ជាតិ
២៥ខេត្ត/រាជធានី
របរដាំថ្នាំជក់របស់អ្នកស្រុកកោះសូទិន មិនត្រូវប៉ាន់ទៀតឡើយ!
× កំពង់ចាម៖ ការដាំថ្នាំជក់ គឺជារបរប្រពៃណីមួយរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិទី៥ ឃុំកោះសូទិន ស្រុកកោះសូទិន ខេត្តកំពង់ចាម។ ប៉ុន្តែរយៈពេល៣ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ការដាំដុះដំណាំប្រពៃណីមួយនេះរបស់ពលរដ្ឋ បានថយចុះយ៉ាងគំហុក គឺរហូតដល់៨០ភាគរយ បើធៀបនឹងការបរិមាណដាំដុះនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៥។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់ លោក គៀត សារឿន ជាប្រធានភូមិទី៥។
ជាអ្នកដាំដំណាំថ្នាំដែរនោះ លោកមេភូមិ៥ បានបន្តប្រាប់ ThmeyThmey25 ថាមូលហេតុនៃការថយចុះនេះ គឺដោយសារដំណាំថ្នាំពិបាករកទីផ្សារ និងជាពិសេសគឺកង្វះកម្លាំងពលកម្ម។
លោក គៀត សារឿន បញ្ជាក់ដូច្នេះ៖«រាល់ឆ្នាំលក់ចេញទៅវៀតណាម និងចិន ហើយឥឡូវវៀតណាមអត់ទិញ។ ហើយកម្លាំងពលកម្ម យ៉ាប់រកណាស់ ទាល់តែអង្វរគេ។ មើលថ្ងៃអាទិត្យកូនសិស្សអត់រៀន អាចកាច់បាន។ បើកូនសិស្សអត់រៀន កាច់អត់បានទេ»។
លោក សារឿន ឲ្យដឹងទៀតថា ថ្នាំគេកាច់នៅពេលយប់ ចាប់ពីពាក់កណ្តាលអាធ្រាតុ ដល់ម៉ោង៧ព្រឹក។ បើកាច់ពេលថ្ងៃ សន្លឹកថ្នាំនឹងខូច ដោយសារកម្តៅថ្ងៃ។ ម្ចាស់ចម្ការថ្នាំ ត្រូវចំណាយ២ម៉ឺនរៀល ដើម្បីជួលកម្មករម្នាក់ ឲ្យកាច់ថ្នាំ និងថ្លៃ១ពាន់រៀល ថ្លៃដោតសន្លឹកថ្នាំជាចង្កាក់ៗ ចំនួន១០០ចង្កាក់ មុននឹងយកទៅចំហុយនៅក្នុងឡ។ ដោយសារតែពិបាកស្វែងរកទីផ្សារលក់ និងខ្វះកម្លាំងពលកម្មនេះហើយ បានជាកសិករភាគច្រើន បានដូរពីការដាំថ្នាំ ទៅដាំពោតវិញ ព្រោះសម្បូរទីផ្សារជាង ហើយងាយស្រួលពេលប្រមូលផលជាងថ្នាំ។ នេះបើតាមមេភូមិដដែល ។
បើតាមលោក គៀត សារឿន ថ្នាំដែលមានគុណភាពល្អ អាចលក់បានតម្លៃ៦ពាន់រៀល ក្នុងមួយគីឡូក្រាម។ ចំណែកថ្នាំដែលគុណភាពអន់ លក់បានតែ៨០០រៀលប៉ុណ្ណោះរៀល ក្នុងមួយគីឡូក្រាម។ ទោះជាកំពុងប្រឈមទាំងទីផ្សារ និងពិបាករកកម្លាំងពលរដ្ឋក្តី ប៉ុន្តែនៅតែមានពលរដ្ឋបន្តដាំ ហើយបើតាមលោក សារឿន ក្នុងមួយរដូវៗ កសិករអាចទទួលចំណូលពី ១ពាន់ដុល្លារ ទៅ១,៥០០ដុល្លារ ពីចម្ការថ្នាំ១ហិកតា៕
Tag:
ថ្នាំជក់
កោះសូទិន
កំពង់ចាម
ThmeyThmey25
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com