វិទ្យាសាស្រ្ត និង បច្ចេកវិទ្យា
អន្តរជាតិ
ហេតុអ្វីអាមេរិកប្រើខ្នាតរង្វាស់សីតុណ្ហភាព «ហ្វារិនហៃ» ខណៈពិភពលោកប្រើ «សែលស្យុស»?
រូបភាព៖ WikiHow
×![]()
ដោយ: គី ចំណា
គេចែករង្វាស់សីតុណ្ហភាពជាបីធំៗ គឺទីមួយ «សែលស្យុស-Celsius» ទីពីរគឺ «ហ្វារិនហៃ-Fahrenheit» និងទីបី «កែលវិន-Kelvin»។ ប៉ុន្តែ «កែលវិន» ភាគច្រើនត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ក្នុងស្ថាប័នវិទ្យាសាស្ត្រតែប៉ុណ្ណោះ។ ចុះហេតុអ្វីបានជាសហរដ្ឋអាមេរិកនៅតែប្រើប្រាស់ហ្វារិនហៃ នៅពេលដែលប្រទេសជាច្រើនផ្សេងទៀតប្រើប្រាស់សែលស្យុស? 
សែលស្យុស មានតួលេខស្រួលចំណាំណាស់ពោលគឺ ០ ដឺក្រេកំណត់ទឹកពេលកក និង១០០ ដឺក្រេកំណត់ទឹកពេលពុះ។ សម្រាប់ ហ្វារិនហៃវិញ គេបែរជាកំណត់ ៣២ដឺក្រេ និង ២១២ដឺក្រេ សម្រាប់លក្ខខណ្ខដូចគ្នា។ អាមេរិកក៏នៅតែប្រើប្រាស់រង្វាស់ទម្ងន់ និងប្រវែងប្លែកពីគេផងដែរ ដែលមានឈ្មោះថាខ្នាត Imperial ។
ប៉ុន្តែសម្រាប់ប្រធានបទមួយនេះ គេហទំព័រព័ត៌មាន VOX បានបង្ហាញថា រង្វាស់ហ្វែរិនហៃ ធ្លាប់ជារង្វាស់សីតុណ្ហភាពមួយដែលល្អគួរសមក្នុងការប្រើប្រាស់កាលពីពេល៣០០ឆ្នាំមុន។ រង្វាស់សីតុណ្ហភាពមួយនេះត្រូវបានរកឃើញដោយលោក Daniel Gabriel Fahrenheit ដែលជាអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជនជាតិអាល្លឺម៉ង់ កើតក្នុងប្រទេសប៉ូឡូញនៅក្នុងឆ្នាំ១៦៨៦។ នៅត្រឹមអាយុ២៨ឆ្នាំ លោកបានបង្កើតទែម៉ូម៉ែត្រដែលអាចបញ្ជាក់ពីសីតុណ្ហភាពយ៉ាងច្បាស់លាស់ ក្នុងកាលៈទេសៈច្រើនយ៉ាង។
នេះមិនមែនជារឿងធម្មតានោះទេ ពីព្រោះថាកាលពីពេល៣០០ឆ្នាំមុន ការវាស់ស្ទង់សីតុណ្ហភាពឲ្យបានច្បាស់លាស់នៅតែជាភាពពិបាកនៅឡើយ។ តែដើម្បីដឹងពីកម្រិតនៃសីតុណ្ហភាពបាន លោក Fahrenheit ត្រូវភ្ជាប់វាជាមួយនឹងឯកតាលេខអ្វីមួយដើម្បីងាយស្រួលអាន យល់ និងពិនិត្យ។ លោកក៏បានដាក់ ០ ដឺក្រេជាចំណុចដែលគាត់អាចធ្វើឲ្យសូលុយស្យុងទឹកអំបិលកក ដាក់សីតុណ្ហភាពខ្លួនមនុស្សត្រឹម៩៦ដឺក្រេ ទឹកពុះនៅ២១២ដឺក្រេ និងទឹកកកធម្មតានៅ ៣២ដឺក្រេ។
ក្នុងឆ្នាំ១៧២៤ លោក Fahrenheit ត្រូវបានស្ថាប័នវិទ្យាសាស្ត្រសំខាន់ៗនៃចក្រភពអង់គ្លេសទទួលស្គាល់ឲ្យមកចូលរួមធ្វើការ ដោយសារតែទែម៉ូម៉ែត្រដ៏ពិសេសរបស់លោក។ ក្នុងពេលនេះ ចក្រភពអង់គ្លេសក៏កំពុងតែរវល់គ្រប់គ្រងផ្នែកផ្សេងៗនៃពិភពលោកផងដែរ ជាមួយនឹងអំណាចនាវារបស់ខ្លួន។ ការគ្រប់គ្រងទាំងនោះបាននាំយករង្វាស់ជាច្រើនប្រភេទទៅជាមួយដូចជា ខ្នាតសីតុណ្ហភាពហ្វារិនហៃ និងខ្នាតទម្ងន់ និងប្រវែង Imperial មានដូចជា ផោន អោនស៍ ឬហ្វីត ជាដើម។
ប៉ុន្តែក្រោយមក ជាពិសេសនៅក្នុងពាក់កណ្តាលនៃសតវត្សរ៍ទី២០ ប្រទេសដែលធ្លាប់នៅក្រោមអាណានិគមរបស់ចក្រភពអង់គ្លេសបានងាកមកប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធរង្វាស់ Metric វិញ ដែលមានដូចជា គីឡូម៉ែត្រ សង់ទីម៉ែត្រ លីត្រ ឬ ក្រាមជាដើម ដោយសារតែវាមានភាពងាយស្រួលក្នុងការគិត ជាងប្រព័ន្ធខ្នាត Imperial ។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នាដែរ ប្រទេសទាំងនោះក៏បានងាកមកប្រើ សែលស្យុស ដែរ។ សែលស្យុសជាខ្នាតសីតុណ្ហភាពមួយបែបទៀត រកឃើញដោយលោក Anders Celsius ជាជនជាតិស៊ុយអែត ក្នុងឆ្នាំ១៧២៤។
បន្ទាប់ពីសម័យបដិវត្តន៍បារាំង ប្រព័ន្ធ Metric និង សែលស្យុលត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ច្រើនឡើងៗបន្តិចម្តងៗ។ ប្រទេសអង់គ្លេស និងប្រទេសនិយាយភាសាអង់គ្លេសជាច្រើនទៀតក៏បានផ្លាស់ប្តូរមកប្រើប្រាស់ សែលស្យុស ជាមួយនឹង Metric វិញដែរ ក្នុងគោលបំណង់ងាយស្រួលក្នុងការទាក់ទងជាតួរលេខ និងជាពិសេសទិន្នន័យបែបវិទ្យសាស្ត្រ ដែលទាមទារឲ្យមានភាពច្បាស់លាស់ខ្លាំងណាស់។
ក្នុងនោះ អាមេរិក ដែលធ្លាប់ស្ថិតនៅក្រោមអាណានិគមអង់គ្លេស ក៏ធ្លាប់សាកល្បងផ្លាស់ប្តូរមក សែលស្យុស និង Metric ដែរ នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ តែត្រូវបានទទួលបរាជ័យ។ ប្រជាជនជាច្រើននាក់បានប្រឆាំងជាមួយនឹងរឿងនេះដោយសារពួកគេមិនចង់រៀន ឬទទួលរង្វាស់វាស់វែងថ្មីនោះទេ។ អ្នកធ្វើដំណើរមិនសប្បាយចិត្តជាមួយនឹងស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍ដែលសរសេរ គីឡូម៉ែត្រ។ ទស្សនិកជនមិនសប្បាយចិត្តនឹងស្ថាប័នឧតុនិយមដែលប្រើប្រាស់ ខ្នាតសែលស្យុស និងអ្នកទិញទំនិញមិនសប្បាយចិត្តជាមួយនឹងទំនិញថ្លឹងជាគីឡូក្រាម។
ការផ្លាស់ប្តូរមួយនេះ ត្រូវបានបញ្ចប់ក្នុងឆ្នាំ១៩៨២ ដោយប្រធានាធិបតី Ronald Reagan ។ ដោយសារតែហេតុនេះ ការប្រើប្រាស់ហ្វែរិនហៃ និងរង្វាស់ទម្ងន់បែប Imperial បានបង្កផលវិបាកមួយចំនួនចំពោះអាមេរិក។ ក្នុងនោះមានដូចជាភាពលំបាកក្នុងការគិត និងបំបែកតម្លៃ ដោយសារតែរង្វាស់ទាំងនោះមិនសូវមានលេខគត់ៗស្រួលចំណាំ។ មួយវិញទៀតក្រុមហ៊ុននានាក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវបង្កើតតួរលេខពីរប្រភេទ មួយគឺសម្រាប់រង្វាស់ក្នុងស្រុក និងមួយសម្រាប់រង្វាស់នាំចេញទៅក្រៅស្រុក។ ពេលខ្លះទៀត ការធ្វើរង្វាស់បរិមាណថ្នាំអាចធ្វើឲ្យការភ័ន្តច្រឡំ គ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកទទួលថ្នាំ។ សិស្សនិស្សិតត្រូវសិក្សាខ្នាតរង្វាស់ពីរប្រភេទផ្សេងគ្នា ដែលធ្វើឲ្យការសិក្សាកាន់តែមានភាពស្មុគស្មាញ។ ចំណែក អង្គការអវកាសអាមេរិក NASA ក៏ធ្លាប់បាត់បង់ផ្កាយរណបរបស់ខ្លួនមួយឯភពអង្គារនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩៩ ដែលមានតម្លៃ ១២៥លានដុល្លា ដោយសារតែបញ្ហាមួយចំនួនក្នុងការបំបែកខ្នាតរវាងប្រព័ន្ធ Imperial និងប្រព័ន្ធ Metric ៕
Tag:
ចំណេះដឹងទូទៅ
រង្វាស់
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
