ភ្នំពេញ៖
ជម្លោះ ការអាក់អន់ស្រពន់ចិត្ត ការច្រណែន ការចង់បានហួសហេតុ តែងតែកើតមានឡើងនៅក្នុងស្ថាប័នឯកជន រដ្ឋ អង្គការ មិនថា នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ឬពិភពលោកឡើយ។ តែថា តើអ្វីខ្លះជាកំហុសរបស់ថៅកែ និងអ្វីខ្លះជាកំហុសរបស់បុគ្គលិកដែលនាំឲ្យបរិយាកាសនៅកន្លែងធ្វើការអាប់អួរ? ខាងក្រោមនេះ គឺជាចំណុចអវិជ្ជមានរបស់ថៅកែ និងបុគ្គលិក៖
ចំណុចអវិជ្ជមានរបស់មេដឹកនាំ ឬថៅកែ៖
១៖ ការដឹកនាំដោយគ្មានគោលការណ៍ត្រឹមត្រូវ។ ដឹកនាំច្រើនប្រើអារម្មណ៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ ច្រើនប្រើអំណាច(អញ)ជាមេ។
២៖ ស្រឡាញ់ ឬឲ្យតម្លៃបុគ្គលិកមិនស្មើគ្នា(បុគ្គលល្អក្នុងការងារដូចគ្នា)។ លម្អៀងផ្នែកអារម្មណ៍ចំពោះបុគ្គលិក។
៣៖ បង្កើតអយុត្តិធម៌ក្នុងការដំឡើងតំណែងចំពោះបុគ្គលិក។ គ្មានគោលការណ៍ និងលក្ខខណ្ឌពិតប្រាកដ។
៤៖ ប្រើប្រាស់ពាក្យអសុរោះចំពោះបុគ្គលិក។
៥៖ ស្តីបន្ទោសបុគ្គលិករហូត តែមិនដែលបង្រៀន ឬណែនាំពួកគេឡើយ។
៦៖ ប្រើគំនិតចាត់ទុកបុគ្គលិកជាអ្នកស៊ីឈ្នួល។ មិនចាត់ទុកបុគ្គលិកជាចលកររបស់ក្រុមហ៊ុន។
៧៖ ឆេវឆាវ ចាប់ខឹង មិនដឹងក្បាលកន្ទុយ។ ពាក្យខ្មែរសាមញ្ញច្រើននិយាយថា«ត្រចៀក»ស មានន័យថា ឆាប់ជឿការញុះញង់របស់អ្នកដទៃ។
៨៖ ជឿដោយគ្មានការពិចារណា និងដោយគ្មានហេតុ និងផល។
៩៖ មិនឲ្យតម្លៃបុគ្គលិកធ្វើការជាមួយទេ តែច្រើនលើកសរសើរបុគ្គលិកនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនដទៃ។
១០៖ បង្កើតគំនិតបៀតបៀនកេរ្តិ៍ខ្មាស។
១១៖ មិនតែងតាំងបុគ្គលិក ឬមន្ត្រីខាងក្នុង តែច្រើនផ្តល់តំណែងខ្ពស់ឲ្យមនុស្សពីខាងក្រៅ(បង្កទំនាស់ផ្ទៃក្នង)។
កំហុសរបស់បុគ្គលិក៖
១៖ ខ្ជិលធ្វើការ តែចង់បានប្រាក់ខែច្រើន។
២៖ មិនចង់ទទួលខុសត្រូវ តែចង់ឡើងតំណែង។
៣៖ មិនស្មោះត្រង់នឹងស្ថាប័ន (កេងលុយស្ថាប័ន កេងម៉ោងធ្វើការ បំផ្លាញផលប្រយោជន៍ស្ថាប័ន។ល។)។
៤៖ ពូកែចាក់ចូចឲ្យក្រុមការងារបែកបាក់ រារាំងមិនឲ្យស្ថាប័នរីកចម្រើន។ បុគ្គលិកបែបនេះ គេច្រើនហៅថា បុគ្គលិក«ដង្កូវ»។ គិតតែពីកាច្រណែនបុគ្គលិកគ្នាឯង។
៥៖ និយាយដើមស្ថាប័នខ្លួនប្រាប់ស្ថាប័នដទៃ។
៦៖ មិនអភិវឌ្ឍបន្តចំណេះដឹងជំនាញរបស់ខ្លួន។
៧៖ ខ្វះជំនាញទន់ (ខ្វះសីលធម៌ គុណធម៌ និងសច្ចធម៌)។
៨៖ គ្មានគំនិតបង្កើតថ្មី។
៩៖ ធ្វើការលំៗ អបៗតែគេ ខ្វះឆន្ទៈ ខ្វះការតាំងចិត្ត ខ្វះភាពហ្មត់ចត់ និងខ្វះភាពតស៊ូ។
១០៖ ធ្វើការដោយគ្មានក្តីស្រឡាញ់។
ប្រសិនបើបុគ្គលិក មេដឹកនាំ ឬថៅកែ អាចចៀសវាងចំណុចខាងលើនេះបាន ពេលនោះ ក្រុមហ៊ុននីមួយៗអាចនឹងទទួលបាននូវបរិយាកាសមួយដែលល្អប្រសើរបំផុត។ សុខដុមរមនានឹងកើតមានឡើងចំពោះស្ថាប័ន៕