ប្រជាជនអាចមានសុខភាពល្អទៅបាន លុះត្រាតែសុខភាពសមុទ្រល្អដែរ

អន្តរជាតិ

ប្រជាជនអាចមានសុខភាពល្អទៅបាន លុះត្រាតែសុខភាពសមុទ្រល្អដែរ

22, Dec 2018 , 9:39 pm

រូបភាព

កាកសំណល់អណ្តែតនៅឆកសមុទ្រទីក្រុងម៉ានីល (រូបភាព៖ Reuters)

ដោយ: គី ចំណា

សារធាតុប្លាស្ទិកបានក្លាយជាសមាសធាតុចាំបាច់មួយក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ វត្តមានរបស់វាមាននៅតែសឹងគ្រប់ទីកន្លែងដូចជា ដបទឹក កែវជ័រ ប្រអប់អាហារ ស្លាបព្រាជ័រ គ្រឿងសង្ហារឹម និងសំភារៈប្រើប្រាស់សាមញ្ញៗជាច្រើនទៀត។

សារធាតុដែលមានលក្ខណៈធន់ ស្វិត ងាយស្រួលផលិតមួយនេះបានធ្វើឲ្យការដឹកជញ្ជូននិងចែកចាយទំនិញដល់ដៃអតិថិជនមានភាពងាយស្រួលនិងរហ័សជាងការប្រើប្រាស់ផលិតផលដទៃដើម្បីវិចខ្ចប់។

ទិន្នន័យមួយដែលបានចុះផ្សាយដោយ World Economic Forum បានបញ្ជាក់ថា សារធាតុប្លាស្ទិកគឺជាផ្នែកមួយដែលបានជំរុញឲ្យមានសន្ទុះសេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងរហ័យក្នុងរយៈពេល៥០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។

ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៦៤មកទល់ឆ្នាំ២០១៤ បរិមាណសារធាតុប្លាស្ទិកដែលគេផលិតបាន កើនឡើងរហូតដល់ ២០ដង។ ក្នុងឆ្នាំ២០១៤ ប្លាស្ទិកដែលត្រូវបានផលិតឡើងមកនោះមានចំនួន ៣១៥ លានតោន ហើយគេរំពឹងទុកថា វានិងកើនឡើងពីរដងទៀតក្នុងរយៈពេល ២៥ឆ្នាំខាងមុខ។ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ ការគ្រប់គ្រង់សំរាមប្លាស្ទិកនិងការកែច្នៃកាកសំណល់ទាំងអស់នោះនៅតែជាបញ្ហាចោទនៅឡើយ។

ប្លាស្ទិកដែលគ្រប់គ្នាបានប្រើប្រាស់រួចមិនមែនមានតែវត្តមានលើដីតែប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាបានក្លាយជាបញ្ហាដ៏គួរឲ្យព្រួយបារម្ភមួយនៅពេលដែលវាហូរចូលទៅក្នុងប្រភពទឹកដូចជាសមុទ្រ បឹង ឬទន្លេ។

ទិន្នន័យដែលសិក្សាដោយអ្នកស្រាវជ្រាវបរិស្ថានសមុទ្រនៃមូលនិធិ Ellen MacArthur បានផ្សព្វផ្សាយថា ក្នុងឆ្នាំ២០៥០ បរិមាណប្លាស្ទិកដែលអណ្តែតក្នុង និងតាមផ្ទៃសមុទ្រអាចនឹងច្រើនជាងត្រីដែលរស់នៅក្នុងនោះទៅទៀត។ យ៉ាងតិច សំរាមប្លាស្ទិកប្រមាណ៨ លានតោនហូរចូលក្នុងសមុទ្រក្នុងមួយឆ្នាំៗ ដោយសារការគ្រប់គ្រង់កាកសំណល់មិនបានត្រឹមត្រូវ និងទម្លាប់អាក្រក់របស់ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនដែលខ្វះការយល់ដឹងអំពីផលវិបាកនៃការប្រើប្រាស់សារធាតុមួយនេះច្រើនពេក។

បញ្ហាទាំងនេះនឹងបង្កផលប៉ះពាល់ខ្លាំងថែមទៀតដល់សហគមន៍ប្រជាជនដែលរស់នៅតាមតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រ និងតំបន់រមណីយដ្ឋាននានាជាពិសេសអ្នកនេសាទត្រី។ ដំណោះស្រាយឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាទាំងអស់ខាងលើ គឺត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើការដាក់វិធានការរបស់រដ្ឋាភិបាលនានាជុំវិញពិភពលោកក្នុងការកាត់បន្ថយការផលិតនិងប្រើប្រាស់សម្ភារប្លាស្ទិក រួមទាំងការចូលរួមចែករំលែកទម្លាប់ល្អៗពីសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅក្នុងការយល់ដឹងពីប្រភពបញ្ហាទាំងនេះ។

ការមិនប្រើទុយោជ័រ ច្រកទឹកពីផ្ទះដោយដបដែក កាន់ដបទឹកដោយមិនចាប់បាច់ប្រើថង់ កាត់បន្ថយចាននិងស្លាបព្រាជ័រ និងបែងចែកសំរាមសើមពីសំរាមស្ងួតគឺជាសកម្មភាពងាយៗដែលអាចអនុវត្តបានជាប្រចាំ ហើយវាប្រសើរខ្លាំងចំពោះបរិស្ថានធម្មជាតិបើបុគ្គលម្នាក់នាំគ្នាប្រតិបត្តិបាន៕