ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តអាចកើតមានជាទូទៅ ប៉ុន្តែវាគឺជាជំងឺធ្ងន់ធ្ងរហើយកើតមានឡើងជាញឹកញាប់ មានន័យថាបានធូរស្រាល ហើយបែរជាកើតមានឡើងវិញនៅចន្លោះពេលណាមួយក្រោយមកទៀត។ សញ្ញាសំគាល់បុគ្គលដែលមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត មានអារម្មណ៍ក្រៀមក្រំខុសពីធម្មតាជាប់ជាប្រចាំ បាត់បង់ចំណូលចំណូលចិត្ត និងបាត់ភាពរីករាយនៅក្នុងសកម្មភាពដែលធ្លាប់ចូលចិត្តពីមុន បាត់បង់ថាមពល និងគ្មានកម្លាំងកំហែងជាដើម។
ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត បុគ្គលអាចមានអារម្មណ៍ក្រៀមក្រំ កណ្ដោចកណ្ដែងនៅពេលខ្លះ។ ជាធម្មតាវាមានហេតុផលច្បាស់លាស់ចំពោះអារម្មណ៍បែបនេះ ដូចជាបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រលាញ់ ឬអ្វីមួយជាដើម។ ភាពក្រៀមក្រំនិងភាពសោកសៅ ជាប្រតិកម្មធម្មជាតិ និងជាបណ្ដោះអាសន្នដែលឆ្លើយតបទៅនឹងព្រឹត្តិការណ៍តានតឹងក្នុងចិត្ត។ បុគ្គភាគច្រើនអាចបានធូរស្រាលវិលត្រឡប់រកមករកសភាពធមម្មតាវិញ ដោយពុំចាំបាច់ទទួលការព្យាបាល។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ប្រសិនបើភាពក្រៀមក្រំនៅតែបន្តមានរយៈពេលយូរជាងធម្មតា ហើយប៉ះពាល់លើសមត្ថភាពរបស់បគ្គលក្នុងការបំពេញការងារ ឬទំនាក់ទំនងបុគ្គលអាចកើតមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ អ្នកជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តគិតថា«ជីវិតគ្មានន័យ អស់សង្ឃឹម គ្មានទីពឹង ចង់ធ្វើអត្តឃាត»។
អ្នកជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត មានរោគសញ្ញាបន្ទាប់បន្សំដទៃទៀតអាចកើតមានឡើងនោះគឺ បាត់បង់ទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង ឬឲ្យតម្លៃខ្លួនទាប មានអារម្មណ៍បន្ទោសខ្លួនឯង មានបំណងចង់ស្លាប់ ពិបាកផ្ចង់អារម្មណ៍ ឬធ្វើការសម្រេចចិត្ត មានចលនាយឺត ឬជួនកាលបែរជារឡេះឡះ និងមិនអាចសម្រួលវាបាន ពិបាកក្នុងការគេង ឬជួនកាលគេងច្រើនជ្រុល បាត់បង់ចំណង់ចំណូលបរិភោគ ឬជួនកាលហូបច្រើនជ្រុល។
មិនមែនគ្រប់បុគ្គលដែលមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត សុទ្ធតែលេចចេញនូវរោគសញ្ញាទាំងអស់នេះឡើង។ បុគ្គលដែលមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ នឹងកើតមានរោគសញ្ញាកាន់តែច្រើន ជាបុគ្គលដែលមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តកម្រិតស្រាល។
មូលហេតុនៃជំងឺធ្លាកទឹកចិត្ត មិនមានមូលហេតុតែមួយឡើយ បុគ្គលអាចកើតមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត នៅពេលមានអ្វីមួយធ្វើឲ្យក្រៀមក្រំជាខ្លាំង ហើយពួកគេមិនអាចធ្វើអ្វីសោះដើម្បីគ្រប់គ្រងស្ថានភាព ដូចជា៖ បែកបាក់ទំនាក់ទំនង ឬរស់នៅក្នុងស្ថានភាពជំលោះ។ សម្រាលកូន(១០-១៥ភាគរយនៃស្ត្រីកើតមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តរយៈពេលខ្លីបន្ទាប់ពីសម្រាលកូន)។ បាត់បង់ការងារ ហើយលំបាកស្វែងរកការងារថ្មី។ ជួបគ្រោះថ្នាក់បណ្ដាលឲ្យពិការភាពរយៈពេលយូរ។ ជាជនរងគ្រោះនៃឧក្រិដ្ឋកម្ម និងកើតមានជំងឺផ្លូវកាយរ៉ាំរៃ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះអាចបណ្ដាលមកពី ផលរំខាននៃឱសថ។ ក្នុងករណីម្យ៉ាងទៀត ភាពតានតឹងបណ្ដាលមកពីជំងឺផ្លូវចិត្តដទៃទៀត គឺជំងឺចិត្តវិកល ថប់បារម្ភ ញៀនស្រា និងគ្រឿងញៀន។
ការព្យាបាលជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ជំងឺធ្លាកទឹកចិត្តអាចព្យាបាលបានធូរស្បើយដ៏ឆាប់រហ័ស នៅពេលទទួលបានអន្តរាគមន៍ដ៏ត្រឹមត្រូវ។ វិធីព្យាបាលត្រូវអនុវត្តអមគ្នាជាមួយឱសថ(ថ្នាំ) និងការព្យាបាលតាមបែបចិត្តសាស្ត្រ(ផ្ដល់ប្រឹក្សា)។
របៀបជួយអ្នកជំងឺធ្លាកទឹកចិត្ត ជំងឺធ្លាកទឹកចិត្តមិនមែនជាជំងឺមិនគ្រប់ទឹក ឬអន់ខ្សោយ ឬខ្ជិលច្រអូសឡើយ គឹអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលនោះ និយាយពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនដែលកំពុងកើតមាន។ ស្ដាប់ដោយវិនិច្ឆ័យដើម្បីស្វែងយល់ពីបញ្ហា។ កុំរិះគន់ និងមិនត្រូវបង្ហាញការខកចិត្តរបស់អ្នក ចំពោះបុគ្គលមានរោគសញ្ញាធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ ចំពោះករណីធ្លាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ ត្រូវនាំទៅព្យាបាលជាមួយអ្នកឯកទេសវិជ្ជាជីវៈ។
អង្គការចិត្តសង្គម អន្តរវប្បធម៌ ជាអ្នករៀបរៀងកម្មវិធីសុខភាពផ្លូវចិត្ត បានបញ្ជាក់ ជាការកត់សំគាល់ ក្រុមគ្រួសារគប្បី ឃ្លាំមើលអ្នកជំងឺជាប់អ្នកប្រចាំ ពីប្រព្រោះអ្នកជំងឺអាចមានគំនិតធ្វើអន្តឃាត់។ ត្រូវយកវត្ថុ ឬរបស់របរដែលអាចបង្កនូវគ្រោះថ្នាក់ចេញឆ្ងាយពីអ្នកជំងឺដូចជា ខ្សែ កន្ត្រៃ ឬកាំកាំភ្លើងជាដើមដើម្បីការពារសម្លាប់ខ្លួន។
«ការធូរស្បើយកើតមានឆាប់រហ័សបាន លុះត្រាតែអ្នកជំងឺមានអារម្មណ៍ថា ទទួលបាននូវការគាំទ្រពីអ្នកជុំវិញខ្លួន»៕