ពីនេះ ពីនោះ
ត្រីក្រពតភ្នែកក្រហម ខ្លួនតូចជាងគេ មានសារធាតុពុល និងពណ៌អាចផ្លាស់ប្តូរតាមស្ថានភាពទឹក
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ត្រីក្រពតភ្នែកក្រហម ឬ ត្រីក្រពតអង្កាម (Carinotetraodon lorteti) គឺជាប្រភេទត្រីក្រពតទឹកសាបមួយ ក្នុងចំណោមប្រាំប្រភេទផ្សេងទៀត ដែលមានសារធាតុពុល។ ត្រីក្រពតប្រភេទនេះ វារស់នៅក្នុងទន្លេមេគង្គ នឹងត្រូវបានស្រាវជ្រាវរកឃើញដោយវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍជលផលទឹកសាប របស់រដ្ឋបាលជលផល នៃក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រម៉ាញ់ និងនេសាទ។ ត្រីក្រពតភ្នែកក្រហម មានប្រវែងដងខ្លួនអតិបរមា ៦ ស.ម ភ្នែកក្រហម ក្តោងច្រមុះខ្លី បបូរមាត់ខាងលើ និងខាងក្រោមស្មើគ្នា ព្រុយខ្នងមានចំនួន ១១-១៣ ទ្រនុង ព្រុយគូទមានចំនួន ១០-១២ ទ្រនុង កន្ទុយរាងមូល។ វាជាប្រភេទត្រីក្រពតដែលតូចជាងគេក្នុងចំណោមត្រីក្រពតទាំងអស់ ថែមទាំងពណ៌អាចផ្លាស់ប្តូរបានទៅតាមស្ថានភាពទឹក។ មានស្នាមគំនូសខ្មៅប្រទាក់ក្រឡាគ្នាលើដងខ្លួន តែគ្មាននៅផ្នែកពោះ។
វាច្រឹបស៊ីសិប្បីជាតិ និងហ្សូអូប្លង់តុង ជាអាហារ ជួនកាលក៏អាចច្រឹបមនុស្សផងដែរ បើវាបានជួប។ យោងតាមឯកសារស្រាវជ្រាវរបស់វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍជលផលទឹកសាប របស់រដ្ឋបាលជលផល នៃក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រម៉ាញ់ និងនេសាទ បានរកឃើញថា នៅប្រទេសកម្ពុជា មានត្រីក្រពតចំនួន១០ប្រភេទផ្សេងគ្នា ក្នុងនោះត្រីក្រពត ៥ប្រភេទ មានសារធាតុពុល។ សារធាតុពុលនោះ មានឈ្មោះថា Tetrodotoxins គឺជាប្រភេទសារធាតុពុលខ្លាំង វាយប្រហារទៅលើប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ។ សារធាតុពុលនេះ វាប្រែប្រួលទៅតាមរដូវកាល ហើយក៏មានកម្រិតខុសគ្នាដែរ។
នៅរដូវពង-កូន ចាប់ពីខែកុម្ភៈ ដល់ខែកញ្ញា សារធាតុពុល Tetrodotoxins នេះមានកម្រិតខ្ពស់បំផុត។ ពង និងស្ពែម មានផ្ទុកសារធាតុពុលខ្ពស់ជាងគេ ក្នុងចំណោមផ្នែកផ្សេងៗទៀត នៃសព៌ាង្គកាយរបស់ត្រីក្រពតទាំងមូល បន្ទាប់មក ថ្លើម ពោះវៀន ស្បែក និងសាច់។ សារធាតុពុល Tetrodotoxins នេះមិនរលាយដោយសារការចម្អិនទេ។ អាការៈនៃការពុលត្រីក្រពតមានដូចជា៖ ឈឺក្បាល វិលមុខ ល្ហិតល្ហៃ រឹងថ្គាម ស្ពឹកចុងដៃជើង រាគរូស ក្អួតចង្អោរ ឬ អាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់តែម្តង។ ដើម្បីជៀសវាងការពុលត្រីក្រពត សូមមេត្តាពិនិត្យប្រភេទត្រីឲ្យបានច្បាស់លាស់មុនសិន ឬក៏កុំបរិភោគគ្រឿងក្នុង និងស្បែក ដើម្បីជៀសវាងប៉ះចំត្រីក្រពតដែលមានសារធាតុពុល។
(អត្ថបទដកស្រង់ចេញពី អម្បូរត្រីក្រពតនៅព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា នៃទស្សនាវដ្តីជលផលកម្ពុជា ដោយ Chhut Chheana and Thach Phanara រូបភាពៈ http://ffish.asia / USAID Wonders of the Mekong).
វាច្រឹបស៊ីសិប្បីជាតិ និងហ្សូអូប្លង់តុង ជាអាហារ ជួនកាលក៏អាចច្រឹបមនុស្សផងដែរ បើវាបានជួប។ យោងតាមឯកសារស្រាវជ្រាវរបស់វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍជលផលទឹកសាប របស់រដ្ឋបាលជលផល នៃក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រម៉ាញ់ និងនេសាទ បានរកឃើញថា នៅប្រទេសកម្ពុជា មានត្រីក្រពតចំនួន១០ប្រភេទផ្សេងគ្នា ក្នុងនោះត្រីក្រពត ៥ប្រភេទ មានសារធាតុពុល។ សារធាតុពុលនោះ មានឈ្មោះថា Tetrodotoxins គឺជាប្រភេទសារធាតុពុលខ្លាំង វាយប្រហារទៅលើប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ។ សារធាតុពុលនេះ វាប្រែប្រួលទៅតាមរដូវកាល ហើយក៏មានកម្រិតខុសគ្នាដែរ។
នៅរដូវពង-កូន ចាប់ពីខែកុម្ភៈ ដល់ខែកញ្ញា សារធាតុពុល Tetrodotoxins នេះមានកម្រិតខ្ពស់បំផុត។ ពង និងស្ពែម មានផ្ទុកសារធាតុពុលខ្ពស់ជាងគេ ក្នុងចំណោមផ្នែកផ្សេងៗទៀត នៃសព៌ាង្គកាយរបស់ត្រីក្រពតទាំងមូល បន្ទាប់មក ថ្លើម ពោះវៀន ស្បែក និងសាច់។ សារធាតុពុល Tetrodotoxins នេះមិនរលាយដោយសារការចម្អិនទេ។ អាការៈនៃការពុលត្រីក្រពតមានដូចជា៖ ឈឺក្បាល វិលមុខ ល្ហិតល្ហៃ រឹងថ្គាម ស្ពឹកចុងដៃជើង រាគរូស ក្អួតចង្អោរ ឬ អាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់តែម្តង។ ដើម្បីជៀសវាងការពុលត្រីក្រពត សូមមេត្តាពិនិត្យប្រភេទត្រីឲ្យបានច្បាស់លាស់មុនសិន ឬក៏កុំបរិភោគគ្រឿងក្នុង និងស្បែក ដើម្បីជៀសវាងប៉ះចំត្រីក្រពតដែលមានសារធាតុពុល។
(អត្ថបទដកស្រង់ចេញពី អម្បូរត្រីក្រពតនៅព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា នៃទស្សនាវដ្តីជលផលកម្ពុជា ដោយ Chhut Chheana and Thach Phanara រូបភាពៈ http://ffish.asia / USAID Wonders of the Mekong).
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
