ក្រោយមានបញ្ហាសុខភាព អ្នកស្រី ភា ឈប់ដាំបន្លែគីមី ងាកមកដាំបន្លែធម្មជាតិ ដើម្បីទ្រទ្រង់សុខមាលភាពសង្គម

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

ក្រោយមានបញ្ហាសុខភាព អ្នកស្រី ភា ឈប់ដាំបន្លែគីមី ងាកមកដាំបន្លែធម្មជាតិ ដើម្បីទ្រទ្រង់សុខមាលភាពសង្គម

29, Jul 2019 , 8:30 am

រូបភាព

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

កណ្ដាល៖ អ្នកស្រី សែម ភា គឺជាស្ត្រីមេម៉ាយដែលប្ដូរពីការដាំបន្លែដោយប្រើថ្នាំគីមីពុល មកដាំបន្លែតាមបែបធម្មជាតិ។ ធ្លាប់បង្ខំចិត្តខ្លួនឯងលក់បន្លែដែលមានសារជាតិគីមីខ្លាំងទៅទីផ្សារ ព្រោះបន្លែដែលមានស្នាមសត្វល្អិតបំផ្លាញមិនអាចលក់ដាច់ អ្នកស្រី ភា មិនទទួលទានបន្លែដែលខ្លួនដាំនោះឡើយ។ ក្រោយពីទទួលបានការបណ្ដុះបណ្ដាលពីរបៀបដាំបន្លែបែបធម្មជាតិ ស្ត្រីដែលមានកូន៤នាក់រូបនេះ មានជីវភាពធូរធាជាងមុន និងមានសុខភាពល្អផងដែរ។ ស្ត្រីរូបនេះចង់ឱ្យអ្នកភូមិរបស់ខ្លួនផ្លាស់ប្ដូរដូចជាអ្នកស្រីដែរ ដើម្បីសុខភាពមនុស្សទូទៅ។

អ្នកស្រី ភា ធ្លាប់បានចំណាយប្រាក់ប្រមាណ១០ម៉ឺនរៀល សម្រាប់ទិញថ្នាំគីមីពុលយកទៅបាញ់បន្លែក្នុងផ្ទៃដីតូចល្មមមួយ កាលពី១០ឆ្នាំមុន ។ ពេលខ្លះបន្លែដែលបាញ់ថ្នាំគីមីទាំងនោះ ក៏មិនអាចប្រមូលផលបានល្អដែរ ព្រោះវាត្រូវសត្វល្អិតបំផ្លាញអស់។ ចំណែកផលបន្លែដែលប្រមូលបានបន្តិចបន្ទួច យកទៅលក់នៅឯផ្សារ អ្នកស្រី សែម ភា ក៏ត្រូវដឹកបន្លែដោយម៉ូតូចាស់របស់ខ្លួនត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។

អ្នកស្រី ភា បានរំឭកពីអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្តពេលដែលលក់បន្លែមិនដាច់នោះថា៖«ពេលខ្លះខ្ញុំត្រូវដឹកបន្លែយកមកផ្ទះវិញទាំងអស់ព្រោះលក់មិនដាច់។ គេទិញតែបន្លែដែលល្អ អត់សត្វស៊ី ដូច្នេះចង់មិនចង់ខ្ញុំត្រូវតែតម្រូវតាមទីផ្សារ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនហូបបន្លែទាំងនោះទេ»។

បន្តលក់បន្លែគីមីអស់ជាច្រើនឆ្នាំសុខភាពក៏ទ្រុឌទ្រោម ខាតដើមខាតចុងព្រោះសត្វល្អិតបំផ្លាញបន្លែអស់ជាញឹកញាប់ ស្ត្រីមេម៉ាយកូន៤រូបនេះ សម្រេចចិត្តប្ដូរទៅដាំបន្លែតាមបែបធម្មជាតិវិញ។ ចំណាយប្រាក់ត្រឹមតែ៦,០០០រៀល សម្រាប់ទិញវត្ថុធាតុដើមធ្វើជីធម្មជាតិ ហើយអាចប្រមូលផលម្ដងបាន៥០ម៉ឺនរៀល។

ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរតាមម៉ូតូចេញពីផ្ទះអ្នកស្រី ភា ដែលស្ថិតនៅក្នុងភូមិពោធិ៍អណ្ដែត ឃុំព្រែកស្ដី ស្រុកកោះធំ ខេត្តកណ្ដាល ឆ្ពោះទៅដីចម្ការដែលមានចម្ងាយប្រមាណជាងមួយគីឡូម៉ែត្រពីភូមិ។ ផ្ទះសំណាញ់ដែលជារោងដាំបន្លែមានប្រក់កៅស៊ូប្រភេទក្រាស់ និងមានស្បៃព័ទ្ធជុំវិញរោងការពារសត្វល្អិតចូលបំផ្លាញ សង់ឡើងលើផ្ទៃដីទទឹង៥ម៉ែត្រកន្លះនិងបណ្ដោយ១២ម៉ែត្រ។ ផ្ទះសំណាញ់នេះប្រៀបបានទៅនឹងផ្ទះមួយខ្នង នៅចំកណ្ដាលចម្ការដំណាំគ្មានដំបូលជាច្រើន ដែលត្រូវសត្វល្អិតចង្រៃបំផ្លាញអស់ភាគច្រើន។

ខ្ញុំបានដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះសំណាញ់តាមច្រកទ្វារដែលគេធ្វើដើម្បីចេញចូល ខណៈមេឃងងឹតយ៉ាងខ្លាំង ហើយក៏បម្រុងនឹងធ្លាក់ភ្លៀងដែរ។ ស្ពៃសង្កឹះទើបតែដុះផុតពីដីបន្តិចតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះវាទើបតែមានអាយុប៉ុន្មានថ្ងៃ ហើយម្ចាស់បន្លែបានប្រាប់ថា វានឹងកាន់តែលូតលាស់លឿននិងល្អ បន្ទាប់ពីវាទទួលបានថ្នាំធម្មជាតិបំប៉ន។

អ្នកស្រី ភា បញ្ជាក់ទាំងញញឹមបឹទមាត់មិនជិត៖«កាលពីមិនទាន់ដាំក្នុងផ្ទះសំណាញ់ ស្ពៃបានកម្ពស់ហ្នឹងបើសិនជាសត្វល្អិតស៊ី ហើយបាញ់ថ្នាំមិនស្កាត់ទេច្បាស់ជាត្រូវចោលហើយ។ ប៉ុន្តែពេលនេះខ្ញុំឈប់បារម្ភទៀតហើយ ខ្ញុំគ្រាន់តែដកស្មៅហើយស្រោតទឹកមួយថ្ងៃ២ដងនិងបាញ់ជីធម្មជាតិបំប៉ន២ដង គឺបានកាត់ហើយ»។

អង្គុយនិយាយពីប្រវត្តិដាំបន្លែរបស់ខ្លួនកាលពីមុន នៅក្នុងរោងប្រក់កៅស៊ូក្នុងពេលគ្រាប់ភ្លៀងកំពុងបង្អុរយ៉ាងខ្លាំងព្រមជាមួយខ្យល់បោកបក់ពេញទំហឹងផងនោះ អ្នកស្រី ភា ថា៖«ឃើញទេមានដំបូលបែបនេះ ចង់ភ្លៀងខ្លាំងយ៉ាងណាក៏យើងមិនបារម្ភថាខ្លាចដំណាំរលាំទឹកខូតដែរ។ ទោះបីមានភ្លៀងក៏យើងនៅតែអាចធ្វើការបាន»។

ពេលនេះស្ត្រីមេម៉ាយដែលខំធ្វើការគ្រប់យ៉ាងមិនស្គាល់ថ្ងៃយប់ ដើម្បីបានប្រាក់ឱ្យកូនស្រីទៅសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យរហូតដល់ទៅ២នាក់រូបនេះ អាចមានលទ្ធភាពច្រើនជាងមុនព្រោះតែដំណាំបន្លែឱ្យផលជាទីគាប់ចិត្ត។ អ្នកស្រីពន្យល់បន្ថែមដោយភ្នែកសម្លឹងមើលទៅសំណល់ផ្ទះសំណាញ់ដែលបាក់បែកដោយសារខ្យល់កាលពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុន៖«អ្វីដែលខ្ញុំសង្ឃឹមនោះគឺដំណាំបន្លែនេះហើយ។ ខ្ញុំអង្គុយគិតថាបើខ្ញុំពង្រីកដីដាំបន្លែឱ្យធំជាងនេះ ខ្ញុំនឹងរកប្រាក់បានកាន់តែច្រើន»។

ស្ត្រីមាឌស្ដើងបន្តទាំងអស់សំណើច៖«ខ្ញុំឃើញបានផលល្អ ខ្ញុំក៏សង់រោងមួយទៀតនៅក្បែរនេះហ្នឹង តែខ្ញុំធ្វើធំពេកវាខុសបច្ចេកទេស មានអីពេលភ្លៀងថ្ងៃមុនខ្យល់ខ្លាំងផងរលំអស់។ ខ្ញុំនឹងធ្វើរោងនេះទៀត ហើយធ្វើលើកក្រោយខ្ញុំនឹងសិក្សាពីទំហំនិងប្រវែងឱ្យបានត្រឹមត្រូវ កុំឱ្យខាតដូចលើកនេះទៀត»។

ក្រោយពីបានឃើញលទ្ធផលរបស់អ្នកស្រី សែម ភា កសិករមួយចំនួនដែលរស់នៅក្បែរនោះ ក៏ចង់ផ្លាស់ប្ដូរការដាំបន្លែរបស់ខ្លួនដែរ ប៉ុន្តែនៅទាស់ត្រង់ខ្វះថវិកាសង់ផ្ទះសំណាញ់។ ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរទៅផ្ទះលោក ច្រឹក ឡុង ដែលសង់ដាច់តែឯងនៅក្នុងដីចម្ការស្វាយ ក្បែរដីដាំបន្លែរបស់អ្នកស្រី ភា ដែរ។ បុរសរាងស្គមខ្ពស់រូបនេះឆ្លៀតពេលផ្ដល់បទសម្ភាសដល់ខ្ញុំ ក្រោយពីដាក់ស្មៅគោនៅក្នុងក្រោលរួច។ មានអាការអឹមអៀនបន្តិចលោក ច្រឹក ឡុង ដែលធ្លាប់ដាំត្រសក់ ដាំសណ្ដែកទ្រើង និងដាំត្រប់ ហើយពេលខ្លះត្រូវខាតទាំងស្រុងព្រោះតែសត្វល្អិតចង្រៃបំផ្លាញអស់នោះ មានបំណងដាំបន្លែនៅក្នុងផ្ទះសំណាញ់វិញ។ បុរសសម្បុរស្រអែមរូបនេះបន្ថែម៖«ខ្ញុំចាយទុនអស់ជាងមួយលានរៀល តែពេលប្រមូលផលវិញបានត្រឹមតែរួចខ្លួន។ ពេលខ្លះខាតទាំងស្រុងក៏មាន»។

ទោះជាយ៉ាងណា ដោយសារតែមិនសូវមានប្រាក់ លោក ច្រឹក ឡុង ចម្រេចចិត្តដាំបន្លែបែបធម្មជាតិក្នុងទ្រុងទ្រាយតូចសិន។ កសិករដែលអះអាងថាសុខភាពរបស់ខ្លួនចុះខ្សោយជាលំដាប់ដោយសារតែការបាញ់ថ្នាំគីមីរាល់ថ្ងៃនោះបន្ថែម៖«ខ្ញុំគិតថាការផ្លាស់ប្ដូរនេះនឹងបានផលច្រើនព្រោះមានគំរូស្រាប់។ ដ្បិតតែមិនបាច់ទិញថ្នាំនិងជីគីមី ប៉ុន្តែយើងត្រូវចំណាយលើការសង់រោង ដូច្នេះខ្ញុំដាំប៉ុនដីបងភាសិន។ ខ្ញុំចង់ឱ្យអ្នកដាំដំណាំដោយប្រើថ្នាំគីមី ដូរមកដាំតាមធម្មជាតិវិញ ព្រោះមិនធ្វើឱ្យយើងប៉ះពាល់សុខភាព ហើយថែមទាំងចាយទុនតិចផង»។

ចំណែកលោក មាស ជ្រិក មេភូមិពោធិអណ្ដែត ឃុំព្រែកស្ដី ស្រុកកោះធំ ខេត្តកណ្ដាល មានប្រសាសន៍ថាលោកគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹង ដល់កសិករណាដែលមានបំណងដាំបន្លែបែបធម្មជាតិ។ អង្គុយនៅលើកៅអីថ្មក្រោមសំយ៉ាងស័ង្កសីខាងមុខផ្ទះ ដែលមានដំណាំជីច្រើនមុខដាំនៅកៀនរបងផ្ទះក្បែរនោះលោក មាស ជ្រិក អះអាងដូច្នេះ៖«ខ្ញុំពិតជាចង់ឱ្យអ្នកភូមិដាំបន្លែដោយធម្មជាតិណាស់។ ខ្ញុំហ៊ានអះអាង បើសិនជាពួកគាត់អត់មានប្រាក់ ហើយគាត់ចង់ទៅខ្ចីប្រាក់ធនាគារយកមកដាំបន្លែធម្មជាតិនេះ ខ្ញុំទៅធានាឱ្យគាត់ទៀត ប៉ុន្តែពួកគាត់ត្រូវតែធ្វើឱ្យច្បាស់លាស់ដូច ភា អ៊ីចឹង»។

សម្ដីហាក់អស់សង្ឃឹមមេភូមិរូបនេះ ថាដីដាំដំណាំនៅក្នុងភូមិរបស់លោកនៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មិនមានជីជាតិដូចពីមុនឡើយ ព្រោះតែការប្រើថ្នាំគីមីលើសកម្រិត។ លោកត្អូញត្អែរដូច្នេះ៖«ពីមុនដីនៅទីនេះមានជីជាតិណាស់ ដាំអ្វីក៏បានដែរព្រោះវានៅជិតប្រភពទឹក ប៉ុន្តែឥឡូវដាំអ្វីក៏មិនបានដែរ ព្រោះគេបាញ់ថ្នាំខ្លាំងពេក។ ខ្ញុំជាមេភូមិមែនក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចទៅហាមគេមិនឱ្យបាញ់ថ្នាំបានទេ ព្រោះគេថាទាល់តែធ្វើបែបនេះទើបគេមានប្រាក់ចិញ្ចឹមគ្រួសារ។ ខ្ញុំធ្លាប់ប្រជុំក្របខ័ណ្ឌភូមិដែរដើម្បីលើកទឹកចិត្តអ្នកភូមិ ឱ្យដាំបន្លែបែបធម្មជាតិប៉ុន្តែដូចមិនដំណើរការសោះ។ អ្នកខ្លះគេថាខ្លាចខាត អ្នកខ្លះទៀតគេថាគេមានទីផ្សារហើយ ចំណែកអ្នកខ្លះទៀតគេថាចាយពេលយូរទើបបានផលគេមិនចង់ដាំ។ ដល់បែបនេះខ្ញុំមិនដឹងទៅបង្ខំ ឬពន្យល់គេយ៉ាងម៉េចទៀត។ ខ្ញុំអាចត្រឹមតែខំលើកទឹកចិត្តអ្នកដែលគេចង់ផ្លាស់ប្ដូរ អ្នកដែលគេយល់ពីផលប៉ះពាល់ដោយខ្លួនឯងតែប៉ុណ្ណោះ»។

តម្លៃបន្លែក្នុងមួយគីឡូថ្លៃទាបបំផុត៥,០០០រៀល អ្នកស្រី ភា មិនអាចផ្គត់ផ្គង់ទៅទីផ្សារគ្រប់គ្រាន់ឡើយ។ ស្ត្រីរូបនេះទទូចឱ្យអ្នកភូមិរបស់ខ្លួន ព្រមទាំងប្រជាជនខ្មែរទូទៅផង ដាំបន្លែបែបធម្មជាតិវិញ ដើម្បីសុខភាពប្រជាជនទូទៅ ព្រមទាំងបានតម្លៃថ្លៃផង។

«គេដឹងថាខ្ញុំដាំបន្លែអត់បាញ់ថ្នាំគីមីគេចូលចិត្តទិញណាស់។ ខ្ញុំមិនបាច់នៅអង្គុយលក់រាយទេ គឺខ្ញុំបោះដុំឱ្យគេ។ គេយកពីខ្ញុំតម្លៃ៥,០០០រៀល នេះនៅខែដែលបន្លែធ្លាក់ថ្លៃ ហើយគេយកទៅលក់១០,០០០ អ្នកខ្លះលក់បានថ្លៃជាងនេះក៏មាន។ បើបន្លែគីមីវិញនៅខែធ្លាក់ថ្លៃបែបនេះ បានតែតម្លៃប៉ុន្មានរយហ្នឹង យ៉ាងច្រើនបានជាង១,០០០ទៅ២,០០០ ប៉ុណ្ណឹងឯង។ ដូច្នេះហើយទើបខ្ញុំចង់ឱ្យប្រជាជនខ្មែរយើងដាំបន្លែបែបធម្មជាតិវិញ។ ឥឡូវនេះអ្នកនៅភ្នំពេញគេទាក់ទងខ្ញុំ ដើម្បីយកបន្លែរបស់ខ្ញុំទៅលក់នៅភ្នំពេញ ប៉ុន្តែខ្ញុំតែម្នាក់ឯងមិនអាចផ្គត់ផ្គង់តាមតម្រូវការបានទេ។ បើអ្នកភូមិរបស់ខ្ញុំចងគ្នាជាសហគមន៍ដាំបន្លែបែបធម្មជាតិ នោះទើបអាចទៅរួចព្រោះគេត្រូវការច្រើន»៕

‬