ប្រវត្តិទៀនព្រះវស្សា

ជាតិ

ប្រវត្តិទៀនព្រះវស្សា

19, Jul 2019 , 7:59 am

រូបភាព

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

ភ្នំពេញ៖ នៅក្នុងគម្ពីព្រះត្រៃបិដកមិនមានបញ្ជាក់ឬសរសេរពីទៀនព្រះវស្សាឡើយ ប៉ុន្តែមានសរសេរពីប្រទីប។ ឯទៀនព្រះវស្សាមានសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅទ្វារទសមាស ដែលជាសៀវភៅសម្រាប់ព្រះមហាក្សត្រធ្វើព្រះរាជពិធីក្នុងព្រះបរមរាជវាំង។ នេះបើតាមព្រះភិក្ខុ សំ ចាន់ ព្រះវិន័យធរសហការីសម្ដេចព្រះអគ្គមហាសង្ឃរាជទេពវង្ស។

ព្រះភិក្ខុ សំ ចាន់ ព្រះវិន័យធរសហការីសម្ដេចព្រះអគ្គមហាសង្ឃរាជទេពវង្ស បានផ្ដល់បទសម្ភាសដល់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា ព្រះអង្គបានស្រាវជ្រាវក្នុងគម្ពីព្រះត្រៃបិដក និងគម្ពីព្រះពុទ្ធសាសនាផ្សេងៗទៀត មិនបានប្រទះពាក្យថាទៀនព្រះវស្សាឡើយ ដោយឃើញតែពាក្យថា ប្រទីប ដែលមានន័យដល់ភ្លើងសម្រាប់បំភ្លឺ។

ព្រះអង្គបានមានថេរដីកាថា ឯរឿងតំណាលអំពីទៀនព្រះវស្សា មាននៅក្នុងសៀវភៅទ្វារទសមាស ដែលមានតែនៅក្នុងសាស្ត្រា តែមិនដឹងប្រាកដថាអ្នកសរសេរនោះឈ្មោះអ្វី សរសេរក្នុងកាលវេលាណាឱ្យប្រាកដនោះទេ។ នៅក្នុងសៀវភៅទ្វារទសមាសបានបញ្ជាក់ថា មានបុរសកម្សត់ម្នាក់ឈ្មោះ ពធុពាណិជ បានស្វែងរកលាមកឃ្មុំ យកមកធ្វើជាទៀនដើម្បីដុចបំភ្លឺ ចំណាំចាំព្រះវស្សាក្នុងវត្តជេតពន។

ព្រះអង្គបន្ថែមថា ប្រវត្តិទៀនដែលដុតចាំព្រះវស្សា ក៏មានតំណាលដែរថា គ្រាមួយពេលដែលព្រះពុទ្ធនាម ព្រះសមណគោតម ទ្រង់យាងទៅប្រោសពុទ្ធមាតានៅស្ថានត្រៃត្រឹង មានអ្នកធ្វើទៀនមួយរូបនោះ បានធ្វើទៀនដុតចំណាំចាំព្រះវស្សា ឱ្យមានរយៈកាល៣ខែ។ ការធ្វើទៀនតម្រូវដុតបាន៣ខែនោះ ក៏ដើម្បីសម្ភាលថ្ងៃព្រះពុទ្ធយាងចុះពីស្ថានត្រៃត្រឹងវិញនោះឯង។

ព្រះអង្គ សំ ចាន មានថេរដីកាបន្ថែម៖«ការដុតទៀនឬប្រទីបសម្រាប់ថ្ងៃចូលព្រះវស្សា ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ព្រះភិក្ខុសង្ឃដែលចាំបាច់ត្រូវស្វាធ្យាយធម៌ និងធ្វើឧបោសថកម្មនៅវេលាយប់ ក្នុងពេលចូលព្រះវស្សា។ ពន្លឺភ្លើងដែលដុតក្នុងពេលចូលព្រះវស្សានេះ ក៏ស្ថិតក្នុងការពិចារណាដល់ពន្លឺភ្លើងដែលភ្លឹបភ្លែតៗ ទៅដល់រូបខណ្ឌមនុស្សដែលកើតស្លាប់នោះដែរ។

ព្រះវិន័យធរអង្គដដែល ក៏បានពន្យល់ពីអានិសង្ឃដែលកើតចេញពីពន្លឺប្រទីបឬទៀនចាំព្រះវស្សា ថាបានដល់ន័យកំចាត់ភាពងងឹតអត្តកាលឱ្យភ្លឺមានរស្មី ដោយឧបមាដល់ការមានបញ្ញាដូច្នោះឯង៕