គំនិតបង្កើតរដ្ឋធានីថ្មីរបស់ឥណ្ឌូណេស៊ី ដែលបានលើកឡើងជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយនោះ កំពុងបោះជំហានទៅមុខ ក្រោយពីប្រធានាធិបតីឥណ្ឌូណេស៊ី លោក ចូកូ វីដូដូ (Joko Widodo) បានអនុម័តគម្រោងរយៈពេលវែងមួយសម្រាប់រដ្ឋាភិបាលលោក។ គម្រោងនេះ មានគោលដៅបោះបង់រដ្ឋធានីបច្ចុប្បន្នរបស់ឥណ្ឌូណេស៊ីគឺ ហ្សាការតា ខណៈទីតាំងភូមិសាស្ត្រនៃរដ្ឋធានីនេះគ្របដណ្តប់ដោយបញ្ហាការបំពុល លិចទឹក និងការកកស្ទះចរាចរណ៍។
អំឡុងកិច្ចប្រជុំគណៈរដ្ឋមន្ត្រីកាលពីទី ២៩ មេសា ដែលដឹកនាំលោកលោក ចូកូ វីដូដូ ក្រសួងផែនការ និងអភិវឌ្ឍន៍ជាតិឥណ្ឌូណេស៊ី បានលើកឡើងពីការសិក្សាបឋមស្តីពីគម្រោងផ្លាស់ប្តូរទីតាំងរដ្ឋធានី។ អំឡុងជំនួបនេះ ក្រុមមន្ត្រីកំពូលៗរបស់ឥណ្ឌូណេស៊ី បានបើកកិច្ចពិភាក្សាស្តីពីជម្រើសចម្បងៗ ដើម្បីបង្កើតរដ្ឋាភិបាលកណ្តាលថ្មី ដោយលើកឡើងពីបញ្ហាប្រឈមរួមមាន បរិស្ថាន និងប្រជាជនច្រើនលើសលប់នៅក្នុងរដ្ឋធានីហ្សាការតា។
យោងតាមការចុះផ្សាយរបស់សារព័ត៌មាន The Jakarta Post រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងផែនការឥណ្ឌូណេស៊ី លោក Bambang Brodjonegoro បញ្ជាក់ឲ្យដឹងថា៖ «អំឡុងកិច្ចប្រជុំគណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោកប្រធានាធិបតី ចូកូវី បានសម្រេចរើរដ្ឋធានីហ្សាកាតាចេញពីកោះជ្វា»។ ទន្ទឹមនឹងគ្នានេះដែរ លោក Bambang បន្តថា ទីតាំងថ្មីនៅពុំទាន់ត្រូវបានកំណត់នៅឡើយទេ។ យ៉ាងណាមិញ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរដ្ឋឥណ្ឌូណេស៊ី ចុះផ្សាយថា ទីតាំងដែលសាកសមបំផុតគឺជាទីក្រុង Palangkaraya ដែលស្ថិតលើកោះ Borneo ។
ឥណ្ឌូណេស៊ី នឹងយកគំរូតាមគោលគំនិតដែលបានអនុវត្តដោយសហរដ្ឋអាមេរិក (រដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីនតោន) អូស្ត្រាលី (រដ្ឋធានី Canberra) កូរ៉េខាងត្បូង (ទីក្រុង Sejong) និងម៉ាឡេស៊ី (ទីក្រុង Putra Jaya) ដែលត្រូវបានរចនាឡើងជាពិសេសសម្រាប់មជ្ឈមណ្ឌលរដ្ឋបាលរបស់រដ្ឋាភិបាល។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់លោក Bambang ។
មែនទែនទៅ ការប្រកាសស្តីពីគម្រោងផ្លាស់ប្តូររដ្ឋធានីនេះ ធ្វើឡើងក្រោយពីលោក វីដូដូ បានប្រកាសជោគជ័យក្នុងការបោះឆ្នោតថ្នាក់ជាតិកាលពីដើមខែមេសាកន្លងទៅ ទោះជាលទ្ធផលផ្លូវការនៅមិនទាន់បានប្រកាសក៏ដោយក្តី។ លទ្ធផលផ្លូវការ គឺប្រកាសថ្ងៃទី២២ ខែឧសភា។
ហេតុអ្វីត្រូវផ្លាស់ប្តូររដ្ឋធានីបែបនេះ?
តាមពិតទៅ គម្រោងរើរដ្ឋធានីនេះ ត្រូវបានគេយកមកពិភាក្សាជាច្រើនលើកមកហើយ ចាប់តាំងពីប្រទេសនេះទទួលបានឯករាជ្យពីហូឡង់ក្នុងឆ្នាំ១៩៤៥មកម្ល៉េះ។ បញ្ហាស្នូលនោះគឺបណ្តាលមកពី បញ្ហាកកស្ទះចរាចរណ៍ ការគំរាមគំហែងពីទឹកជំនន់ជាប្រចាំ និងការលិចចូលក្នុងជម្រៅទឹករបស់រដ្ឋធានីនេះបន្តិចម្តងៗ។
បច្ចុប្បន្ន រដ្ឋធានីហ្សាកាតា មានប្រជាជនរស់នៅជាង១០លាននាក់ ប៉ុន្តែមនុស្សច្រើនជាងបីដងនៃចំនួននេះ កំពុងរស់នៅទីក្រុងជុំវិញនោះ ដែលស្ថិតលើកោះជ្វា ។ កោះជ្វា គឺជាកោះដែលមានប្រជាជនរស់នៅច្រើនបំផុតមួយ ដែលស្មើនឹងជិត៦០ភាគរយនៃប្រជាជនឥណ្ឌូណេស៊ីសរុបទាំង ២៦០លាននាក់ ហើយសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចប្រមូលផ្តុំនៅទីនោះ។
ក្នុងឆ្នាំ២០១៦ ការស្ទង់មតិមួយ បានរកឃើញថា រដ្ឋធានីហ្សាការតា មានបញ្ហាកកស្ទះចរាចរណ៍អាក្រក់បំផុតលើពិភពលោក។ បណ្តារដ្ឋមន្ត្រីរបស់រដ្ឋាភិបាល ទាមទារឲ្យមានសមត្ថកិច្ចអមដំណើរ និងសម្រួលចរាចរណ៍ឲ្យ ទើបអាចទៅចូលរួមប្រជុំទាន់ពេលវេលា។ លើសពីនេះ ប្រភពរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌូណេស៊ី អះអាងថា បញ្ហាកកស្ទះចរាចរណ៍នៅហ្សាការតា ធ្វើឲ្យខាតបង់ថវិកាជាតិជាង ៧ពាន់លានដុល្លារជារៀងរាល់ឆ្នាំ ។ តួលេខនេះ កើតឡើងជាង៥០ភាគរយ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១៣មក។
មួយវិញទៀត ហ្សាការតា គឺជាទីក្រុងដែលលិចទឹកលឿនបំផុតមួយក្នុងពិភពលោក។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវ បាននិយាយថា ផ្នែកធំៗមួយចំនួននៃទីក្រុងនេះ អាចត្រូវលិចបាត់ទាំងស្រុងនាឆ្នាំ២០៥០។ ជាក់ស្តែង ភាគខាងជើងហ្សាការតា លិច ២,៥ម៉ែត្រ ក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ និងកំពុងបន្តលិចជាមធ្យម ១សង់ទីម៉ែត្រទៅ១៥សង់ទីម៉ែត្រក្នុងមួយឆ្នាំ។
ភូមិសាស្ត្រនៃទីក្រុងនេះ ស្ថិតនៅលើឆ្នេរ ប្រភេទដីភក់ល្បប់ និងហ៊ុមព័ទ្ធខ្វាត់ខ្វែងដោយទន្លេចំនួន ១៣។ ផ្ទៃដីពាក់កណ្តាលនៃទីក្រុងហ្សាការតា ស្ថិតក្រោមកម្រិតនីវ៉ូទឹកសមុទ្រ។ មូលហេតុចម្បងនៃបញ្ហាលិចដ៏លឿនរហ័សនេះ កឺបណ្តាលមកពីការទាញយកប្រភពទឹកក្រោមដី ដែលយកប្រើប្រាស់សម្រាប់សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរួមមាន បរិភោគ និងការងូតទឹកដើម។
តើមានជម្រើសចម្បងៗបែបណាខ្លះ?
ក្នុងពេលបិទបញ្ចប់កិច្ចប្រជុំគណៈរដ្ឋមន្ត្រី ជម្រើសចំនួនបីធំៗ ត្រូវបានពិភាក្សា និងលើកឡើងទៅកាន់ ប្រធានាធិបតី។ ជម្រើសទីមួយគឺពាក់ព័ន្ធនឹងការបង្កើតតំបន់ពិសេសមួយសម្រាប់ការិយាល័យរដ្ឋាភិបាលក្នុងរដ្ឋធានីបច្ចុប្បន្ន ដូចអ្វីដែលលោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងផែនការបានលើកឡើង។ ជម្រើសទីពីរ គឺបង្កើតរដ្ឋធានីថ្មី ដែលស្ថិតនៅរង្វង់ពី៥០ ទៅ ៧០គីឡូម៉ែត្រ ចេញក្រៅពី ហ្សាការតា។ ចំណែកជម្រើសទីបី ដែលជាអ្វីដែលប្រធានាធីបតីឥណ្ឌូណេស៊ីចង់បាននោះ គឺបង្កើតរដ្ឋធានីថ្មីមួយ នៅលើកោះថ្មីមួយផ្សេងទៀត ក្រៅពីកោះជ្វា។
យោងតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុកឥណ្ឌូណេស៊ី ទីតាំងដែលសាកសមជាងគេគឺទីក្រុង Palangkaraya ដែលជាផ្នែកមួយនៃកោះ Borneo របស់ឥណ្ឌូណេស៊ី។ អ្វីដែលពិសេសនោះ ភូមិសាស្ត្រនៃទីក្រុងនេះ គឺស្ទើរតែស្ថិតនៅចំកណ្តាលនៃប្រទេសដែលសម្បូរប្រជុំកោះឥណ្ឌូណេស៊ី ហើយវាក៏ជាទីតាំងដែលបិតាស្ថាបនិកឥណ្ឌូណេស៊ីលោក Sukarno ធ្លាប់បានស្នើដាក់ធ្វើជារដ្ឋធានីផងដែរ៕
ជាសារនយោបាយដ៏មានឥទ្ធិពលមួយ
តាមសំណេររបស់អតីតកវីនិពន្ធរបស់ BBC ប្រចាំឥណ្ឌូណេស៊ី លោក Rebecca Henschke ប្រជាជនឥណ្ឌូណេស៊ី ហាក់មានមន្ទិលសង្ស័យជុំវិញការផ្លាស់ប្តូររដ្ឋធានីរបស់ពួកគេ។ ពួកគេធ្លាប់បានដឹងលឺរឿងនេះពីមុនមក ប៉ុន្តែពុំទាន់មានប្រធានាធិបតីណាមួយរបស់ឥណ្ឌូណេស៊ី យកចិត្តទុកដាក់នឹងគំនិតនេះឡើយ។
យ៉ាងណាមិញ ប្រធានាធិបតី វីដូដូ បានសម្រេចការសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមហិមាជាច្រើនក្នុងអាណត្តិ៥ឆ្នាំរបស់លោក។ ដូច្នេះលោកអាចជាមេដឹកនាំសាកសមជាងគេ ដែលចុងបញ្ចប់អនុវត្តគម្រោងផ្លាស់ប្តូររដ្ឋធានីនេះ។
យោងតាមសំណេររបស់លោក Rebecca ដដែល ឥណ្ឌូណេស៊ី ជាប្រជាជាតិចម្រុះជាតិសាសន៍ដ៏មិនគួរឲ្យជឿមួយ ដែលបង្កើតឡើងដោយក្រុមជនជាតិរាប់រយ ហើយពួកគេកំពុងរស់នៅលើកោះរាប់ពាន់។ ប៉ុន្តែការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច អត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ជាតិ និងអំណាចនយោបាយ ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយជនជាតិជ្វា ដែលមានជិត១០០លាននាក់ក្នុងប្រទេសនេះ។
ប្រជាជនឥណ្ឌូណេស៊ី ពុំធ្លាប់បោះឆ្នោតជ្រើសរើសប្រធានាធិបតី ដែលមិនអាចជាជនជាតិជ្វាឡើយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រប្រទេសនេះ។ ហើយភាគច្រើននៃអ្នកមានឥណ្ឌូណេស៊ី ប្រមូលផ្តុំគ្នាក្នុងរដ្ឋធានី ហ្សាកាតា។ ចំណែកប្រជាជនដែលរស់នៅក្រៅកោះជ្វា ជាពិសេសនៅភាគខាងកើត ជាយូរមកហើយ បានលើកឡើងថា ពួកគេត្រូវបានមេដឹកនាំព្រងើយកន្តើយ និងបំភ្លេចចោល។
ជាចុងក្រោយ លោក Rebecca បានទាញសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា ការផ្លាស់ប្តូររដ្ឋធានីចេញពីកោះជ្វា នឹងផ្ញើសារនយោបាយដ៏មានឥទ្ធិពលមួយ ដោយថា «នេះជាការផ្លាស់ប្តូរ» ប្រសិនបើវាកើតឡើងមែននោះ៕