ភ្នំពេញ៖ ទីផ្សារបញ្ចូលសំឡេងកុនបរទេសនៅតែសម្បូរសម្រាប់អ្នកជំនាញអាជីពនេះ។ អ្នកបញ្ចូលសំឡេងកុនមួយចំនួននិយាយថា ទីផ្សារការងារមិនប្រែប្រួលឡើយ តែអ្វីដែលផ្លាស់ប្ដូរគឺប្ដូរតួកាន់តែប៉ុណ្ណោះ។ សំឡេងពីរោះ និងពូកែដាក់អារម្មណ៍ទៅតាមតួអង្គ គឺជារឿងដ៏ចាំបាច់ សម្រាប់ការបញ្ចូលសំឡេង។
ដើម្បីជ្រាបច្បាស់ តទៅនេះសូមរីករាយស្ដាប់បទយកការណ៍ ដែលរៀបរៀងដោយកញ្ញា ប៉ូ សាគុន ដូចតទៅ៖
ក្នុងបន្ទប់មួយដែលមានកំព្យូទ័រលើតុធំៗ ចំនួន៦គ្រឿង និងទូរទស្សន៍ដាក់ជិតជញ្ជាំងធំមួយផងនោះ ជាបន្ទប់បញ្ចូលសំឡេងភាពយន្តនៃស្ថានីទូរទស្សន៍មួយ។ នៅទីនេះ មានអ្នកបញ្ចូលសំឡេងជាស្ដ្រី៣រូប និងបុរស២រូប ព្រមទាំងអ្នកបញ្ជាបច្ចេកទេសសំឡេងតាមកំព្យូទ័រមួយរូបដែរ។
អ្នកបញ្ចូលសំឡេងនៅទីនេះភាគច្រើន សុទ្ធតែមានបទពិសោធន៍ប្រមាណជាង៣០ឆ្នាំមកហើយ។ ទីផ្សារបញ្ចូលសំឡេងភាពយន្តបរទេស ដូចជារឿងថៃ កូរ៉េ ចិន ឥណ្ឌា ហ្វីលីពីន ជាដើម នៅតែមានទីផ្សារខ្ពស់។
លោក នួន រស្មី ជាអ្នកបញ្ចូលសំឡេងមួយរូបដែលមានបទពិសោធន៍ជាង៣០ឆ្នាំ។ តាំងពីចូលអាជីពនេះ ដល់ទល់បច្ចុប្បន្ន ទីផ្សារបញ្ចូលសំឡេងភាគយន្តរបស់លោក មិនធ្លាក់ចុះឡើយ។ បុរសដែលច្រើនបញ្ចូលសំឡេងឱ្យតួចាស់ ក្នុងរឿងភាគកូរ៉េរូបនេះ បញ្ចាក់យ៉ាងដូច្នេះ ៖«ក្រុមហ៊ុនពេញចិត្តបុគ្គលណា ឬក៏សំឡេងណាស៊ីនឹងតួ គេយកសំឡេងនោះ។ ខ្ញុំធ្លាប់មានពិសោធន៍ច្រើនកន្លែងដែរ បញ្ចូលសំឡេងរឿងថៃ កូរ៉េ ចិន ជប៉ុន ម៉ិចស៊ីកូ ហ្វីលីពីន ឥណ្ឌា ច្រើនរឿងណាស់»។
អង្គុយលើកៅអីពណ៌ខ្មៅ នៅមុខកំព្យូទ័រ សម្រាប់មើលអត្ថបទបញ្ចូលសំឡេង លោក រស្មី ថាការបញ្ចូលសំឡេងដែលមានគុណភាព ជាកត្តាដែលអាចរក្សាទីផ្សារបាន។ លោកបន្ថែមថា ៖«តួស្លូត កម្សត់ រលីងរលោងទឹកភ្នែក បើសាច់រឿងហ្នឹងល្អអាចអួលក្នុងដើមក។ ពេលសាច់រឿងល្អ យើងក៏ត្រូវបញ្ចូលអារម្មណ៍ឱ្យខ្លាំងដែរ។ បើតួកម្សត់ អ្នកបញ្ចូលសំឡេង ក៏ត្រូវធ្វើមុខកម្សត់ដែរ។
ចំណែកអ្នកបញ្ចូលសំឡេងមួយរូបទៀត អ្នកស្រី ឈូក វណ្ណៈ វ័យ៥៧ឆ្នាំ អង្គុយនៅតុខាងមុខ ជិតទូរទស្សន៍សម្រាប់បញ្ចាំងកុន។ ស្ត្រីរូបនេះបញ្ចូលសំឡេងឱ្យតួរងក្នុងភាពយន្តកូរ៉េ។ «មុនដំបូងបញ្ចូលសំឡេងឱ្យតួឯក ដល់យូរទៅមកតួរងវិញ។ សំឡេងខ្ញុំបានតែតួកាចឆ្នាស។ មានមិត្តផ្សេង ៗគេមានសំឡេងពីរោះផ្អែមស្រទន់ជាងខ្ញុំ គេអាចបញ្ចូលសំឡេងតួឯកសមជាងខ្ញុំ។ អ្នកបញ្ចូលសំឡេងគេចេះទាំងអស់ តួឯកក៏ចេះ តួរងក៏ចេះ តួផ្សេងៗទៀតក៏ចេះ គ្រាន់តែទឹកសំឡេងខុសៗគ្នា»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់អ្នកស្រី វណ្ណៈ។
ទីផ្សារបញ្ចូលសំឡេងរបស់អ្នកស្រី វណ្ណៈ ក៏នៅថេរដែរ គ្រាន់តែប្ដូរពីបញ្ចូលឱ្យតួឯកមកតួរងវិញប៉ុណ្ណោះ ព្រោះបញ្ហាសុខភាព និងវ័យកាន់តែចាស់ ហើយសំឡេងរបស់អ្នកស្រីសមនឹងតួកាចឆ្នាសផង។
អ្នកបញ្ចូលសំឡេងភាពយន្តរូបនេះ បានចែករំលែកចំណេះដឹងដល់យុវជនជំនាន់ក្រោយ ដែលចង់ក្លាយជាអ្នកបញ្ចូលសំឡេងយ៉ាងដូច្នេះ ៖«ចង់និយាយកុន ទាល់តែអ្នកហ្នឹងមានចិត្តអំណត់បន្តិច ហើយត្រូវមើលអក្សរឱ្យលឿន និងប្រើប្រាជ្ញាទៀត។ ឧទាហរណ៍ថាយើងកំពុងនិយាយតួម្ដាយ តែភ្នែកយើងត្រូវមើលអក្សរមួយជួរទៀត យើងដឹងថាបន្តិចទៀតកូនហ្នឹង តសម្ដីមកនិយាយជាមួយម្ដាយហើយ ដូច្នេះយើងរៀបចំលក្ខណៈសំឡេង និងបំពង់កសម្រាប់បញ្ចូលតួកូនភ្លាម។ ជួនអីពេលហ្នឹងតួយើងមកទាំងពីរទាំងបីអ៊ីចឹង ដូច្នេះយើងត្រូវឆ្លាតត្រង់ហ្នឹង។ យើងម្នាក់ឯងអាចកាន់តួបី យើងមិនអាចកាន់តែតួមួយៗបានទេ»។
ងាកមកអ្នកបញ្ចូលសំឡេងជំនាន់ក្រោយវិញម្ដងនោះគឺ កញ្ញា ឃឹម ចន្ទឧសភា វ័យ២៨ឆ្នាំ។ មានពិសោធន៍ហាត់រៀន និងបញ្ចូលសំឡេង៥ឆ្នាំ ផលវិបាកសម្រាប់នារីដែលកាន់តួទី៣រូបនេះ នៅត្រង់ដាក់អារម្មណ៍មិនទាន់ដល់តួសម្ដែង។ កញ្ញាបន្ថែម៖«សម្រាប់ខ្ញុំពិបាកព្រោះមិនទាន់ស្គាល់ចរិតតួអស់ ហើយដាក់អារម្មណ៍មិនទាន់ដល់តួ ដូច្នេះក្នុងការព្យាយាម ព្រោះបទពិសោធនៅតិច»។
ហាក់មានអារម្មណ៍អៀនបន្តិច ពេលដែលឆ្លើយឆ្លងជាមួយខ្ញុំ ឧសភា ទទួលស្គាល់ថាខ្លួននៅមានចំណុចខ្វះខាតមួយចំនួន៖«ខ្ញុំរៀនយូរឆ្នាំដែរ តែបើអ្នកជំនាន់ក្រោយ សំឡេងគាត់ល្អ គាត់ឆ្លាតចាប់ប្លង់លឿន គាត់អាចល្អជាងខ្ញុំ»។
នៅរក្សាបានតំណែងបញ្ចូលសំឡេងឱ្យតួឯក អ្នកស្រី តូច យ៉ានី ថាអ្នកបញ្ចូលសំឡេងក៏ដូចជាតួសម្ដែងដែរ ព្រោះត្រូវបញ្ចូលអារម្មណ៍ឱ្យសមនឹងសាច់រឿង ៖«តាមពិតអ្នកបញ្ចូលសំឡេងដូចអ្នកសម្ដែង។ បើតួនោះកម្សត់យើងត្រូវតែចូលមនោសញ្ចេតនាកម្សត់ទៅជាមួយតួ កន្លែងខ្លះយើងអាចមានរលីងរលោងទឹកភ្នែក ដើម្បីឱ្យអារម្មណ៍យើងកម្សត់ទៅតាមហ្នឹង។ ពិបាកដែរអ្នកបញ្ចូលសំឡេង យើងកំពុងតែយំ ស្រាប់តែទៅកាន់តួមួយទៀតកាច អារម្មណ៍យើងហ្នឹងគឺត្រូវឆក់មកកាចហ្នឹងភ្លាម។ កាចហ្នឹងយើងខឹង ប្រៀបដូចជាតួហ្នឹងកំពុងខឹងដែរ ដូច្នេះក្នុងការបញ្ចូលហត់ណាស់»។
អង្គុយនៅក្បែរអ្នកបញ្ចូលសំឡេងដទៃទៀត ស្ត្រីដែលអាចបញ្ចូលសំឡេងបានជិត១០តួ ស្ថិតក្នុងវ័យ៥៦ឆ្នាំរូបនេះ ក៏បានផ្ដល់គន្លឹះដល់ការហាត់រៀននិយាយកុងយ៉ាងដូច្នេះដែរ ៖«សំខាន់បំផុតអ្នកដែលចង់បញ្ចូលសំឡេង ត្រូវអានអក្សរឱ្យច្បាស់ មិនទាក់ បើគាត់ពូកែខាងហ្នឹងគាត់មករៀននិយាយកុន គឺលឿនបំផុត។ ទី២អាចប្ដូរសំឡេងបានច្រើនបែប ហើយចេះចាប់ប្លង់កុន។ បើអ្នកមិនសូវពូកែអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ គឺពិបាកបន្តិច»។
បើតាមការប៉ាន់ស្មានរបស់លោក ព្រំ សិលា ប្រធានសមាគមភាពយន្តកម្ពុជា ភាពយន្តបរទេសដែលបាននាំចូលមកកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ២០១៨ មានភាពយន្តខ្នាតធំ(ភាពយន្តដុំ) ប្រមាណជិត២០០រឿង និងភាពយន្តភាគប្រមាណ៥០រឿង៕