ដោយសារមានកម្ពស់រហូតទៅដល់ជិតប្រាំបួនគីឡូម៉ែត្រពីកម្ពស់ទឹកសមុទ្រ ភ្នំអេវឺរ៉េស (Mt. Everest) គឺ ភ្នំដែលខ្ពស់ជាងគេលើភពផែនដី។ អេវឺរ៉េសជាកំពូលភ្នំមួយក្នុងចំណោមកំពូលភ្នំជាច្រើនដែលមានវត្តមាននៅតាមបណ្តោយជួរភ្នំហិមាល័យ លាតសន្ធឹងនៅលើទឹកដីប្រទេសនេប៉ាល់ ឥណ្ឌា និងតំបន់ទីបេ ប្រទេសចិន។
កំពូលភ្នំនេះត្រូវបានគេដាក់ឈ្មោះក្រោយលោក Sir George Everest ដែលលោកគឺជាអ្នកស្រាវជ្រាវដែនដីជនជាតិអង់គ្លេស ប្រចាំនៅប្រទេសឥណ្ឌា។ តំបន់មួយនេះ បានទាក់ទាញអ្នកក្លាហានជាច្រើន ហើយក៏បានទាញយកជីវិតអ្នកក្លាហានទាំងនោះជាច្រើនផងដែរ។ វាត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាតំបន់មួយដែលមានភាពលំបាក និងគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំង ទោះបីអ្នកឡើងមានសុខភាពមាំមួនក៏ដោយក្តី។ តើមូលហេតុអ្វីបានជាវាគ្រោះថ្នាក់ម្ល៉េះ?
ខាងក្រោមនេះ ជាការបកស្រាយខ្លីៗទូរទស្សន៍ National Geographic ៖
• ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៩ ការស្រាវជ្រាវថ្មីដោយក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដែលមកពី National Geographic Society បានកំណត់សារជាថ្មីថា កំពូលភ្នំអេវឺរ៉េសមានកម្ពស់ទៅដល់ ៨៨៥០ម៉ែត្រពីកម្ពស់ទឹកសមុទ្រ។ ទិន្នន័យចាស់បានបញ្ចាក់ថា វាមានកម្ពស់៨៨៤៨ម៉ែត្រពីកម្ពស់ទឹកសមុទ្រ។
• ភ្នំមួយនេះមានអាយុកាលប្រមាណ៦០លានឆ្នាំមកហើយ។ វាកកើតនៅពេលដែលផ្លាកតិចតូនិចពី គឺផ្លាកឥណ្ឌា និងផ្លាកអាស៊ីរំកិលចូលគ្នា។
• ក្នុងចំណោមអ្នកឡើង៦០នាក់ មានតែបួននាក់ទេដែលបានឡើងទៅដល់កំពូលចុងបំផុត ហើយជាទូទៅ មានមនុស្សពីរនាក់តែងស្លាប់នៅក្នុងដំណើរផ្សេងព្រេងនេះ។
• នៅខាងលើ សម្ពាធបរិយាកាលធ្លាក់ចុះមកត្រឹមតែមួយភាគបីនៃសម្ពាធបរិយាសនៅតាមកម្ពស់ទឹកសមុទ្រ។
• ជាធម្មតា ការឡើងត្រូវការចំណាយប្រាក់ជាសរុបប្រមាណប្រាំពីរម៉ឺនដុល្លារក្នុងមនុស្សម្នាក់។
• ក្នុងរយៈពេល៥០ឆ្នាំមកនេះ មានមនុស្សប្រមាណ១ម៉ឺននាក់បានសាកល្បងឡើងលើភ្នំ អេវឺរ៉េស។ ក្នុងនោះមួយពាន់នាក់បានទទួលជោគជ័យដល់កំពូល និងមនុស្សប្រមាណ២៥០នាក់បានស្លាប់។
• នៅលើកម្ពស់៧ពាន់ម៉ែត្រ អ្នកឡើងត្រូវការធុងអុកស៊ីសែនជាប់ខ្លួនជានិច្ចដើម្បីដកដង្ហើម ដោយសារតែនៅកម្ពស់នោះ កម្រិកអុកស៊ីសែនមិនអាចទ្រទ្រង់មនុស្សសុខភាពបានទេ។
• នៅខែត្រជាក់ សីតុណ្ហភាពអាចធ្លាក់ដល់ពី៣៦ដឺក្រេក្រោមសូន្យ រហូតដល់ ៦០ដឺក្រេក្រោមសូន្យ។ នៅខែក្តៅ វាអាចធ្លាក់ដល់១៩ដឺក្រេក្រោមសូន្យ។
• ជាធម្មតា អ្នកឡើងទៅដល់កំពូលត្រូវការរយៈពេលរហូតដល់ពីរខែ។