លោក គ្រីស្តុប កូឡុំ កើតនៅឆ្នាំ ១៤៥១ នៅទីក្រុងសេន័រ (Genoa )ប្រទេសអ៊ីតាលីសព្វថ្ងៃ ។ លោកជាកូនពាណិជ្ជករនិងជាមនុស្សមានគោលដៅច្បាស់លាស់។ កាលពីវ័យជំទង់លោកមានមុខរបរជាពាណិជ្ជករលើសំពៅដូចឪពុករបស់លោកដែរ ហើយបន្តរស់នៅលើសមុទ្រ រហូតដល់ឆ្នាំ១៤៧០។
ពេលនោះហើយ សំពៅរបស់លោកត្រូវលិចទៅក្នុងទឹកសមុទ្រដោយ សារការវាយប្រហារពីសំណាក់សំពៅឯកជនបារាំង ខណៈដែលលោកកំពុងតែធ្វើដំណើរ តាមបណ្ដោយឆ្នេរសមុទ្រព័រទុយហ្គាល់ឆ្ពោះទៅទិសខាងជើង។
លោក គ្រីស្តុប កូឡុំ យល់ឃើញថាពិភពលោកមានវិសាលភាពទូលំទូលាយនេះ មានសណ្ឋានមូល។ ការយល់ឃើញបែបនេះផ្ទុយទៅនឹងទស្សនៈក្នុងសម័យកាលនោះយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះគេយល់ឃើញថាលោកដែលយើងអាស្រ័យនៅមានសណ្ឋានសំប៉ែត ដោយសារគេប្រកាន់ខ្ជាប់នឹងការវាយតម្លៃដែលមានតាំងពីអំឡុងសតវត្សទីពីរមុនគ្រឹស្តសករាជថា រង្វង់ផែនដីមានចម្ងាយប្រហែល ២៥០០០ម៉ាល៍។ ប៉ុន្តែលោក គ្រីស្តុប កូឡុំ យល់ថាបើគេធ្វើដំណើរចេញពីទ្វីបអឺរ៉ុប ដោយបែរមុខឆ្ពោះទៅទិសខាងកើត នោះគេត្រឡប់មកដល់ទីតាំងដើមវិញពីទិសខាងលិច។
ក្នុងដំណើរដូចគ្នានេះដែរ បើយើងចេញដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់ទិសខាងលិច នៅទីបំផុតក៏នឹងត្រឡប់មកកាន់ទីតាំងដើមពីទិសខាង កើតវិញដែរ។ លោក គ្រីស្តុប កូឡុំ មានសេចក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងមាំនៅក្នុងចិត្តថាត្រូវតែធ្វើការរុករកពិភព លោកនេះដើម្បីបញ្ជាក់ទ្រឹស្តីរបស់ខ្លួន ក៏ប៉ុន្តែលោកកូឡុំគ្មានមូលធនផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់ធ្វើដំណើរសោះ ដោយហេតុថា ដើម្បីធ្វើដំណើររុករក លោកត្រូវមាននាវាយ៉ាងធំ រួមទាំងកម្មករនាវាជាច្រើននាក់ ព្រមទាំងមានស្បៀងអាហារគ្រប់គ្រាន់ផង។
ដូច្នេះ លោក គ្រីស្តុប កូឡុំ កំណត់ថាលោកត្រូវតែខំព្យាយាមត្រឹះរិះរកមធ្យោបាយធ្វើដំណើររុករកតាមផែនការរបស់លោក។ លោក ប្រឹងសរសេរគម្រោងនៃការធ្វើដំណើររុករកតាមផ្លូវសមុទ្រឱ្យបានសព្វគ្រប់ល្អិតល្អន់។គាត់ធ្វើបែបនេះដើម្បីអង្វរសុំសេចក្តីអនុគ្រោះពីបុគ្គលមានធនធាន និងអ្នកធំៗក្នុងជួររដ្ឋាភិបាល។
ជាដំបូងលោក កូឡុំ បានស្នើសុំជំនួយពីជនសំខាន់ៗ ក្នុងប្រទេសរបស់លោកគឺអតីតសាធារណរដ្ឋសេន័រ ដែលក្រោយមកប្រទេសនេះបានបាត់ឈ្មោះពីពិភពលោក។តមកលោកបានធ្វើលិខិតស្នើដល់រដ្ឋសភាព័រទុយហ្គាល់ រដ្ឋសភាអេស្ប៉ាញ និងរដ្ឋសភាអង់គ្លេស។
ប៉ុន្តែគម្រោងរបស់លោកកូឡុំទទួលបានការចំអកឡកឡឺយផ្តោះផ្តងមើលងាយពីសំណាក់មហាជនយ៉ាងខ្លាំង។ ជនទាំងនោះបានតិះដៀលលោក កូឡុំ ថាជាមនុស្សឆ្កួតជាមនុស្សលីលាមិនបានការ។
គម្រោងនោះពិតជាមិនអាចទៅរួចទេ។ដោយហេតុនេះហើយ ទើបលោកមិនបានទទួលការឧបត្ថម្ភទំនុកបម្រុងពីអ្នកណាមួយឡើយ សូម្បីតែបន្តិចបន្តួច។ លោក កូឡុំ មានសេចក្តីហ្មងសៅចិត្តខ្លាំងនៅពេលដែលលោកទទួលបានការមើលងាយគួរឱ្យឈឺចាប់បំផុតនេះ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏លោកនៅតែមិនអស់សង្ឃឹម ក្នុងការសម្រេចគោលដៅរបស់លោកឡើយ។
នៅទីបំផុត លោកបានទៅរកមិត្តរបស់លោកម្នាក់ ដែលជាបុគ្គលសំខាន់និងមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះក្នុងសភាទីប្រឹក្សារាជការអេស្ប៉ាញ និងជាទីប្រោសប្រណីរបស់ព្រះចៅ ហ្វ៊ែរឌីណង់របស់អេស្ប៉ាញផងដែរ។
គេអាចចាត់ទុកជាជោគវាសនា ឬសេចក្តីមោះមុតក្នុងការរុករករបស់លោកក៏បានដែរ ដ្បិតថា ពេលនោះ ផែនការរបស់លោកបានជាទីសព្វព្រះរាជហឫទ័យរបស់ព្រះនាង អ៊ីហ្សាបេឡា ដែលជាមហេសីរបស់ព្រះចៅ ហ្វ៊ែរឌីណង់។ ព្រះនាងប្រោសប្រទាននាវាដើរសមុទ្រ៣គ្រឿង រួមទាំងកម្មករនាវាចំនួន១២០០នាក់ ហើយនិងគ្រឿងសម្ភារៈដែលចាំបាច់ផ្សេងៗទៀតសម្រាប់ធ្វើដំណើររុករកភពផែនដី។ ដោយឆន្ទៈមោះមុត លោកគ្រីស្តុប កូឡុំ ពុះពារចេញដំណើររហូតដល់បួនលើកពីប្រទេសអេស្ប៉ាញឆ្លងកាត់មហាសមុទ្រអាត្លង់ទិក។
ដំណើរផ្សងព្រេងទាំងបួនលើកនោះមានដូចជា៖
-លើកទី១ឆ្នាំ១៤៩២-១៤៩៣
-លើកទី២ឆ្នាំ១៤៩៣-១៤៩៦
-លើកទី៣ឆ្នាំ ១៤៩៨-១៥០០
-លើកទី៤ឆ្នាំ១៥០២-១៥០៤
ក្នុងដំណើររុករកទាំងបួនលើក លោកគ្រីស្តុបកូឡុំបានរកឃើញឃើញកោះ បាហាម៉ាស កោះគុយបា កម្រងកោះហៃទី មួយផ្នែកនៃប្រទេស វេណេស៊ុយអេឡា គឺ ហុងឌូរ៉ាស់។ នៅទីបំផុតលោកគ្រីស្តុបកូឡុំ បានទទួលជោគជ័យ។ ដោយសារការរុករករបស់លោក ទ្វីបថ្មីមួយត្រូវបានរកឃើញនាចុងសតវត្សទី១៥ គឺទ្វីបអាមេរិកសព្វថ្ងៃនេះឯង៕
ដោយៈ យ៉ន សុខន
ឯកសារពិគ្រោះ
• https://www.biography.com/explorer/christopher-columbus
• សៀវភៅពុម្ពភាសាខ្មែរ ថ្នាក់ទី៩ ត្រង់អត្ថបទអំណាន “ដំណើររុករករបស់លោកគ្រីស្តុបកូឡុំ”