អន្តរជាតិ
×![]()
ដោយ: គី ចំណា
គេនិយាយថា ក្រៅពីមនុស្ស គ្មានសត្វណាដែលអាចបង្កើត និងគ្រប់គ្រងសម្បុកដ៏អស្ចារ្យដូចពពួកសត្វឃ្មុំបាននោះទេ។ សម្បុកឃ្មុំ មានមុខងារដូចជារោងចក្រឧស្សាហកម្មមួយដែរ ហើយឃ្មុំនីមួយៗមានជំនាញ និងតួនាទីពិសេសរៀងៗខ្លួន។
គេហទំព័រ honeybee.org.au របស់ប្រទេសអូស្ត្រាលី បានពន្យល់ថា ឃ្មុំត្រូវការចំណីពីរប្រភេទ ក្នុងនោះ ទីមួយគឺសារធាតុតំណក់ទឹកស្ករនៅក្នុងផ្កា និងទីពីរ គឺលំអងរបស់ផ្កា។ នៅពេលដែលឃ្មុំទៅរកចំណីរបស់វាបានហើយ វានឹងរក្សាទុកចំណីរបស់វាភាគច្រើននៅក្នុងពោះ ហើយខ្លះទៀត ត្រូវបានវាស៊ីសម្រាប់បង្កើតថាមពលផ្ទាល់ខ្លួន។
សត្វឃ្មុំ គឺជាសត្វហោះហើរមួយដែលអស្ចារ្យណាស់ ដោយសារវាអាចផ្ទុកអាហារនៅក្នុងពោះរបស់វា សឹងតែស្មើជាមួយនឹងទម្ងន់របស់ខ្លួនវាផ្ទាល់ ទោះបីវាកំពុងតែហោះហើរក៏ដោយ។ នៅពេលដែលពោះរបស់វាពេញ វានឹងហើរទៅរកសម្បុកវិញដើម្បីផ្ទេរអាហារទាំងនោះ។ ការផ្ទេរប្រព្រឹត្តទៅពីមាត់របស់ឃ្មុំមួយទៅមាត់របស់ឃ្មុំមួយទៀត។ លំនាំនេះ ធ្វើឲ្យអាហាររបស់វា បាត់បង់បរិមាណចំហាយទឹកពី៧០ភាគរយ មកសល់ត្រឹមតែ ២០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។
ពេលខ្លះទៀត ឃ្មុំអាចដាក់អាហារវានៅក្នុងរន្ធសម្បុកតែម្តង ដើម្បីឲ្យអាហារទាំងនោះហួតចំហាយទឹកដោយខ្លួនឯង។ ដំណើរនេះ ធ្វើឲ្យអាហាររបស់វា ដែលជាសារធាតុតំណក់ទឹកផ្អែម ប្រែក្លាយទៅជាទឹកឃ្មុំ។ នៅពេលដែលអាហារត្រូវបានចម្រាញ់រួចរាល់ ឃ្មុំធំៗផ្ទុកទឹកឃ្មុំនៅក្នុងរន្ធតូចៗ គ្របដណ្តប់ដោយសារធាតុក្រមួនម្យ៉ាងសម្រាប់ឃ្មុំតូចៗជំនាន់ក្រោយ។
ពេលខ្លះ ទឹកឃ្មុំត្រូវបានផ្សំជាមួយនឹងលំអងផ្កា សម្រាប់កូនឃ្មុំដែលទើបនឹងកើត។ ឃ្មុំតូចៗត្រូវការអាហារតែមានសារជាតិប្រូតេអ៊ីនច្រើនណាស់។ មុននឹងឃ្មុំចាប់ផ្តើមចេញទីរកស៊ី វាត្រូវរៀបចំខ្លួនប្រាណរបស់វាឲ្យបានស្អាត និងមានសុខភាពល្អ។
ដោយសារតែដល់វ័យមួយនេះ សត្វឃ្មុំត្រូវចេញរកស៊ី ក្នុងការប្រមូលរកអាហារពីផ្កានានា ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ដល់សម្បុក និងសត្វឃ្មុំជំនាន់ក្រោយដទៃទៀត។ នៅពេលអាយុបីសប្តាហ៍ ឃ្មុំនឹងចេញទៅរកចំណី ហើយនៅក្នុងសប្តាហ៍ទីប្រាំមួយ និងទីប្រាំពីរ គឺជាពេលវេលាដែលឃ្មុំធ្វើការខ្លាំងជាងគេ។ ពេលខ្លះ កាលៈទេសៈត្រូវការឃ្មុំដល់ទៅ៣០០ក្បាល ដល់ទីបីសប្តាហ៍ក្នុងការផលិតទឹកឃ្មុំចំនួន៤៥០ក្រាម។ ជាធម្មតា សម្បុកនីមួយៗ មានឃ្មុំដល់ទៅបួនម៉ឺនក្បាលរស់នៅ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
