ររស់នៅតែលតោលម្នាក់ឯង គ្មានអាណាព្យាបាលនៅទីក្រុងភ្នំពេញ បានចំណាយពេលវេលារើសអេតចាយ ធាក់កង់ឌុប រត់តុ ធ្វើការឲ្យគេតាមផ្ទះ ដើរតួសម្តែងល្ខោន។ល។ ដើម្បីជ្រាបព័ត៌មានលម្អិតពីដំណើរជីវិតពិតរបស់លោក ប៊ូ សារឿន សូមអញ្ជើញស្តាប់បទសម្ភាសន៍រវាងលោក គី សុខលីម អ្នកសារព័ត៌មានអេឡិចត្រូនិកថ្មីៗ និងលោក ប៊ូ សារឿន មន្ត្រីព័ត៌មាននៃស្ថាប័នធនាគារពិភពលោកដូចតទៅ៖
សំឡេងសម្ភាសន៍
ក្រោយរបបប៉ុលពតនៅឆ្នាំ១៩៨១ លោក ប៊ូ សារឿន ស្ថិតក្នុងអាយុជាង១០ឆ្នាំ បានរត់ចេញពីគ្រួសារពីខេត្តស្វាយរៀងមករស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញម្នាក់ឯង ព្រោះឪពុករបស់លោកបានបង្កអំពើហិង្សាមកលើរូបលោករៀងរាល់ពេលដែលគាត់ស្រវឹងស្រា។
ជីវិតរសាត់អណ្តែតម្នាក់ឯងនៅទីក្រុងភ្នំពេញ កុមារ សារឿន កាលនោះ សុំគេស្នាក់នៅលើដំបូលផ្ទះនៅម្តុំផ្សារអូរឫស្សីទីក្រុងភ្នំពេញ។ មុខរបររបស់ កុមារ សារឿន ពេលនោះ មានដូចជា៖ អ្នករើសអេតចាយ អ្នកធាក់កង់ឌុប សម្តែងល្ខោន។ល។ ជីវិតពេលរើសអេតចាយ គឺលំបាកណាស់សម្រាប់កុមារា សារឿន។ «ថ្ងៃខ្លះបើរើសបាន អាចលក់បានខ្លះ អាចហូបបានគ្រប់គ្រាន់។ តែបើថ្ងៃខ្លះរើសអត់បាន ខ្ញុំដេកដោយផឹកទឹកឲ្យឆ្អែតជំនួសបាយ។ កាលនោះ ភាគច្រើនបំផុត ខ្ញុំហូបបាយតែមួយពេលគត់ក្នុងមួយថ្ងៃ»។
ដោយសារតែជីវិតលំបាកពេក កុមារ សារឿន មិនដែលគិតថា ខ្លួនអាចរៀនចប់សញ្ញាបត្រខ្ពស់ឡើយ។ កាលនោះ កុមារ ដែលកើតក្នុងគ្រួសារក្រីក្រ និងគ្មានចំណេះដឹងរូបនេះ តែងតែស្រមៃថា បើមានជាតិក្រោយមែន សូមឲ្យរូបលោកកើតក្នុងគ្រួសារធូរធា និងកើតក្នុងគ្រួសារដែលគ្មានអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារដើម្បីឲ្យរូបលោកអាចរៀនសូត្រខ្ពស់បានដូចបំណងរបស់លោក។ អារម្មណ៍ ក្តីប្រាថ្នា និងក្តីស្រមៃ បែបរវើរវាយនេះ ស្ថិតនៅក្នុងក្បាលរបស់ កុមារា សារឿន ជានិច្ច។
ដោយក្តីអំណត់ តស៊ូរៀនបណ្តើរ ធ្វើការខ្លួនឯងបណ្តើរ ធ្វើការឲ្យគេបណ្តើរ លោក សារឿន បានបញ្ចប់សញ្ញាបត្របាក់ឌុបនៅឆ្នាំ១៩៩០ ហើយការសិក្សារបស់លោកគ្រប់ថ្នាក់ទទួលបានពិន្ទុរសុទ្ធតែល្អៗ។ រៀនចប់បាក់ឌុបភ្លាម លោក សារឿន មិនអាចបន្តការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្របានទេដោយសារជីវភាពរបស់លោកនៅតែក្រីក្រដដែល។ ដូច្នេះលោកត្រូវសម្រេចចិត្តធ្វើការឲ្យគេមួយរយៈសិន មុននឹងបន្តសញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់។ តើបន្តបន្ទាប់មកទៀត ជីវិតលោក សារឿន ផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងដូចម្តេច? សូមអញ្ជើញស្តាប់បទសម្ភាសន៍វគ្គទី២ ដូចតទៅ៖
សំឡេងសម្ភាសន៍
ក្រោយរបបប៉ុលពតនៅឆ្នាំ១៩៨១ លោក ប៊ូ សារឿន ស្ថិតក្នុងអាយុជាង១០ឆ្នាំ បានរត់ចេញពីគ្រួសារពីខេត្តស្វាយរៀងមករស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញម្នាក់ឯង ព្រោះឪពុករបស់លោកបានបង្កអំពើហិង្សាមកលើរូបលោករៀងរាល់ពេលដែលគាត់ស្រវឹងស្រា។
ជីវិតរសាត់អណ្តែតម្នាក់ឯងនៅទីក្រុងភ្នំពេញ កុមារ សារឿន កាលនោះ សុំគេស្នាក់នៅលើដំបូលផ្ទះនៅម្តុំផ្សារអូរឫស្សីទីក្រុងភ្នំពេញ។ មុខរបររបស់ កុមារ សារឿន ពេលនោះ មានដូចជា៖ អ្នករើសអេតចាយ អ្នកធាក់កង់ឌុប សម្តែងល្ខោន។ល។ ជីវិតពេលរើសអេតចាយ គឺលំបាកណាស់សម្រាប់កុមារា សារឿន។ «ថ្ងៃខ្លះបើរើសបាន អាចលក់បានខ្លះ អាចហូបបានគ្រប់គ្រាន់។ តែបើថ្ងៃខ្លះរើសអត់បាន ខ្ញុំដេកដោយផឹកទឹកឲ្យឆ្អែតជំនួសបាយ។ កាលនោះ ភាគច្រើនបំផុត ខ្ញុំហូបបាយតែមួយពេលគត់ក្នុងមួយថ្ងៃ»។
ដោយសារតែជីវិតលំបាកពេក កុមារ សារឿន មិនដែលគិតថា ខ្លួនអាចរៀនចប់សញ្ញាបត្រខ្ពស់ឡើយ។ កាលនោះ កុមារ ដែលកើតក្នុងគ្រួសារក្រីក្រ និងគ្មានចំណេះដឹងរូបនេះ តែងតែស្រមៃថា បើមានជាតិក្រោយមែន សូមឲ្យរូបលោកកើតក្នុងគ្រួសារធូរធា និងកើតក្នុងគ្រួសារដែលគ្មានអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារដើម្បីឲ្យរូបលោកអាចរៀនសូត្រខ្ពស់បានដូចបំណងរបស់លោក។ អារម្មណ៍ ក្តីប្រាថ្នា និងក្តីស្រមៃ បែបរវើរវាយនេះ ស្ថិតនៅក្នុងក្បាលរបស់ កុមារា សារឿន ជានិច្ច។
ដោយក្តីអំណត់ តស៊ូរៀនបណ្តើរ ធ្វើការខ្លួនឯងបណ្តើរ ធ្វើការឲ្យគេបណ្តើរ លោក សារឿន បានបញ្ចប់សញ្ញាបត្របាក់ឌុបនៅឆ្នាំ១៩៩០ ហើយការសិក្សារបស់លោកគ្រប់ថ្នាក់ទទួលបានពិន្ទុរសុទ្ធតែល្អៗ។ រៀនចប់បាក់ឌុបភ្លាម លោក សារឿន មិនអាចបន្តការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្របានទេដោយសារជីវភាពរបស់លោកនៅតែក្រីក្រដដែល។ ដូច្នេះលោកត្រូវសម្រេចចិត្តធ្វើការឲ្យគេមួយរយៈសិន មុននឹងបន្តសញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់។ តើបន្តបន្ទាប់មកទៀត ជីវិតលោក សារឿន ផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងដូចម្តេច? សូមអញ្ជើញស្តាប់បទសម្ភាសន៍វគ្គទី២ ដូចតទៅ៖
Tag:
អប់រំ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
