អន្តរជាតិ
×![]()
ដោយ: គី ចំណា
មិនមានសត្វច្រើនប៉ុន្មាននោះទេនៅក្នុងធម្មជាតិ ដែលអាចប្រើប្រាស់រលកសំឡេងក្នុងការពិនិត្យមើលបរិវេណជុំវិញ ជំនួសឲ្យការប្រើប្រាស់ភ្នែក។ សម្រាប់មនុស្ស និងសត្វជាច្រើនទៀត ភ្នែក គឺជាវិញ្ញាណមួយដ៏សំខាន់ជាងគេក្នុងការទទួលយកទិន្នន័យអំពីបរិស្ថានជុំវិញ សម្រាប់រកចំណី និងសម្រាប់ការពារខ្លួនពីសត្វកាចសាហាវ។
សម្រាប់ថនិកសត្វមួយចំនួនទៀត ការមើលដោយភ្នែកមិនទាន់គ្រប់គ្រាប់សម្រាប់កន្លែងរស់នៅរបស់ពួកគេនោះទេ។ ក្នុងនោះមានដូចជា ត្រីបាឡែន ផ្សោតដូហ្វីន និងប្រចៀវជាដើម។ ថនិកសត្វទាំងនេះ ប្រើប្រាស់រលកសំឡេងក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។
គេហទំព័រ whalseforever.com បានពន្យល់ថា ដោយសារតែនៅជម្រៅជ្រៅ ទឹកសមុទ្រមិនអាចទទួលពន្លឺព្រះអាទិត្យបានគ្រប់គ្រាន់នោះទេ។ ពេលខ្លះ ទឹកសមុទ្រនៅក្នុងកន្លែងមួយចំនួន ក៏មានភាពល្អក់ផងដែរ។ ហេតុដូចនេះ ពពួកសត្វត្រីបាឡែនប្រើប្រាស់លំនាំស្រូប និងបញ្ចេញសំឡេងម្យ៉ាងហៅថា Echolocation ឬជាភាសាខ្មែរមានន័យថា «ការកំណត់ទីតាំងដោយប្រើប្រាស់ការផ្លាតនៃរលកសំឡេង»។
ត្រីបាឡែន ជាមួយនឹងអំបូរបាឡែនប្រមាណ ៦០ប្រភេទដទៃទៀត ធំធាត់ជាមួយនឹងសរីរាង្គជីវសាស្ត្រពិសេសម្យ៉ាង អាចផលិតរលកសំឡេងដែលមានកម្រិតហ្វ្រេកង់ពិសេសមួយបែប។ សម្លេងទាំងនេះមានប្រភពចេញពីស្រទាប់ជាលិកាដ៏ស្មុគស្មាញមួយ មានទីតាំងនៅក្បែរប្រអប់ខួរ ហើយជាលិកាទាំងនេះ ប្រើប្រាស់ការប្រែប្រួលនៃសម្ពាធខ្យល់ដើម្បីផលិតសំឡេង។
សំឡេងដែលផលិតបាន នឹងដាលចេញពីជាលិកាទាំងនោះ ទៅតាមទឹក រួចរលកសំឡេងនោះ នឹងផ្លាតមកបាឡែនវិញ នៅពេលដែលមានអ្វីនៅខាងមុខ។ វត្ថុ ឬសត្វដែលរូបរាងខុសគ្នា ផលិតឲ្យមានការផ្លាតសំឡេងផ្សេងៗពីគ្នា។ សំឡេងដែលត្រលប់មកវិញនោះ ត្រូវបានចាប់យកដោយជាលិកាមួយប្រភេទផ្សេងទៀតដែលមានទីតាំងនៅខាងក្រោមថ្គាម។
ជាមួយនឹងសំឡេងង ត្រីបាឡែនអាចដឹងពីល្បឿន ទំហំ រូបរាង សត្វដទៃទៀតនៅក្នុងទឹក។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ក៏បានប្រើប្រាស់លំនាំស្រដៀងគ្នានេះដែរ ក្នុងការពិនិត្យមើលជម្រៅទឹកផងដែរ។ ចំពោះឧបករណ៍រ៉ាដា ដែលគេបំពាក់តាមនាវាចម្បាំងវិញ គេប្រើប្រាស់លំនាំផ្លាតនៃរលកវិទ្យុ ជំនួសឲ្យរលកសំឡេង៕
Tag:
ត្រីបាឡែន
ចំណេះដឹងទូទៅ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
