កញ្ញា ថូង ធីតា អភិរក្សរបរដូនតា និងផ្សព្វផ្សាយឲ្យពិភពលោកបានស្គាល់អំបិលកំពត

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

កញ្ញា ថូង ធីតា អភិរក្សរបរដូនតា និងផ្សព្វផ្សាយឲ្យពិភពលោកបានស្គាល់អំបិលកំពត

30, May 2019 , 8:39 am

រូបភាព

ដោយ:

កំពត៖ កញ្ញា ថូង ធីតា គឺជាម្ចាស់សហគ្រាស ថូង អ៊ិនធ័រប្រាយស៍ (Thaung Enterprise) ស្ថិតនៅទីរួមខេត្តកំពត។ ក្រោយញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រច្បាប់នៅភ្នំពេញ កញ្ញា ថូង ធីតាដែលបច្ចុប្បន្នមានវ័យ ២៩ឆ្នាំ បានត្រឡប់មកស្រុកកំណើតនាងវិញ ដើម្បីបន្តរបរផលិតអំបិលរបស់គ្រួសារ និងជួយជ្រោមជ្រែងអំបិលកំពតដែលជាកេរដូនតាមួយនេះ ឲ្យមានទីផ្សារទាំងក្នុងស្រុក និងក្រៅប្រទេស។ កញ្ញា ថូង ធីតា មានមហិច្ឆតាកសាងយីហោអំបិលកំពត ឲ្យបានចុះក្នុងបញ្ជីផលិតផលសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ (GI) ដូចម្រេចកំពតដែរ។

កម្ពុជា ជាប្រទេសកសិកម្ម ប៉ុន្តែការធ្វើស្រែចម្ការ ឬការប្រកបការងាររកស៊ី ក្នុងវិស័យកសិកម្ម ហាក់នៅឆ្ងាយពីគោលដៅរបស់យុវជនខ្មែរក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះណាស់។ មានយុវជនខ្មែរតិចតួច ដែលបានចាប់យកជំនាញពាក់ព័ន្ធនឹងកសិកម្មនៅសាកលវិទ្យាល័យ និងបានត្រឡប់ទៅធ្វើការពាក់ព័ន្ធនឹងកសិកម្ម ឬទៅរកស៊ីក្នុងវិស័យកសិកម្មនេះវិញ។

កញ្ញា ថូង ធីតា ជាអ្នកសំឡឹងឃើញសក្តានុពលវិស័យកសិកម្មនេះ។ មិនសូវខុសគ្នាពីយុវជនទូទៅឡើយ យុវតីរូបនេះ គ្មានបំណងទៅធ្វើការហាលភ្លៀង ហាលខ្យល់ និងក្រោយកម្តៅថ្ងៃនោះឡើយ។ កើតក្នុងត្រកូលអ្នកផលិតអំបិលនៅក្នុងខេត្តកំពត នាង បានចាប់យកជំនាញច្បាប់ និងចង់ក្លាយជាមេធាវីផ្នែកពាណិជ្ជកម្ម។ ប៉ុន្តែក្រោយបានដឹងថាផលិតផលអំបិលរបស់គ្រួសារ និងសហគមន៍ ប្រឈមនឹងកង្វះខាតទីផ្សារ ធីតា ដែលជាកូនទី៤ ក្នុងចំណោមបងប្អូន៥នាក់រូបនេះ ក៏បានត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ដើម្បីពង្រីកអាជីវកម្មអំបិលឲ្យធំជាងមុន។

ស្ថិតនៅសហគ្រាសរបស់ខ្លួន ក្នុងភូមិទ្វីខាងត្បូង សង្កាត់អណ្តូរខ្មែរ ក្រុងកំពត កញ្ញា ថូង ធីតា រំឭកដូច្នេះ៖«នៅពេលខ្ញុំមកលេងផ្ទះម្តងៗ ម៉ាក់តែងតែបានប្រាប់ថា អំបិលនៅពេញឃ្លាំងអត់មានទីផ្សារសោះ។ ចំណែកកសិករផ្សេងទៀត ក៏ជួបញ្ហានេះដែរ។ យើងក្នុងនាមជាកូនកសិករម្នាក់ដែលផលិតអំបិល យើងធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវច្រើនដែរ ហេតុអីយើងមិនព្រមធ្វើវាដើម្បីជួយគ្រួសារនិងកសិករផ្សេងទៀត? នេះជាការជំរុញទឹកចិត្តខ្ញុំ ដើម្បីជួយដល់សហគមន៍ខ្ញុំវិញ»។

បើតាមសហគ្រិនវ័យក្មេងរូបនេះ ការមកពង្រីក និងពង្រឹងមុខរបរផលិតអំបិលនេះ ក៏ព្រោះតែនាងមានមហិច្ឆតា ចង់កសាងយីហោអំបិលកំពត ឲ្យបានចុះក្នុងបញ្ជីផលិតផលសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ (GI) ដូចម្រេចកំពតដែរ។ ដូច្នេះហើយទើបធីតា បោះបង់ជីវភាពស៊ីវីល័យនៅភ្នំពេញ វិលមកកែប្រែអាជីវកម្មអំបិលលក្ខណៈគ្រួសារមួយនេះ ទៅជាសហគ្រាសខ្នាតតូច និងមធ្យម ឈ្មោះថាសហគ្រាស ថូង អ៊ិនធ័រប្រាយស៍ តាំងតែពីឆ្នាំ២០១៦មក និងបានចាប់ផ្តើមផលិតអំបិលឲ្យមានគុណភាពខ្ពស់ ដើម្បីប្រជែងក្នុងទីផ្សារក្នុងស្រុក និងបានជ្រៀតចូលចំណែកទីផ្សារក្រៅប្រទេស។ មកទល់បច្ចុប្បន្ន កញ្ញា ថូង ធីតា បានក្លាយជាសហគ្រិនស្ត្រីវ័យក្មេងមួយរូប ដែលកំពុងតែជួយលើកកម្ពស់ និងបង្កើនស្តង់ដារផលិតផលអំបិលខេត្តកំពត ឲ្យមានមុខមានមាត់ទាំងនៅក្នុងស្រុក និងឆាកអន្តរជាតិ។

ផ្សព្វផ្សាយអំបិលដូនតាឲ្យពិភពលោកបានស្គាល់ យ៉ាងមោទកភាព

គ្រួសាររបស់កញ្ញា ថូង ធីតា មានស្រែអំបិល៥០ហិកតា និងសហការជាមួយកសិករ១៥គ្រួសារផ្សេងទៀត ដែលសរុបមានផ្ទៃដីផលិតអំបិលជាង១០០ហិកតា ស្ថិតនៅភូមិត្រើយកោះ សង្កាត់ត្រើយកោះ ក្រុងកំពត។ បើតាម កញ្ញា ថូង ធីតា កញ្ញាទទួលទិញអំបិលរបស់កសិករ នៅក្នុងតម្លៃខ្ពស់ជាងតម្លៃទីផ្សារ និងបានចែករំលែកចំណេះដឹងថ្មីៗ និងព័ត៌មានទីផ្សារដល់កសិករយ៉ាងទូលំទូលាយផងដែរ ដើម្បីឲ្យកសិករ ខិតខំផលិតអំបិលធម្មជាតិឲ្យកាន់តែមានគុណភាពល្អ ស្របតាមតម្រូវការទីផ្សារនាពេលបច្ចុប្បន្ន។

បច្ចុប្បន្នសហគ្រាស ថូង អ៊ិនធ័រប្រាយស៍ មានសមត្ថភាពផលិតអំបិលបាន១ម៉ឺនតោន នៅក្នុងមួយឆ្នាំ និងបាននាំចេញទៅទីផ្សារប្រទេសជប៉ុន ព្រមទាំងកំពុងផ្សព្វផ្សាយ ទៅកាន់ប្រទេសស្វីស និងកាណាដាថែមទៀត។ កញ្ញា ថូង ធីតា បានថ្លែងដោយមោទកភាពថា ការផលិតអំបិលធម្មជាតិរបស់ខ្លួន មិនត្រឹមតែបានចូលរួមចំណែកថែរក្សាសុខភាពរបស់ពលរដ្ឋនោះទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈអាជីវកម្មមួយនេះ ពិភពលោកអាចស្គាល់កម្ពុជា ស្គាល់អរិយធម៌ វប្បធម៌ ទំនៀមទម្លាប់ និងប្រពៃណីផលិតអំបិលរបស់ពលរដ្ឋកម្ពុជា។

អភិរក្សបច្ចេកទេសផលិតអំបិលដែលចេះពីដូនតា តែអភិវឌ្ឍគុណភាព

បើទោះជាសម័យកាលជឿនលឿនក៏ដោយ សហគ្រាសផលិតអំបិលរបស់កញ្ញា ធីតា នៅតែប្រើប្រាស់បច្ចេកទេសផលិតអំបិលធម្មជាតិ ដែលចេះតពីជីដូនជីតាមកដដែល។ គ្រួសាររបស់នាង បានចាប់ផ្តើមផលិតអំបិល តាំងតែពីឆ្នាំ១៩៨៦ រហូតមក នៅលើផ្ទៃដីស្រែអំបិល ប្រមាណ៥០ហិកតានេះ។ យុវតីវ័យ២៩ឆ្នាំរូបនេះ លម្អិតពីការផលិតអំបិលធម្មជាតិដែលបានចេះដឹងពីដូនតាមកដូច្នេះ៖«យើងយកទឹកពីក្នុងសមុទ្រ មកចិញ្ចឹមរយៈពេលមួយទៅពីរខែ ដើម្បីឲ្យទឹកនោះ ប្រៃដល់កម្រិតដែលអាចផលិតអំបិលបាន។ បន្ទាប់មក បង្ហូរទឹកពីស្រែចិញ្ចឹម ទៅក្នុងស្រែបណ្តុះ មុនខែ១(មករា) ដោយផ្តើមលាងសម្អាត បុកដី កោសស្លែ ដែលបន្សល់កាលពីខែវស្សា តាំងពីខែ១០ម្ល៉េះ។ សម្រាប់អំបិលក្រួស មុនដាក់ទឹកចូលក្នុងស្រែបណ្តុះ គេលាងសម្អាតម្តងសិន រួចគេបញ្ចូលទឹកម្តងទៀត។ ទុកមួយសប្តាហ៍ ទើបវាប្រមូលផលបាន។ សម្រាប់ផ្កាអំបិល គឺស្ថិតនៅស្រទាប់ខាងលើផ្ទៃទឹក ទាល់តែមានខ្យល់ មានពន្លឺព្រះអាទិត្យ មានកំដៅថ្ងៃ ទើបមានផ្កាអំបិល ហើយយើងប្រមូលផលបានតិចមែនទែន។ ការប្រមូលផលដែលល្អ និងច្រើនបំផុត គឺចន្លោះនៅម៉ោង១២ ដល់ម៉ោង២(រសៀល)»។

កញ្ញា ថូង ធីតា ឲ្យដឹងទៀតថា ការផលិតអំបិលធម្មជាតិ នៅតែពឹងផ្អែកលើអាកាសធាតុ។ អំបិល អាចប្រមូលផលបាន ចន្លោះខែមករា ដល់ខែមេសាប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះហើយ បានជាសហគ្រិនវ័យក្មេង ថូង ធីតា ដែលមានឫកពារម៉ឹងម៉ាត់ ហ្មត់ចត់ បានរៀបចំផែនការប្រមូលផលយ៉ាងល្អិតល្អន់ ក្នុងការប្រមូលផលអំបិលបានច្រើនបំផុតតាមដែលអាចធ្វើបាន ដើម្បីទុកផ្គត់ផ្គង់ការបញ្ជាទិញនៅរដូវវស្សា។

ដ្បិតតែសហគ្រាសផលិតអំបិលមួយនេះ នៅអភិរក្សរបៀបរបរផលិតអំបិលពីដូនតាមែនពិត ប៉ុន្តែកញ្ញា ថូង ធីតា មិនអាចមើលរំលង ការអភិវឌ្ឍន៍គុណភាពអំបិលធម្មជាតិរបស់ខ្លួននោះឡើយ។ ដើម្បីឲ្យត្រូវសមស្របតាមស្តង់ដារ ដែលអាចប្រកួតប្រជែងក្នុងទីផ្សារទាំងក្នុង និងក្រៅស្រុកបាន សហគ្រាស ថូង អ៊ិនធ័រប្រាយស៍ បានអភិវឌ្ឍន៍ការផលិតអំបិលឲ្យកាន់តែមានគុណភាព តាមរយៈការបំពាក់ឧបករណ៍សូឡាក្នុងរោងចក្រដើម្បីសម្ងួតអំបិល ការជ្រើសរើសដោយដៃនូវភក់ឬកំទេចកម្ទីដែលជាប់ជាមួយអំបិល និងបំពាក់នូវបច្ចេកទេសវេចខ្ចប់ទំនើប និងការរចនាឲ្យមានភាពទាក់ទាញជាដើម។ ក្រៅពីនេះ គឺការពន្យល់កសិករ ពីបច្ចេកទេសផលិតអំបិលធម្មជាតិ។

ទោះពើបប្រទះបញ្ហាខ្លះ តែធីតា មិនរួញរារុញច្រានអំបិលកំពត ឲ្យឈរជើងនៅឆាកអន្តរជាតិ

តំបន់ត្រើយកោះខេត្តកំពត ជាតំបន់មានសក្តានុពលខ្ពស់ និងបានក្លាយជាកន្លែងផលិតអំបិលល្អជាងគេនៅកម្ពុជា។ ប៉ុន្តែការផលិត ក៏កំពុងពើបប្រទះនឹងបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួនដែរ ដូចជាការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ កង្វះកម្មករ និងចរន្តដីឡើងថ្លៃនៅតំបន់ស្រែអំបិល ដែលធ្វើឲ្យកសិករមួយចំនួន បានលក់ស្រែអំបិលទាំងនោះ។

យ៉ាងណាក៏ដោយ ឧបសគ្គទាំងនេះ មិនអាចរារាំងការតាំងចិត្តរបស់កញ្ញា ថូង ធីតា ដែលមានមហិច្ឆតា ធ្វើឲ្យអំបិលកំពតឈរជើងនៅលើឆាកអន្តរជាតិ ដូចម្រេចកំពតបានឡើយ។ កញ្ញា ធីតា អះអាងថា ខ្លួននៅតែបន្តការងារនេះ រហូតអំបិលកំពត មានឈ្មោះបោះសំឡេង មានឈ្មោះ បោះសំឡេង ឬត្រូវបានចុះក្នុងបញ្ជីជាផលិតផលសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ GI។ ទន្ទឹមនឹងការប្តេជ្ញាចិត្តនេះ កញ្ញា ថូង ធីតា ក៏ស្នើឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរ ជួយគាំទ្រផលិតអំបិលធម្មជាតិ ដើម្បី រួមចំណែកផ្តល់ការការងារដល់ពលរដ្ឋក្នុងស្រុក និងកាត់បន្ថយចំណាកស្រុក ជាពិសេស គឺលើកទឹកចិត្តកសិករផលិតអំបិល ឲ្យប្រកបរបរនេះបន្តទៀត៕