ជាតិ
វីដេអូ
សត្វត្មាត ដែលកំពុងស្ថិតនៅក្នុងហានិភ័យខ្ពស់ ត្រូវបានគេជំរឿនឃើញនៅសល់ជាង១០០ក្បាល
×![]()
ភ្នំពេញ៖ សត្វត្មាត ដែលជាប្រភេទសត្វកំពុងស្ថិតនៅក្នុងហានិភ័យខ្ពស់ មាននៅសល់ចំនួនជាង១០០ក្បាលប៉ុណ្ណោះ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ក្រុមអ្នកអភិរក្សសត្វព្រៃនៅកម្ពុជា ព្រួយបារម្ភចំពោះការបាត់បង់សត្វត្មាតពីប្រទេសកម្ពុជា។
ក្រុមអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃនៅកម្ពុជា បានចេញសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរួមមួយថា សត្វត្មាតនៅកម្ពុជាកំពុងប្រឈមនឹងការវិនាសផុតពូជខ្លាំង ខណៈចំនួនរបស់វាមានការធ្លាក់ចុះ៥០ភាគរយ គិតចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០០មក។ សេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាន បន្តថា តាមរយៈការជំរឿននៅឆ្នាំ២០១៧នេះ សត្វត្មាតនៅសល់តែចំនួន១២១ក្បាលប៉ុណ្ណោះ ដែលជាតួលេខទាបបំផុត នៅក្នុងកំណត់ត្រាចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៣មក។
បើតាមរបាយការណ៍របស់ក្រុមអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃ មូលហេតុដែលនាំឲ្យសត្វត្មាតនៅកម្ពុជា មានការធ្លាក់ចុះខ្លាំងបំផុតនោះ គឺដោយសារការគំរាមកំហែងពីការបំពុលរបស់មនុស្ស។ បន្ថែមពីនេះសត្វត្មាតយ៉ាងតិចចំនួន៣០ក្បាលនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវបានគេសម្លាប់នៅក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
ថ្លែងក្នុងទិវាផ្សព្វផ្សាយអំពីសត្វត្មាតនៅកម្ពុជាលោក Simon Mahoon ទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសជាន់ខ្ពស់នៃអង្គការ WCS បាននិយាយថា៖ ការបំពុលប្រហែលជាការគំរាមកំហែងដ៏ខ្លាំងបំផុតចំពោះហ្វូងសត្វត្មាតនៅក្នុងកម្ពុជា។ ការបំពុលនេះ ក៏មានផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពមនុស្សផងដែរ។ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាល អង្គការអភិរក្សនានា និងសហគមន៍ពិតជាចាំបាច់ណាស់ ដើម្បីអភិរក្សសត្វត្មាតទាំង៣ប្រភេទកុំឲ្យបាត់បង់»។
ជាមួយគ្នានេះលោក សេង ទៀក ប្រធានអង្គការWWF បាននិយាយថា ៖«តម្រូវការសាច់សត្វព្រៃ នាំឲ្យការបរបាញ់សត្វព្រៃមានការកើនឡើង។ ចំណីសម្រាប់សត្វត្មាតមានតិចតួច ដោយការបរបាញ់តាមរយៈការដាក់អន្ទាក់ និងការបំពុល។ បន្ថែមពីនេះសហគមន៍មួយចំនួនប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលដាក់ទៅក្នុង ឬជុំវិញត្រពាំង ដើម្បីចាប់សត្វស្លាប និងថនិកសត្វមានមាឌតូចជាដើម។ ការបំពុលនេះគឺជាមូលហេតុចម្បងដែលបណ្ដាលឲ្យសត្វត្មាតជាង៣០ក្បាលស្លាប់ ដោយសារតែសត្វត្មាតទាំងអស់នោះ ស៊ីសាកសពសត្វដែលស្លាប់ដោយសារការបំពុល»។
ក្រៅពីរងការបំពុលនេះ សត្វត្មាតនៅកម្ពុជា ក៏កំពុងរងការផុតពូជដោយសារការបាត់បង់ទីជម្រក និងការកង្វះខាតចំណីអាហារផងដែរ (ការធ្លាក់ចុះនៃចំនួនសត្វក្រចកជើងពីរ និងហ្វូងសគោសាទិសស្រុក។ នេះជាការលើកឡើងរបស់ក្រុមអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃ ដែលបានបន្ថែមថា ការកើនឡើងនៃការបាត់បង់ព្រៃឈើ និងការផ្លាស់ប្ដូរដីព្រៃតាមរយៈដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច និងការកាប់ឆ្ការដីព្រៃ បានជះឥទ្ធិពលដល់ការបាត់បង់ទីជម្រកពងកូន និងការកាត់បន្ថយប្រភេទសត្វជាចំណីរបស់ហ្វូងត្មាតផងដែរ។
ត្រង់ចំណុចនេះលោក ប៊ូ វរសក្ស នាយកកម្មវិធីអភិរក្សរបស់អង្គការជីវិតសត្វស្លាប បាននិយាយថា ៖ ការងារអភិរក្សរយៈពេល១០ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ មិនបានបញ្ឈប់ការធ្លាក់ចុះនៃចំនួនសត្វត្មាតឡើយ។ លទ្ធផលចេញពីការជំរឿនសត្វត្មាតនាឆ្នាំនេះ បានបង្ហាញនូវស្ថានភាពព្រួយបារម្ភដ៏ធំបំផុត ក្នុងនោះចំនួនសត្វត្មាតភាគច្រើនមាននៅដែនជម្រកសត្វព្រៃឆែប និងដែនជម្រកសត្វព្រៃសៀមប៉ាងខាងលិច»។
តែយ៉ាងណាក្រុមអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃនៅកម្ពុជា បានអំពាវនាវឲ្យប្រជាពលរដ្ឋចូលរួមអភិរក្សសត្វត្មាតនៅកម្ពុជា ដោយបញ្ឈប់សកម្មភាពទិញ ឬបរិភោគសាច់សត្វព្រៃ ព្រោះការបរិភោគសត្វព្រៃដែលមានផ្ទុកសារធាតុពុល ក៏មានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់សុខភាពមនុស្សវិញដែរ។
សត្វត្មាតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានចំនួន៣ប្រភេទ គឺត្មាតភ្លើង ត្មាតត្នោត និងត្មាតផេះ។ សត្វត្មាតទាំង៣ប្រភេទនេះ ស្ថិតនៅក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់អង្គការ IUCN ជាប្រភេទរងគ្រោះជិតផុតពូជបំផុតនៅលើសាកលលោក ដោយសារតែចំនួនរបស់ពួកវានៅតែបន្តធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ៕
ក្រុមអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃនៅកម្ពុជា បានចេញសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរួមមួយថា សត្វត្មាតនៅកម្ពុជាកំពុងប្រឈមនឹងការវិនាសផុតពូជខ្លាំង ខណៈចំនួនរបស់វាមានការធ្លាក់ចុះ៥០ភាគរយ គិតចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០០មក។ សេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាន បន្តថា តាមរយៈការជំរឿននៅឆ្នាំ២០១៧នេះ សត្វត្មាតនៅសល់តែចំនួន១២១ក្បាលប៉ុណ្ណោះ ដែលជាតួលេខទាបបំផុត នៅក្នុងកំណត់ត្រាចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៣មក។
បើតាមរបាយការណ៍របស់ក្រុមអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃ មូលហេតុដែលនាំឲ្យសត្វត្មាតនៅកម្ពុជា មានការធ្លាក់ចុះខ្លាំងបំផុតនោះ គឺដោយសារការគំរាមកំហែងពីការបំពុលរបស់មនុស្ស។ បន្ថែមពីនេះសត្វត្មាតយ៉ាងតិចចំនួន៣០ក្បាលនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវបានគេសម្លាប់នៅក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
ថ្លែងក្នុងទិវាផ្សព្វផ្សាយអំពីសត្វត្មាតនៅកម្ពុជាលោក Simon Mahoon ទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសជាន់ខ្ពស់នៃអង្គការ WCS បាននិយាយថា៖ ការបំពុលប្រហែលជាការគំរាមកំហែងដ៏ខ្លាំងបំផុតចំពោះហ្វូងសត្វត្មាតនៅក្នុងកម្ពុជា។ ការបំពុលនេះ ក៏មានផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពមនុស្សផងដែរ។ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាល អង្គការអភិរក្សនានា និងសហគមន៍ពិតជាចាំបាច់ណាស់ ដើម្បីអភិរក្សសត្វត្មាតទាំង៣ប្រភេទកុំឲ្យបាត់បង់»។
ជាមួយគ្នានេះលោក សេង ទៀក ប្រធានអង្គការWWF បាននិយាយថា ៖«តម្រូវការសាច់សត្វព្រៃ នាំឲ្យការបរបាញ់សត្វព្រៃមានការកើនឡើង។ ចំណីសម្រាប់សត្វត្មាតមានតិចតួច ដោយការបរបាញ់តាមរយៈការដាក់អន្ទាក់ និងការបំពុល។ បន្ថែមពីនេះសហគមន៍មួយចំនួនប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលដាក់ទៅក្នុង ឬជុំវិញត្រពាំង ដើម្បីចាប់សត្វស្លាប និងថនិកសត្វមានមាឌតូចជាដើម។ ការបំពុលនេះគឺជាមូលហេតុចម្បងដែលបណ្ដាលឲ្យសត្វត្មាតជាង៣០ក្បាលស្លាប់ ដោយសារតែសត្វត្មាតទាំងអស់នោះ ស៊ីសាកសពសត្វដែលស្លាប់ដោយសារការបំពុល»។
ក្រៅពីរងការបំពុលនេះ សត្វត្មាតនៅកម្ពុជា ក៏កំពុងរងការផុតពូជដោយសារការបាត់បង់ទីជម្រក និងការកង្វះខាតចំណីអាហារផងដែរ (ការធ្លាក់ចុះនៃចំនួនសត្វក្រចកជើងពីរ និងហ្វូងសគោសាទិសស្រុក។ នេះជាការលើកឡើងរបស់ក្រុមអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃ ដែលបានបន្ថែមថា ការកើនឡើងនៃការបាត់បង់ព្រៃឈើ និងការផ្លាស់ប្ដូរដីព្រៃតាមរយៈដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច និងការកាប់ឆ្ការដីព្រៃ បានជះឥទ្ធិពលដល់ការបាត់បង់ទីជម្រកពងកូន និងការកាត់បន្ថយប្រភេទសត្វជាចំណីរបស់ហ្វូងត្មាតផងដែរ។
ត្រង់ចំណុចនេះលោក ប៊ូ វរសក្ស នាយកកម្មវិធីអភិរក្សរបស់អង្គការជីវិតសត្វស្លាប បាននិយាយថា ៖ ការងារអភិរក្សរយៈពេល១០ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ មិនបានបញ្ឈប់ការធ្លាក់ចុះនៃចំនួនសត្វត្មាតឡើយ។ លទ្ធផលចេញពីការជំរឿនសត្វត្មាតនាឆ្នាំនេះ បានបង្ហាញនូវស្ថានភាពព្រួយបារម្ភដ៏ធំបំផុត ក្នុងនោះចំនួនសត្វត្មាតភាគច្រើនមាននៅដែនជម្រកសត្វព្រៃឆែប និងដែនជម្រកសត្វព្រៃសៀមប៉ាងខាងលិច»។
តែយ៉ាងណាក្រុមអង្គការអភិរក្សសត្វព្រៃនៅកម្ពុជា បានអំពាវនាវឲ្យប្រជាពលរដ្ឋចូលរួមអភិរក្សសត្វត្មាតនៅកម្ពុជា ដោយបញ្ឈប់សកម្មភាពទិញ ឬបរិភោគសាច់សត្វព្រៃ ព្រោះការបរិភោគសត្វព្រៃដែលមានផ្ទុកសារធាតុពុល ក៏មានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់សុខភាពមនុស្សវិញដែរ។
សត្វត្មាតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានចំនួន៣ប្រភេទ គឺត្មាតភ្លើង ត្មាតត្នោត និងត្មាតផេះ។ សត្វត្មាតទាំង៣ប្រភេទនេះ ស្ថិតនៅក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់អង្គការ IUCN ជាប្រភេទរងគ្រោះជិតផុតពូជបំផុតនៅលើសាកលលោក ដោយសារតែចំនួនរបស់ពួកវានៅតែបន្តធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ៕
Tag:
WCS
សត្វត្មាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
