ភ្នំពេញ៖ អ្នកស្រី កឹម ខេមរា និងស្វាមីដែលជាជនជាតិជប៉ុន បានបង្កើតហាងថែរក្សាសម្ផស្សបែបជប៉ុន ដោយផ្តល់ការងារ និងបណ្តុះបណ្តាល ដល់ជនពិការគថ្លង់ និងអ្នកក្រីក្រជាច្រើននាក់។ បង្កើតឡើងតាំងពី ឆ្នាំ២០១១ ប៊ិសាឡន បានសហការជាមួយកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍មនុស្សថ្លង់ (DDP) របស់អាមេរិក ដើម្បីបណ្តុះបណ្តាលដល់ជនពិការគថ្លង់ លើជំនាញធ្វើក្រចក ផាត់មុខ ធ្វើសក់ និងជំនាញថែរក្សាសម្ផស្សជាច្រើនមុខទៀត។ បើតាមអ្នកស្រី កឹម ខេមរា ក្រៅពីបណ្តុះបណ្តុះពួកគេហើយនោះ អ្នកស្រីក៏បានផ្តល់ការងារដល់ពួកគេផងដែរ។ ទន្ទឹមគ្នានេះ ស្ត្រីពិការគថ្លង់ជាច្រើននាក់ បានបង្ហាញអារម្មណ៍រីករាយដែលហាងអ្នកស្រី កឹម ខេមរា មិនរើសអើងជនពិការ តែបែរជួយជ្រោមជ្រែងជនពិការឲ្យមានជំនាញច្បាស់លាស់ ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។
ប៊ិ សាឡន គឺជាកន្លែងថែរក្សាសម្ផស្សស្តង់ដារជប៉ុន ដែលមិនត្រឹមតែមានបុគ្គលិក ដែលមានកាយសម្បទារល្អកំពុងបម្រើការនោះទេ ប៉ុន្តែនៅទីនេះ ក៏មានបុគ្គលិកមួយចំនួន ជាជនពិការគថ្លង់ផងដែរ។ អ្នកស្រី កឹម ខេមរា ស្ថាបនិក ប៊ិ សាឡន បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា នៅទីនេះមានបុគ្គលិកសរុបជាង ២០នាក់។ ក្នុងនោះ មានបុគ្គលិកមានពិការគថ្លង់ ចំនួន ៥នាក់ ដោយ ៣នាក់ជាបុគ្គលិក និង២នាក់ទៀតជាសិស្ស។
ប៊ី សាឡន ស្ថិតក្នុងផ្ទះវីឡាធំល្មមមួយ ក្នុងសង្កាត់បឹងកេងកង រាជធានីភ្នំពេញ។ នៅទីនេះ មានឧបករណ៍ថែរក្សាសម្ផស្សច្រើនស្អេកស្កះ ប៉ុន្តែទុកដាក់យ៉ាងមានរបៀប។ ប៊ិ សាឡន បើកដំណើរការតាំងពីឆ្នាំ ២០១១មកម្ល៉េះ និងក៏បានផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាល និងផ្តល់ការងារដល់ជនពិការ និងអ្នកទីទាល់ក្រ តាំងពីពេលនោះមកដែរ។ បើតាមអ្នកស្រី កឹម ខេមរា ការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញថែសម្ផស្សរយៈពេលមួយឆ្នាំ ត្រូវចំណាយចន្លោះ ពី៥ពាន់ ទៅ១ម៉ឺនដុល្លារ ក្នុងម្នាក់ៗ ព្រោះសម្ភារ និងផលិតគ្រឿងសម្អាងពីប្រទេសជប៉ុន មានគុណភាពល្អ និងតម្លៃថ្លៃ។
មូលហេតុដែល អ្នកស្រី កឹម ខេមរា ផ្តល់ការសិក្សាផ្នែកសាឡានឥតបង់ថ្លៃ សម្រាប់ជនពិការ គ-ថ្លង់ និងអ្នកក្រីក្រនេះ ព្រោះតែស្ថាបនិក ប៊ិ សាឡនរូបនេះ ធ្លាប់ជួបព្រឹត្តិការណ៍គ្រោះរញ្ជួយដីដ៏រន្ធត់នៅជប៉ុន កាលពីឆ្នាំ២០១១ គ្រាដែលអ្នកស្រីកំពុងហ្វឹកហ្វាត់ការងារ នៅមន្ទីរពេទ្យធំមួយ នៅប្រទេសជប៉ុន។ គ្រោះរញ្ជួយដី ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់ជាច្រើននាក់នោះហើយ បានធ្វើឲ្យស្ដ្រីខ្មែររូបនេះ តក់ស្លុតខ្លាំង និងប្រញាប់ប្រញាល់ ធ្វើការងារជាប្រយោជន៍ដល់សង្គម។ អ្នកស្រី កឹម ខេមរារៀបរាប់ដូច្នេះ៖«តាមពិត ខ្ញុំមានគំនិតជួយសង្គមយូរហើយ តែព្រឹត្តិការណ៍នោះ ធ្វើឲ្យខ្ញុំគិតថា ចុះបើខ្ញុំស្លាប់បាត់ទៅ តើខ្ញុំបានជួយអ្វីខ្លះដល់សង្គម? ដូច្នេះយើងត្រូវតែប្រញាប់ធ្វើវា។ ពេលហ្នឹង ខ្ញុំគិតថា យើងត្រូវរស់នៅ ដោយគិតថា ថ្ងៃស្អែក យើងអាចនឹងស្លាប់ក៏មិនដឹង។ ពេលហ្នឹង យើងនឹងធ្វើទង្វើល្អជាមិនខាន។ ក្រោយត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ ខ្ញុំក៏ផ្តើមបើកសាឡន ហើយក៏ជ្រើសរើសស្ត្រីក្រីក្រ និងជនពិការមកបង្រៀន មកធ្វើជាបុគ្គលិក»។
បច្ចុប្បន្ន ប៊ិ សាឡន មានពីរសាខា នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ហើយរយៈពេលបី-បួនឆ្នាំចុងក្រោយនេះ អ្នកស្រី កឹម ខេមរា ដែលមានវ័យ៣១ឆ្នាំ បានផ្តល់អាហារូបករណ៍ដល់បងប្អូនជនពិការគ-ថ្លង់ ជិត៤០នាក់ផងដែរ ដោយខ្លះមានឱកាសបានកំពុងបម្រើការងារនៅទីនេះ និងខ្លះទៀត បានត្រឡប់ទៅបើកហាងដោយខ្លួនឯង នៅឯស្រុកកំណើតតាមបណ្តាខេត្ត។ អ្នកស្រី កឹម ខេមរា បញ្ជាក់បន្ថែមដូច្នេះ៖«ចាប់តាំងពីខ្ញុំបើកសាឡនមក ខ្ញុំឲ្យអាទិភាពក្នុងការជ្រើសរើសបុគ្គលិកជាកូនកំព្រា ស្ត្រីទុរគត ឬស្ត្រីជួបបញ្ហាផ្សេងៗ ដើម្បីផ្តល់ឱកាសឲ្យពួកគាត់មានការងារធ្វើ។ អ្នកពិការគថ្លង់ កើតមក មិនទទួលព័ត៌មានបានច្រើនទេ ព្រោះគាត់ស្តាប់មិនបាន ថែមទាំងរស់នៅជាមួយឪពុកម្តាយ ដែលមិនយល់សញ្ញារបស់គាត់ ខ្លះថែមទាំងហៅគាត់ថា អា គ មី គ ជាដើម។ មើលទៅពួកគាត់គួរឲ្យអាណិតគាត់ណាស់។ ដូច្នេះ ខ្ញុំផ្តល់ជំនាញដល់គាត់ ហើយគាត់ធ្វើការនៅទីនេះ គាត់មានស្នាមញញឹមច្រើន ព្រោះគាត់មានជំនាញ គាត់មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនគាត់មានប្រយោជន៍»។
កញ្ញា ហែម ស្រីលាភ ជាជនពិការគថ្លង់ ដែលបានសិក្សាជំនាញថែរក្សាសម្ផស្សនៅប៊ិសាឡន រយៈពេល១ឆ្នាំ ដោយមិនបង់ប្រាក់ មុននឹងក្លាយជាបុគ្គលិកនៅទីនេះ។ ស្រីលាភ បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗតាមរយៈភាសាសញ្ញា ដោយមានការបកប្រែពីអ្នកបកប្រែថា នាងរីករាយជាខ្លាំង ដែលបានធ្វើការនៅទីនេះ ។ នាងបន្តថា ទាំងអតិថិជន និងមិត្តភក្តិរួមការងារ សុទ្ធតែស្រឡាញ់ ចូលចិត្តខ្លួន។ មានសក់ស្លូត និងមានកម្ពស់ខ្ពស់សមសួន ស្រីលាភ ដែលមានវ័យ១៩ឆ្នាំ មកពីខេត្តកំពង់ចាម បន្តប្រើភាសាសញ្ញាប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗទៀតថា៖«នៅទីនេះ ខ្ញុំអាចរៀនជំនាញបានច្រើន ដូចជា តរោមភ្នែកជាដើម។ ដំបូង វាលំបាកបន្តិចមែន ប៉ុន្តែឥឡូវ ខ្ញុំអាចទទួលភ្ញៀវបាន។ ភ្ញៀវដែលមកទីនេះ ពេលដឹងថា ខ្ញុំជាមនុស្សថ្លង់បែបនេះ គាត់អាណិត ស្រឡាញ់ខ្ញុំ ពេលខ្លះគាត់ឲ្យលុយក្រៅដល់ខ្ញុំទៀតផង»។
នៅក្បែរ ស្រីលាភ គឺ កញ្ញា ស៊ឹម ស៊ីនួន ដែលភាពពិការភាពគ-ថ្លង់ដូចគ្នាដែរ។ មានវ័យ ២៨ឆ្នាំ ស៊ីនួន ដែលមកពីខេត្តព្រះសីហនុ កំពុងទទួលការបណ្តុះបណ្តាលឥតគិតថ្លៃ លើជំនាញជាច្រើនពាក់ព័ន្ធនឹងសម្ភស្សនេះ ដូចជា ជំនាញលាបពណ៌ក្រចក តរោមភ្នែក កក់សក់ ផ្លុំសក់ និងជំនាញពាក់ព័ន្ធមួយចំនួនទៀត។ មានសម្បុរស រាងតូចច្រឡឹង ស៊ីនួន បានរៀបរាប់ដោយប្រើភាសាសញ្ញាថា៖ «ភ្ញៀវនៅទីនេះ ពេលខ្លះគាត់មកតរោមភ្នែក លាបពណ៌សក់ ឬកក់សក់ ពេលខ្លះ ខ្ញុំជាអ្នកធ្វើឲ្យគាត់ដែរ។ ចំពោះខ្ញុំដែលជាមនុស្សថ្លង់ ជាការពិតវាពិបាកបន្តិចដែរ ប៉ុន្តែមានអ្នកស្តាប់ឮនៅទីនេះ។ គាត់យល់ពីសញ្ញាពួកខ្ញុំ ហើយគាត់បានសម្របសម្រួល និងបកប្រែពេលមានភ្ញៀវមក ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា អត់ពិបាកអ្វីទេ វាងាយស្រួលសម្រាប់ខ្ញុំ»។
នៅមិនឆ្ងាយពីស៊ីនួន គឺកញ្ញា ង៉ែត ស្រីលីន ក៏មានពិការភាពគ-ថ្លង់ដែរ។ ជាសិស្សនៅទីនេះ ស្រីលីន ពាក់អាវយឺតខ្មៅជាឯកសណ្ឋានរបស់ ប៊ី សាឡន។ មានអាយុ១៧ និងមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តតាកែវ ស្រីលីន ដែលជាមនុស្សចូលចិត្តជំនាញផ្នែកថែសម្ផស្ស បានខិតខំស្រវ៉ាវិជ្ជានេះ ដើម្បីបានធ្វើការនៅ ប៊ិ សាឡន ដែលជាថ្នាលបណ្ដុះបណ្ដាលនាងរហូតមក។ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាល្អ ព្រោះទាំងភ្ញៀវ និងបុគ្គលិកទាំងអស់គ្នា គាត់ជួយគ្នា និងហ្វឹកហាត់ជំនាញផ្លុំសក់ លាបពណ៌ក្រចក និងតរោមភ្នែក ដែលជាអ្វីខ្ញុំចូលចិត្ត។ ខ្ញុំរៀននៅទីនេះជិត១ឆ្នាំ ហើយនៅថ្ងៃអនាគត ខ្ញុំគិតថា នឹងធ្វើការងារនៅទីនេះបន្ត»។ នេះជាការបញ្ជាក់កញ្ញា ង៉ែត ស្រីលីន តាមរយៈភាសាកាយវិការរបស់ខ្លួន។
ក្រៅតែពីពេញចិត្តនឹងការរៀនជំនាញសាឡននេះ អ្នកទាំង៣ ស្នើដល់ហាងសាឡនដទៃទៀត កុំឲ្យរើសអើងជនពិការ ដោយពួកគេអះអាងថា ពួកគេ ពិតជាមានជំនាញច្បាស់លាស់។ បន្ថែមពីនេះ ពួកគេទាំងបីនាក់ បានអរគុណចំពោះភ្ញៀវ ដែលមិនបានរើសអើងរូបគេ និងអរគុណដល់អ្នកស្រី កឹម ខេមរា ស្ថាបនិក ប៊ិ សាឡន ដែលផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញនេះដោយឥតគិតថ្លៃ ដល់ពួកគេ។ វាជាអាជីពមួយ ដែលឲ្យពួកគេអាចចិញ្ចឹមជីវិតបាន ទៅថ្ងៃអនាគត។
សម្រាប់ អ្នកស្រី កឹម ខេមរាវិញ ការជ្រើសយកជនពិការគថ្លង់មកធ្វើការ ក៏ត្រូវប្រឈមបញ្ហាខ្លះ ជាមួយអតិថិជនដែរ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកស្រី ក៏សរសើរទឹកចិត្តអតិថិជនរបស់ខ្លួន ដែលតែងតែមកទទួលយកសេវាកម្មរបស់ជនពិការ ដោយមិនរើសអើង។ លើសពីនេះ អ្នកស្រី ក៏ចង់ឃើញម្ចាស់អាជីវកម្មផ្សេងទៀត ទទួលយកជនពិការមកធ្វើការ ទោះបីពួកគេ ពិការផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយ តែពួកគេនៅមានផ្នែកផ្សេងទៀត ដែលអាចធ្វើការងារបាន។
តាមពិតទៅ អ្នកស្រី កឹម ខេមរា មិនមែនមានត្រឹមហាងកែសម្ផស្សនេះនោះទេ តែស្ត្រីខ្មែររូបនេះ មានជំនួញជាច្រើនទៀត ដូចជាជាប្រធានក្រុមហ៊ុននាំចូលខ្សែភ្លើងពីប្រទេសជប៉ុន និងធ្វើការងារនៅក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងផងដែរ។ ស្ត្រីអ្នកភ្នំពេញរូបនេះ មានមហិច្ឆតា ពង្រីកយីហោ ហាង ប៊ិ សាឡន ឲ្យបានគ្រប់ខេត្តក្រុង ដើម្បីផ្តល់ការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលដល់ជនពិការ និងអ្នកក្រីក្របានកាន់តែច្រើន ព្រមទាំងពង្រីកវិស័យកែសម្ផស្ស ឲ្យកាន់តែរីកចម្រើននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា៕