ជាតិ
រូបត្លុក
កាហ្វេថ្មីៗ៖ ហេតុអ្វីកូនខ្មែរខ្លះនិយាយថា កម្សាន្តតាមប្រាសាទ គ្រាន់តែជាការមើលថ្ម?
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
នៅហាងកាហ្វេព្រឹកនេះ អ្នកលក់បានឆុងកាហ្វេមណ្ឌលគិរីឲ្យសុធីរ និងសំណាង។ នឹកដល់ការគាំទ្រផលិតផលក្នុងស្រុក ក្លើទាំងពីរក៏និយាយដល់រឿងកូនខ្មែរបច្ចុប្បន្នមួយចំនួនដែលមិនទាន់ស្រឡាញ់ប្រាសាទបុរាណខ្មែរ។
សំណាង៖ ថ្ងៃមុន អ្នកនៅកន្លែងធ្វើការរបស់អញម្នាក់ គាត់អាយុជាង៤០ឆ្នាំហើយ គាត់និយាយថា ពេលគាត់ទៅលេងសៀមរាបម្តងៗ គាត់មិនដែលចង់ទៅដើរលេងតាមប្រាសាទទេ។ គាត់ថា ទៅមើលថ្ម គ្មានអី្វសប្បាយទេ។ អញឮពាក្យហ្នឹង អញហួសចិត្ត អាណិតប្រទេសជាតិឯងតែម្តងអ្ហា!
សុធីរ៖ កាន់តែសង្វេគជាងនេះទៀត បើអ្នកនិយាយនោះ គឺជាកុមារ និងជាយុវជន។ ហើយអញក៏បានឮហើយដែរ។ វាអាចជាពាក្យនិយាយលេងសើចមែន។ ប៉ុន្តែអញយល់ថា បើកូនខ្មែរបានយល់ និងស្រឡាញ់វប្បធម៌ ស្រឡាញ់ប្រវត្តិសាស្ត្រដោយការគោរពមែននោះ ពួកគេមិនអាចយកពាក្យទាំងនេះ មកនិយាយលេងសើចបានឡើយ។ យើងមិនអាចយកប្រាសាទបុរាណខ្មែររាប់រយប្រាសាទ មកនិយាយប្រៀបធៀបត្រឹមតែជាដុំថ្មនោះទេ។
សំណាង៖ អញយល់ស្រប។ តាមពិតថ្មមួយដុំណាមួយនៅលើប្រាង្គប្រាសាទនីមួយៗ សុទ្ធតែបង្ហាញពីនយោបាយដឹកនាំ បង្ហាញដួងព្រលឹងវប្បធម៌អរិយធម៌ ស្មារតីសាមគ្គីភាព ចំណេះដឹង ញើសឈាម នៃសង្គមខ្មែរសម័យនោះ។ ហើយតាមពិតទៅ ដុំថ្មទាំងនោះ ក៏ជាសម្បត្តិរបស់យើងទាំងអស់គ្នាទៅទៀត។ ហេតុអ្វីយើងមិនស្រឡាញ់របស់ខ្លួនឯង?
សុធីរ៖ អ្វីដែលសំខាន់ ដុំថ្ម១០០០ឆ្នាំទាំងនោះ កំពុងតែចិញ្ចឹមយើងសព្វថ្ងៃនេះ។ បរទេសជុំវិញពិភពលោក កំពុងជិះយន្តហោះមកថតរូបជាមួយដុំថ្មខ្មែរយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ដោយមោទកទៀតផង តែកូនខ្មែរយើងមួយចំនួនតូច នៅតែមិនយល់អ្វីសោះ។
សំណាង៖ ទេសចរបរទេសឲ្យតម្លៃដុំថ្មខ្មែរ ព្រោះគេបានអានអំពីប្រវត្តប្រាសាទនីមួយៗ។ ពេលមកដល់ឃើញប្រាង្គប្រាសាទជាក់ស្តែង ពួកគេមានមគ្គទេសក៍និទានប្រាប់បន្ថែមទៀត។ ដូច្នេះ ពួកគេពិតជាបានយល់ច្បាស់ពីភាពអស្ចារ្យ និងអច្ឆរិយនៃស្នាដៃដូនតាខ្មែរ។ ដូច្នេះ ប្រហែលមកពីកូនខ្មែរយើងមិនអាន ប្រហែលជាកូនខ្មែរយើងមិនដឹងពីប្រវត្តដុំថ្មដែលពួកគេហៅនោះ ទើបនៅតែមិនស្រឡាញ់ដុំថ្មដែលគេបន្តុបលើគ្នាទាំងនោះសោះ។
សុធីរ៖ អញគិតថា ឯងនិយាយត្រូវ។ តើអាចមានមគ្គទេសក៍ពិសេស ដែលសម្រាប់តែជូនអ្នកទេសចរក្នុងស្រុក ពិសេសសិស្ស និស្សិត ឲ្យស្គាល់ប្រាសាទខ្មែរបានជ្រៅជ្រះជាងការថតរូប? បើគេស្គាល់ គេយល់ពីប្រាសាទ គេនឹងស្រឡាញ់ និងគោរពប្រាសាទរបស់ខ្លួនឯងដែរ។
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
