អន្តរជាតិ
តើអវកាសយានិកត្រូវប្រឈមបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់អ្វីខ្លះពេលធ្វើដំណើរទៅភពអង្គារ?
×![]()
ដោយ: គី ចំណា
ប្រទេសមហាអំណាចពិភពលោកមានអាមេរិក ជប៉ុន ចិន រុស្សី ឥណ្ឌា និងប្រទេសខ្លះទៀតនៅក្នុងអឺរ៉ុបខាងលិច រួមចំណែកសំខាន់ និងជាអ្នកនាំមុខក្នុងការរុករក ស្រាវជ្រាវអំពីលំហ និងអវកាសវិទ្យា។ ការរុករកនេះទាមទារឲ្យមានការវិនិយោគក្នុងកម្រិតមួយធំ ចំណាយពេលច្រើន កម្លាំងធនធានមនុស្ស និងហានិភ័យខ្ពស់។ អំឡុងឆ្នាំ១៩៦០ អាមេរិកបានក្លាយជាប្រទេសដំបូងគេ និងជាប្រទេសតែមួយគត់ដែលបានបង្ហោះមនុស្សក្នុងយានអវកាសទំនើបៗ និងបានដាក់មនុស្សលើភពព្រះចន្ទ ក្នុងបេសកម្មមួយដែលគេដាក់ឈ្មោះថា Apollo ។ 
នៅពេលអនាគតប្រទេសជាច្រើនសំឡឹងមើលទៅកាន់ភពព្រះអង្គារ ដែលជាភពលើគន្លងទី៣ ក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។ វាជាភពមួយដែលមនុស្សពិបាកក្នុងការរស់នៅ។ បើតាមគេហទំព័រ space.com និង earthsky.org នៅក្នុងខែត្រជាក់ ភពព្រះអង្គារអាចមានសីតុណ្ណភាពចុះទៅដល់ ១២៥ ក្រោមសូន្យអង្សារសេ។ ចំណែកឯខែក្តៅវិញសីតុណ្ណភាពមានត្រឹមតែ ២០អង្សារសេប៉ុណ្ណោះ។
នៅទីនោះកម្រិតអុកស៊ីសែនមិនមានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់មនុស្សប្រើប្រាស់ឡើយ។ ចំពោះទឹក ភពអង្គារគ្មានទឹកដូចជាបឹងឬទន្លេនោះទេ។ វាមានទឹកជាទម្រង់ទឹកកកដែលអ្នកជំនាញត្រូវជីកយកមកក្រៅដើម្បីធ្វើការចម្រាញ់។ ដីនៅទីនោះក៏មិនបានជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ធ្វើការដាំដុះដំណាំដែរ។
ទាំងអស់ខាងលើ គឺជាបញ្ហាមួយចំនួនដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនានាកំពុងរកវិធីដោះស្រាយ និងរកវិធីសាស្ត្រពិសេសៗដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវិតមនុស្សនៅពេលពួកគេទៅដល់។ ចុះមុនពេលនិងក្នុងពេលធ្វើដំណើរ តើអ្នកទាំងនោះត្រូវវប្រឈមនឹងរឿងអ្វីខ្លះទៀត?
រយៈចម្ងាយខ្លីជាងគេរវាងភពផែនដី និងភពអង្គារគឺ ៥៥លានគីឡូម៉ែត្រ និងត្រូវការរយៈពេលប្រមាណជាង៨ខែក្នុងការធ្វើដំណើរ។ រឿងលំបាកចាប់ផ្តើមដំបូងនៅទីនេះ។ អវកាសយានិកត្រូវបានសុខភាពមាំមួនខ្លាំង មានចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់ លាយឡំជាមួយលក្ខណៈសម្បតិ្តសមស្រប។
ពួកគេត្រូវរស់នៅជាមួយនឹងក្រុមអ្នកអវកាសយានិកដទៃទៀត នៅក្នុងយានមួយដែលមានលក្ខណៈចង្អៀត ព្រមទាំងគ្រោះថ្នាក់។ ពួកគេត្រូវចេះសហការ ការយោគយល់គ្នា និងមានវិន័យខ្ពស់។ បន្ទាប់មកទៀត អ្នកទាំងនោះអាចជួបប្រទះជំងឺ «ពុលលំហ» ស្រដៀងគ្នាទៅនឹងការពុលរលកសមុទ្រដែរ ដោយសារក្នុងលំហ ទំនាញមានកម្លាំងខ្សោយ។ ការបាត់បង់បរិមាណសាច់ដុំអាចកើតឡើងដោយសារមនុស្សត្រូវអណ្តែតក្នុងលំហដែលគ្មានទំនាញអស់រយៈពេលយូរ។
នៅលើផែនដី មនុស្សត្រូវជម្នះទំនាញ ដោយសារប្រើប្រាស់សាច់ដុំដើម្បីឡើងជណ្តើរ ឬលើករបស់របរធ្ងន់ៗជាដើម។
ដូចនេះ អវកាសយានិកត្រូវហាត់ប្រាណក្នុងមួយថ្ងៃដល់ទៅជាងបីម៉ោងឯណោះដើម្បីរក្សាបរិមាណសាច់ដុំឲ្យនៅបានប្រសើរ។ ការរងសារធាតុវិទ្យុសកម្មខ្ពស់មកពីព្រះអាទិត្យក៏ជាបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ធំ។ នៅលើផែនដី មនុស្សអាចរស់រានមានជីវិតបានគឺដោយសារស្រទាប់បរិយាកាសដ៏ក្រាស់។ តែនៅក្នុងយានអវកាស អ្នកទាំងនោះត្រឹមតែបានការពារដោយស្រទាប់សារធាតុការពារពិសេសប៉ុន្មានជាន់តែប៉ុណ្ណោះ។ សារធាតុវិទ្យុសកម្មទាំងនោះ អាចបង្កឲ្យមានជំងឺជាច្រើន ឬបង្កឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរក្នុង DNA ។
បន្ទាប់មកទៀតគឺរបបអាហារ។ អាហារដែលស្រស់ៗពិបាកក្នុងការរក្សាដល់ទៅ៨ខែណាស់។ ដូចនេះ ពួកគេត្រូវបរិភោគអាហារដែលគេបានចម្រាញ់ឲ្យទុកបានយូរ។
ទាំងនេះ គ្រាន់តែជាការរៀបរាប់អំពីបញ្ហាមួយចំនួនដែលអ្នកអវកាសយានិកត្រូវជួបប្រទះប៉ុណ្ណោះ។ គេរំពឹងថា មនុស្សដំបូងនឹងជាន់លើដីភពអង្គារនៅក្នុងឆ្នាំ២០៣០ ខាងមុខ៕
Tag:
ចំណេះដឹងទូទៅ
ភពអង្គារ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រេសិត»មានន័យដូចម្តេច?
5 ថ្ងៃ
