ម៉ាសេដ្វានបានឯកភាពជាមួយក្រិកដើម្បីប្តូរឈ្មោះប្រទេសខ្លួនទៅជា ម៉ាសេដ្វានខាងជើងកាលពីខែមិថុនាកន្លងដើម្បីឈានទៅបញ្ចប់ជម្លោះរ៉ាំរ៉ៃ។ ប៉ុន្តែការសម្រេចប្តូរឈ្មោះនេះរងការរិះគន់ និងការប្រឆាំងពីសំណាក់ប្រជាជន និងតំណាងរាស្ត្រម៉ាសេដ្វានផងដែរ ខណៈដែលកិច្ចព្រមព្រៀងប្តូរឈ្មោះនេះនៅរង់ចាំការអនុម័តពីសភាប្រទេសទាំងពីរដដែល។ តើរឿងរ៉ាវនៃជម្លោះរឿងឈ្មោះប្រទេសនេះកើតឡើងដោយរបៀបណា?
នៅដើមខែមិថុនា ប្រមុខរដ្ឋាភិបាលក្រិកលោក អាឡិចស៊ីស ត្ស៊ីប្រាស (Alexis Tsipras) និងសមភាគីម៉ាសេដ្វានលោក សូរាន សាអេវ (Zoran Zaev) បានព្រមព្រៀងគ្នាចុះកិច្ចព្រមព្រៀងបញ្ចប់ជម្លោះដោយម៉ាសេដ្វានព្រមប្តូរឈ្មោះខ្លួនទៅជាម៉ាសេដ្វានខាងជើងវិញ។ ពិធីនោះមានការចូលរួមពីតំណាងអគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ និងប្រមុខការបរទេសសហភាពអឺរ៉ុបលោកស្រី ហ្វឺដឺរីកា ម៉ូញ៉េរ៉េនី (Federica Mogherini) ផងដែរ។
តាមពិតទៅជម្លោះរឿងឈ្មោះនេះ វាកើតឡើងដោយសារក្រិកមានខេត្តមួយដែលឈ្មោះ ម៉ាសេដ្វានដែរ (Greek Macedonia) ដែលជាទឹកដីមានវប្បធម៌ អរិយធម៌ ភាសានិងទំនៀមទម្លាប់ពីយូរលង់ណាស់មកហើយ។ អ្វីដែលសំខាន់វាជាទឹកដីកំណើតរបស់ស្តេច អាឡិចហ្សាន់ឌ័រ ដឹកហ្ក្រេត (Alexander The Great) ផងដែរ។ ប្រជាជនក្រិកជានិច្ចជាកាលបានចោទប្រកាន់ថា រដ្ឋបាល់កង់ ម៉ាសេដ្វាន ដែលសម្រេចយកឈ្មោះដូចគ្នានឹងខេត្តខ្លួននោះមានចេតនាមិនល្អឡើយ។
ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៤ បន្ទាប់ពីមានការប្រឈមមុខដាក់គ្នាខ្លាំងផ្នែកការទូត រដ្ឋាភិបាលក្រុងអាថែន បានសម្រេចដាក់ការហ៊ុមព័ទ្ធពាណិជ្ជកម្មប្រឆាំងក្រុងស្កុបជេ និងប្រកាសថា គោលនយោបាយរបស់រដ្ឋស្លាវ (Slavic State) មួយនេះកំពុងបង្កើតគ្រោះថ្នាក់ធំដល់ប្រទេសក្រិកផង។ ចាប់ពីពេលនោះមកប្រទេសជិតខាងទាំងពីរមើលមុខគ្នាមិនចំឡើយដោយសារតែឈ្មោះនេះ ហើយក្រិកតែងជំទាស់ការចរចាចូលជាសមាជិកបក្សសម្ព័ន្ធណាតូ និងសហភាពអឺរ៉ុបរបស់ម៉ាសេដ្វានជានិច្ច។
ត្រឡប់មកវិញ កិច្ចព្រមព្រៀងបឋមនេះមានគោលដៅ ប្តូរឈ្មោះរដ្ឋបាល់កង់ និងជាអតីតសាធារណរដ្ឋយូហ្គោស្លាវីម៉ាសេដ្វានទៅជា «សាធារណរដ្ឋម៉ាសេដ្វានខាងជើង» (Republic of North Macedonia) វិញ។ បើសិនជាសមាជិកសភាប្រទេសទាំងពីរព្រមផ្តល់សច្ចាប័នកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ វាក៏នឹងអនុញ្ញាតឲ្យរដ្ឋម៉ាសេដ្វាននេះក្លាយជាសមាជិកបក្សសម្ព័ន្ធយោធាណាតូ និងសហភាពអឺរ៉ុបដូចគ្នាដែរ។
ប៉ុន្តែនៅម៉ាសេដ្វាន វាតម្រូវឲ្យមានធ្វើប្រជាមតិមួយបន្ថែមពីការផ្តល់សច្ចាប័នរបស់សភា ដោយសារតែប្រទេសនេះចាំបាច់ត្រូវវិសោធនកម្មរដ្ឋធម្មនុញ្ញដើម្បីឈានទៅប្តូរឈ្មោះប្រទេស។ គេចាំបាច់ត្រូវកែពាក្យយ៉ាងតិចណាស់ ១៥០ ដែរក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញបច្ចុប្បន្នរបស់ម៉ាសេដ្វាន។ ប៉ុន្តែក្រោយធ្វើប្រជាមតិនៅចុងខែកញ្ញានេះ លទ្ធផលមិនអាចយកជាការបានឡើយ ដោយសារប្រជាជនទៅបោះឆ្នោតមានត្រឹម ៣៦ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។ គេរង់ចាំមើលសភានឹងសម្រេចបែបណា ប៉ុន្តែតំណាងរាស្ត្រភាគច្រើនបានប្រកាសថា ខ្លួនគោរពឆន្ទៈពលរដ្ឋ។
តាមពិតទៅ ម៉ាសេដ្វានប្រកាសឯករាជ្យពីយូហ្គោស្លាវីនៅឆ្នាំ ១៩៩១ ហើយចាប់ពីពេលនោះមកប្រទេសយ៉ាងតិចណាស់ ១៣០លើពិភពលោករួមទាំងអាមេរិក រុស្ស៊ី និងមហាអំណាចផ្សេងទៀតផងនោះទទួលស្គាល់ឈ្មោះ «អតីតសាធារណរដ្ឋយូហ្គោស្លាវី នៃម៉ាសេដ្វាន»។ ដូច្នេះហើយបានជាអ្នកនយោបាយដែលភាគច្រើនជាអ្នកអភិរក្សនោះទិតៀនរដ្ឋាភិបាលម៉ាសេដ្វានដែលព្រមចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយរដ្ឋាភិបាលក្រិក និងចោទថានាយករដ្ឋមន្ត្រីខ្លួនក្បត់ជាតិផងដោយសារព្យាយាមប្តូរឈ្មោះប្រទេស៕