ឈិន ខ្វាន់ង៉ុយ លាឈប់ពីវិស័យប្រដាល់ ក្រោយប្រឡូកបាន៧ឆ្នាំ

កីឡាជាតិ

ជាតិ

ឈិន ខ្វាន់ង៉ុយ លាឈប់ពីវិស័យប្រដាល់ ក្រោយប្រឡូកបាន៧ឆ្នាំ

10, Oct 2018 , 9:59 am

រូបភាព

ឈិន ខ្វាន់ង៉ុយ

ដោយ:

កីឡាករប្រដាល់គុនខ្មែររបស់ក្លិបម្កុដរាជសីហ៍ ឈិន ខ្វាន់ង៉ុយ បានលាឈប់ពីវិស័យកីឡាប្រដាល់ ព្រោះមិនចង់ឲ្យប្រជាប្រិយភាពធ្លាក់ចុះកាន់តែខ្លាំង។ កត្តាអាយុ និងការថមថយកម្លាំងត្រូវបាន ខ្វាន់ង៉ុយ ចាត់ទុកជាមូលហេតុនៃការលាឈប់នេះ។ កីឡាករមកពីខេត្តបាត់ដំបងរូបនេះបន្ថែមថា ការលាឈប់របស់គេ អាចជះឥទ្ធិពលមិនល្អផងដែរដល់ជីវភាពគ្រួសារ ខណៈបច្ចុប្បន្នរូបគេនិងម្តាយកំពុងស្នាក់នៅផ្ទះជួលមួយកន្លែងនៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ដោយសារកត្តាជីវភាព ខ្វាន់ង៉ុយ ដែលមានឪពុកនិងជីតាជាអ្នកប្រដាល់ផងនោះ បានចូលប្រឡូកក្នុងវិស័យប្រដាល់នៅចុងឆ្នាំ២០១១។

ក្រោយមើលឃើញពីសមត្ថភាពវាយធ្លាក់ចុះក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំចុងក្រោយ កីឡាករ ឈិន ខ្វាន់ង៉ុយ វ័យ៣៣ឆ្នាំ បានសម្រេចលាឈប់ពីវិស័យកីឡាប្រដាល់ មកធ្វើជាអ្នកមើលការខុសត្រូវសម្ភារ និងយានយន្តនៅសហព័ន្ធកីឡាសូហ្វតិន្នីសជាមួយលោកឧត្តមសេនីយ៍ឯក ជា ប៊ុនហេង ប្រធានសមាគមកីឡាក្រសួងមហាផ្ទៃ។ ម្យ៉ាងរូបគេចង់រក្សាប្រជាប្រិយភាព ព្រោះបើគេនៅតែបន្ត នឹងធ្វើឲ្យប្រជាប្រិយភាព និងកេរិ៍ឈ្មោះរបស់ធ្លាក់ចុះកាន់តែខ្លាំងថែមទៀត។

«ខ្ញុំលាឈប់ពីវិស័យប្រដាល់ដោយសារកម្លាំងធ្លាក់ចុះ និងអាយុកាន់តែច្រើន។ ម្យ៉ាងទៀតសុខភាពខ្ញុំបច្ចុប្បន្នមិនល្អដូចមុននោះទេ តាំងពីខ្ញុំមានបញ្ហារបួសថ្លើម»។ នេះជាការបញ្ជាក់ពីមូលហេតុនៃការលាឈប់ និងធ្វើឲ្យសមត្ថភាពធ្លាក់ចុះរបស់ ឈិន ខ្វាន់ង៉ុយ ហើយបានបន្ថែមថា ការមិនគោរពពេលវេលា និងខិតខំហ្វឹកហាត់ ក៏ជាមូលហេតុផងដែរ ដែលនាំឲ្យសមត្ថភាពធ្លាក់ចុះ។

កីឡាករមកពីខេត្តបាត់ដំបង ដែលតែងតែយកថវិកាបានពីការឡើងសង្វៀនជួយម្តាយរូបនេះបន្តថា ពេលប្រកួតលក្ខណគូជាតិម្តងៗ គេតែងយកថវិកាតម្លៃខ្លួនពី១០ទៅ២០ម៉ឺនរៀល និងពី៨០ទៅ១០០ដុល្លារសម្រាប់គូអន្តរជាតិជូនម្តាយ ដើម្បីជួយសម្រួលការចំណាយលើអាហារ និងថ្លៃផ្ទះជួល។ ខ្វាន់ង៉ុយ យល់ថា ការលាឈប់របស់គេអាចធ្វើឲ្យមានផលប៉ះពាល់ផងដែរ ដល់ជីវភាពគ្រួសារ។

ស្ថិតក្នុងសម្លៀកបំពាក់កីឡាអង្គុយចាំចាក់សោច្រវាក់បាំងម៉ូតូចេញចូលនៅទីលានកីឡាសូហ្វតិន្នីស កីឡាករវ័យ៣៣ឆ្នាំខាងលើបានរៀបរាប់ដោយទឹកមុខស្ងួតយ៉ាងដូច្នេះថា៖«បញ្ហាចេះតែមានហើយបង ព្រោះកាលខ្ញុំនៅឡើងសង្វៀនប្រកួត ខ្ញុំមានលុយជួយផ្គត់ផ្គង់ម៉ាក់ខ្ញុំ ក្មួយខ្ញុំ នៅពេលខ្ញុំលាឈប់ គឺគ្មានថវិកាជួយផ្គត់ផ្គង់គាត់ដូចមុននោះទេ។ តែនៅពេលមេធំ(ឯកឧត្តម ជា ប៊ុនហេង)យកខ្ញុំឲ្យមកធ្វើការជាមួយ គាត់បានឲ្យលុយខ្ញុំចាយតិចតួចអ៊ីចឹងទៅ ខ្ញុំក៏បានយកលុយតិចតួចពី៤ទៅ១០ម៉ឺនរៀល ជូនម្តាយខ្ញុំរៀងរាល់ខែ។ ប៉ុន្តែនៅពេលខ្ញុំឡើងវាយបានច្រើនជាងនេះ»។

កីឡាករ ឈិន ខ្វាន់ង៉ុយ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិចំការឬស្សី ឃុំព្រែកព្រះស្តេច ស្រុកបាត់ដំបង ខេត្តបាត់ដំបង។ កីឡាករដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាត្រឹមថ្នាក់ទី៧នៃអនុវិទ្យាល័យនេតយ៉ង់ខេត្តបាត់ដំបងរូបនេះ បានចាកចេញពីស្រុកកំណើតមករស់នៅរាជធានីភ្នំពេញនៅឆ្នាំ២០០៦ ក្រោយឪពុកម្តាយរបស់គេលក់ផ្ទះនៅបាត់ដំបង។

កូនទី៤ក្នុងគ្រួសារមានបងប្អូន៨នាក់រូបនេះបានរៀបរាប់ទៀតថា ដោយសារកម្រិតវប្បធម៌ទាប និងកត្តាជីវភាពលំបាកយ៉ាប់យ៉ឺនរូបគេបានចូលធ្វើការសំណង់ ដើម្បីរកថវិកាជួយផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ។ ក្រោយធ្វើការបាន២ឆ្នាំ បន្ទាប់មកគេបានផ្លាស់ទៅធ្វើជាសន្តិសុខជាមួយក្រុមហ៊ុនមួយនៅរាជធានីភ្នំពេញ។ តែក្រោយធ្វើការបាន១ឆ្នាំ៦ខែ ក៏ផ្លាស់ទៅធ្វើជាជាងដេគ័រ និងធ្វើជាអ្នកចាំឃ្លាំងឲ្យក្រុមហ៊ុនដេគ័រនោះ មុនទៅធ្វើជាអ្នកប្រដាល់នៅចុងឆ្នាំ២០១១។

ការចូលប្រឡូកក្នុងវិស័យប្រដាល់របស់ ខ្វាន់ង៉ុយ គឺដោយមានការជំរុញពីឪពុក គឺលោក ឈិន ខ្វាន់ចៃ, ជីតាលោក ឈិន ខ្វាន់ និងលោក ឈិន ខ្វាន់សាយ ត្រូវជាឪពុកមា។ ព្រោះពួកគេ ចង់ឲ្យមានកូន ចៅ ឬក្មួយម្នាក់ធ្វើជាអ្នកប្រដាល់ ដើម្បីស្នងតំណែងមួយនេះ។ ប៉ុន្តែក្តីស្រមៃនេះប្រហែលជាមិនអាចទៅរួចនោះទេ ព្រោះ ខ្វាន់ង៉ុយ ដែលបានប្រកាសលាឈប់ពីអាជីពនេះ មិនមានបំណងចង់ធ្វើការផ្នែកនេះឡើយ។

ក្រោយចូលហ្វឹកហាត់បានកន្លះខែ ឈិន ខ្វាន់ង៉ុយ ត្រូវបានស្ថានីយទូរទស្សន៍ប៉ុស្តិ៍លេខ៥ ផ្តល់ឱកាសឲ្យឡើងសង្វៀនប្រកួតជាលើកដំបូងក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០១១ ដោយកាលនោះគេបានផ្តួលគូប្រកួតឲ្យសន្លប់ក្នុងទឹកទី៣។ ចាប់ពីពេលនោះមករូបគេ ក៏ទទួលបានឱកាសឡើងសង្វៀនប្រកួតជាបន្តបន្ទាប់ រហូតទទួលបានភាពល្បីល្បាញក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០១៣, ២០១៤ និងដើមឆ្នាំ២០១៥។

ប៉ុន្តែចាប់ពីពេលនោះមក រូបគេហាក់ធ្លាក់ប្រជាប្រិយភាពបន្តិចម្តងៗ ដោយសារកត្តាកម្លាំង និងការហ្វឹកហាត់មិនបានទៀតទាត់។ ខ្វាន់ង៉ុយ បានកត់សម្គាល់ឃើញថា រូបគេបានធ្លាក់ចុះខ្លាំងក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០១៦, ២០១៧ និងដើមឆ្នាំ២០១៨ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យរូបគេសម្រេចលាឈប់ពីវិស័យមួយនេះ។

ក្រោយប្រឡូកអស់រយៈពេលជិត៨ឆ្នាំកន្លងមកនេះ កីឡាករ ឈិន ក្វាន់ង៉ុយ ធ្លាប់ឈ្នះខ្សែក្រវាត់ពីរលើក ដោយលើកទី១នៅឆ្នាំ២០១៣ ក្នុងកម្មវិធីជើងឯកស៊ីម៉ងត៍ភ្នំរបស់ស្ថានីយទូរទស្សន៍បាយ័ន និងលើកទី២នៅឆ្នាំ២០១៤ ក្នុងកម្មវិធីជើងឯកស្រាបៀរ Black Painter ដែលរៀបចំដោយគណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា។ ក្វាន់ង៉ុយ ធ្លាប់ប្រកួតអន្តរជាតិជាង៣០លើក ហើយបានយកឈ្នះគូប្រកួតប្រហែល៣០ដង ដែលភាគច្រើនផ្តួលគូប្រកួតឲ្យសន្លប់៕