លោកតា នូ លាត ជាងដំដែកល្បីឈ្មោះនៅស្រុកប្រាសាទបាគង

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

សង្គមជាតិ

លោកតា នូ លាត ជាងដំដែកល្បីឈ្មោះនៅស្រុកប្រាសាទបាគង

02, Jun 2019 , 2:59 pm

រូបភាព

ដោយ: អុីសា រ៉ហានី (Isa Rohany)

សៀមរាប៖ នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ របរដំដែកកាន់តែខ្សត់អ្នកចេះ ដ្បិតការនាំចូលសម្ភារពីបរទេសដែលមានតម្លៃថោកជាង កាន់តែកើនឡើង។ ជាងដែកដែលធ្លាប់ប្រកបរបរនេះ ខ្លះនៅបន្តធ្វើដល់សព្វថ្ងៃ ឯខ្លះទៀតក៏បោះបង់ទៅវិញ ដោយសារគ្មានទីផ្សារនិងដោយសារភាពចាស់ជរា ខ្សោយកម្លាំងផង។ លោកតា នូ លាត ជាចាស់ព្រឹទ្ធិចារ្យមួយរូបដែលនៅបន្តរបរដំដែកនេះ ហើយស្នាដៃរបស់លោកត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ជាទូទាំង និងល្បីឈ្មោះទូទាំងស្រុកប្រាសាទបាគង ខេត្តសៀមរាប។

ព័ត៌មានលម្អិត សូមស្ដាប់បទយកការណ៍ដែលរៀបរៀងដោយអ្នកស្រី អ៊ីសា រ៉ហានី ពីខេត្តសៀមរាបដូចតទៅ

មានអាយុជាង៨០ឆ្នាំទៅហើយ តែមើលទៅលោកតា នូ លាត ហាក់នៅមានកម្លាំងមាំ។ លោកតាបានបង្ហាញកម្លាំងតាមរយៈការលើកញញួរវាយដែកក្រាស់ៗ តូចធំ ច្នៃជាកាំបិតប៉័ងតោនិងសម្ភារប្រើប្រាស់ច្រើនសន្ធឹកនៅរោងជាងរបស់ខ្លួននៅមុខផ្ទះឈើមួយខ្នង ស្ថិតនៅភូមិដូនទាវ ឃុំរលួស ស្រុកប្រាសាទបាគង។

មានវ័យ៨៦ឆ្នាំ លោកតា នូ លាត បានប្រកបរបរជាជាងដំដែកនេះជាង៣០ឆ្នាំមកហើយ គឺចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៨៥មក។ លោកតារម្លឹកថា លោកចេះដំដែកនេះពីឪពុកមិត្តភក្ដិរបស់លោកដែលនៅក្នុងភូមិជាមួយ តែភ្លាមៗលោកមិនបានយកធ្វើជារបរនោះទេ។ មុនចាប់ជំនាញនេះ លោកតា នូ លាត ជាជាងឈើ ដោយលោកចេះធ្វើរទេះគោ ធ្វើផ្ទះ និងគ្រឿងសង្ហារឹមគ្រប់ប្រភេទ ហើយក៏ប្រសព្វនឹងការធ្វើខ្លែងឯកផងដែរ។

ស្នាដៃរបស់លោកតា នូ លាត ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថាល្អ និងមានការគាំទ្រទាំងជនជាតិខ្មែរនិងបរទេស។ បរទេសដែលស្គាល់ស្នាដៃលោកតា នូ លាត និយមទិញដាវនិងកាំបិតស្នៀត សម្រាប់យកទៅតាំងលម្អនិងទុកជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍។ នេះបើតាមការលើកឡើងរបស់លោកតា នូ លាត។ ដាវមួយលោកតា អាចលក់បានតម្លៃខ្ពស់រហូតដល់១៥០ដុល្លារ រីឯកាំបិតស្នៀតលក់បានតម្លៃតាមទំហំតូចធំ។

យ៉ាងណាក៏ដោយ លោកតា នូ លាត ពន្យល់ថា បច្ចុប្បន្នការងារដំដែករបស់លោកធ្វើមិនបានច្រើនដូចពីមុនឡើយ ដោយសារកត្តា២យ៉ាង ទីមួយលំហូរសម្ភារពីបរទេស និងទីពីរដោយសារវ័យជរា ធ្វើឱ្យលោកតាគ្មានកម្លាំងនឹងធ្វើយូរ។ លោកតារម្លឹកថា បើធ្វើជាប់លាប់ដូចមុនៗ ក្នុងមួយខែអាចរកចំណូលបានពី១៥០ទៅ២០០ដុល្លារក៏មាន។

ពិតណាស់ថា ការងារជាជាងដំដែក ជាការងារធ្ងន់និងហត់នឿយដោយប្រើកម្លាំងខ្លាំង។ ការងារនេះក៏ប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ដែរដូចជានៅពេលឆាបដែកអាចមុតដៃ និងផ្លែភ្លើងខ្ទាតប៉ះសាច់និងសំលៀកបំពាក់ជាដើម។ ដ្បិតហត់នឿយក៏ពិតមែន តែលោកតា នូ លាត ដែលជាព្រឹទ្ធិចារ្យជាងដែកហាក់មានអារម្មណ៍សោកស្ដាយបន្ដិច នៅពេលការងារនេះពុំមានកូនណាម្នាក់ស្នងពីលោក។ លោកតា ប្រាប់ថាកូនចៅលោកហាក់មិនមានភាពវៃឆ្លាតឬយល់ការងារដែកនេះដូចលោកទេ អាចថាជារបរនឿយខ្លាំង ទើបពួកគេមិនបានចាប់ជារបរក៏ថាបាន។ លោកតា នូ លាត មានកូន៨នាក់ ក្នុងនោះមានប្រុស៤ ស្រី៤។

ជាជាងដំដែក មិនមែនត្រឹមតែកាន់ញញួរវាយដែកចុះឡើងៗនោះទេ។ សម្រាប់លោកតា នូ លាត ដែលមានជំនាញនេះជាង៣០ឆ្នាំមកហើយនោះ បានប្រាប់ថា ជាងដែកត្រូវមានភាពវាងវៃ ត្រូវធ្វើឱ្យល្អនិងត្រូវរិះរកគំនិតច្នៃយ៉ាងណាឱ្យអ្នកទិញពេញចិត្ត ប្រើបានស្រួល។

សព្វថ្ងៃនេះ គេសង្កេតឃើញមានជនជាតិចាមភាគច្រើន ដែលនៅបន្តអាជីពជាជាងដំដែកនេះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ លោកតា នូ លាត ប្រាប់ថា ពីដើមជនជាតិខ្មែរក៏ប្រកបរបរនេះច្រើនដែរ តែសព្វថ្ងៃនៅមានតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។ នៅភូមិដូនទាវ មានតែជាងដែក៣នាក់ប៉ុណ្ណោះ ក្នុងនោះមានលោកតា នូ លាតម្នាក់ផង។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់ពីលោកតា។

ទោះមានវ័យចំណាស់ទៅហើយក៏ពិតមែន តែលោកតា នូ លាត នៅតែមានកម្លាំងលើកញញួរបានយ៉ាងស្រួល។ សព្វថ្ងៃ អតិថិជនបានកម្ម៉ង់ទិញផ្គាក់គាត់ច្រើន ខ្លះទិញទៅប្រើប្រាស់ និងខ្លះទៀតទិញយកទៅតាំងលម្អ។ សម្រាប់លោកតា ផ្គាក់ដែលលោកធ្វើប្រើជាប់ល្អ មុត តែពិបាករកដងធ្វើបន្ដិចសព្វថ្ងៃ ព្រោះត្រូវរកទិញពីអ្នករកនៅតាមស្រុកព្រៃឆ្ងាយៗ៕