អន្តរជាតិ
ប្រភពរូប៖ AFP
×![]()
ការរៀបការក្នុងប្រទេសចិន បានធ្លាក់ចុះទាប១១ឆ្នាំជាប់គ្នា ដែលបានបង្កបញ្ហាប្រឈមបន្ថែមដល់កិច្ចប្រឹងប្រែងពីសំណាក់ក្រុងប៉េកាំងក្នុងការផ្តល់សន្ទុះដល់កម្លាំងសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ ក្នុងនោះ គឺមានការជំរុញការចំណាយក្នុងស្រុក, ធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចមានស្ថិរភាព និងដោះស្រាយវិបត្តិប្រជាសាស្ត្រ ដែលកំពុងហ៊ុមព័ទ្ធប្រជាជាតិអាស៊ីមួយនេះ។ 
គូស្នេហ៍ជនជាតិចិនជាង១០លានគូប៉ុណ្ណោះ បានរៀបការក្នុងឆ្នាំ២០១៨ ។ តួលេខនេះ ធ្លាក់ចុះប្រមាណ ៤,៦ភាគរយ ពីឆ្នាំ២០១៧ ខណៈអត្រារៀបការធ្លាក់ចុះពី៧,៧គូ ក្នុងមនុស្សមួយពាន់នាក់ កាលពីឆ្នាំ២០១៧ មកត្រឹម៧,៣គូ ក្នុងមនុស្សមួយពាន់នាក់ ក្នុងឆ្នាំ២០១៨ ។ នេះបើតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងកិច្ចការស៊ីវិលចិន។ និន្នាការនេះ បានបន្តក្នុងពាក់កណ្តាលដើមឆ្នាំ២០១៩នេះ ដោយតួលេខការរៀបការធ្លាក់ចុះ៧,៧ភាគរយ មកត្រឹម ៤,៩៨លានគូ។
ការដាំក្បាលចុះនៃអត្រាការរៀបការ កើតឡើងដោយសារតែយុវជនជំនាន់ក្រោយសម្រេចចិត្តមិនរៀបការ ដ្បិតពួកគេបារម្ភពីបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុផ្ទាល់ខ្លួន ខណៈកំណើនសេដ្ឋកិច្ចចិន កំពុងធ្លាក់ចុះយឺត។ គួបផ្សំជាមួយនឹងការថយចុះនៃអត្រាកំណើតផងនោះ ចិនដែលជាប្រជាជាតិមានសេដ្ឋកិច្ចធំលំដាប់ទី២ និងមានប្រជាជនច្រើនបំផុតលើពិភពលោក កំពុងឈឺក្បាលរកផ្លូវដោះស្រាយ។
តាមការចុះផ្សាយរបស់កាសែតហុងកុង South China Morning Post អតីតទីប្រឹក្សារដ្ឋាភិបាលចិនលោក Liang Zhongtang ទម្លាក់កំហុសលើ «គោលនយោបាយកូនតែមួយ» របស់ក្រុងប៉េកាំង ដែលបណ្តាលឲ្យអត្រាការរៀបការធ្លាក់ចុះបែបនេះ។ គោលនយោបាយដ៏តឹងរ៉ឹងនេះ បានដាក់ចេញ កាលពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០ និងបញ្ចប់នៅចុងឆ្នាំ២០១៥ ។
ទន្ទឹមគ្នានេះ បញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុផ្ទាល់ខ្លួន ក៏ជាមូលហេតុចម្បងផងដែរ។ លោក Liang លើកឡើងបែបនេះ ដោយសង្កត់ធ្ងន់ថា ប្រជាជនចិនប្រមាណ ៣០០លាននាក់ ធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស ព្រោះតែកត្តាប្រាក់បៀវត្សទាប សន្តិសុខការងារខ្សោយ និងកង្វះខាតការទទួលបានសេវាសង្គមនានា។
ការព្រងើយកន្តើយចំពោះការរៀបការក្នុងចំណោមប្រជាជនវណ្ណៈកណ្តាល បង្កើតជាបញ្ហាសម្រាប់រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំងជាខ្លាំង ដែលកំពុងស្វះស្វែងរកមធ្យោបាយដើម្បីជំរុញការចំណាយក្នុងស្រុក។ ការជំរុញនេះដែរ ក៏មានគោលដៅចម្បងមួយទៀត គឺដើម្បីជួយធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចជាតិមានស្ថិរភាពឡើងវិញ ខណៈកំណើនសេដ្ឋកិច្ចចិនក្នុងត្រីមាសទី២ ដើមឆ្នាំ២០១៩នេះ ស្មើនឹង ៦,២ភាគរយ ដែលជាអត្រាទាបបំផុតក្នុងរយៈពេល ២៧ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
ការរៀបការលក្ខណៈធម្មតារបស់ជនជាតិចិន ត្រូវការថ្លៃចំណាយច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់រួមមាន ការបញ្ជាទិញរបស់របរមានតម្លៃថ្លៃដូចជា១ថយន្ត គ្រឿងបរិក្ខារលំនៅដ្ឋាន និងគ្រឿងអលង្ការ ព្រមទាំងការរៀបចំមង្គលការ ដំណើរកម្សាន្ត និងការបម្រើអាហារហូបចុកផងដែរ។ យោងតាមវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវឧស្សាហកម្ម Qianzhan ការចំណាយពាក់ព័ន្ធនឹងការរៀបការក្នុងប្រទេសចិន ត្រូវបានប៉ាន់ស្មានថា ស្មើនឹង ២៥៤ពាន់លានដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំៗ។
អ្វីដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះ ការចំណាយឯកជន ស្មើនឹងជាង ៦០ភាគរយនៃកំណើនសេដ្ឋកិច្ចចិន ក្នុងត្រីមាសទី២ ដើមឆ្នាំ២០១៩ ។ ការរួមចំណែកដ៏ធំធេងមួយនេះ ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំងដាក់បញ្ចូលក្នុងកិច្ចប្រឹងប្រែងជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច បន្ថែមពីគំរូការនាំចេញ និងការវិនិយោគ។ ម្យ៉ាងដើម្បីទប់ទល់នឹងឥទ្ធិពលសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មចិន-អាមេរិក រដ្ឋាភិបាលកម្មុយនីស្តនេះ មានតែយកការចំណាយក្នុងស្រុកខ្លាំងរបស់ប្រជាជនខ្លួនជាអាវុធ។
ដើម្បីជួយជ្រោមជ្រែងដល់ការចំណាយក្នុងស្រុក រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំង បានដាក់ចេញវិធានការមួយចំនួន ដូចជា កាត់ពន្ធចំណូលផ្ទាល់ខ្លួន និងអនុវត្តកញ្ចប់ថវិកាជំនួយសម្រាប់ការបញ្ជាទិញទំនិញមួយចំនួនផងដែរ កាលពីឆ្នាំមុន។ ទោះជាបែបនេះក្តី សកម្មភាពទាំងនេះ ពុំទាន់មានឥទ្ធិពលវិជ្ជមានខ្លាំងក្លាលើសេដ្ឋកិច្ច ដែលកំពុងធ្លាក់ចុះយឺតនៅឡើយទេ។
ដោយឡែក បញ្ហាមួយទៀត ដែលតចេញពីការរៀបការធ្លាក់ចុះគឺថា អត្រាកំណើតថយចុះ ដែលបង្កើតជាសង្គមមានប្រជាជនវ័យចំណាស់ច្រើន និងកង្វះកម្លាំងពលកម្ម។ ថ្វីបើរដ្ឋាភិបាលចិន បានធ្វើកំណែទម្រង់ «គោលនយោបាយកូនតែមួយ» ក្នុងឆ្នាំ២០១៦ ដែលបើកផ្លូវឲ្យប្រជាជនចិនអាចមានកូន២នាក់វិញ បរិមាណទារកទើបកើតថ្មីបានបន្តធ្លាក់ចុះ ដោយមានត្រឹម ១៥,២៣លាននាក់ប៉ុណ្ណោះ កាលពីឆ្នាំ២០១៨ ។ តួលេខនេះ ទាបបំផុតចាប់តាំងពីចិនបានបោះបង់គោលនយោបាយនេះមក។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ តួលេខនេះដែរ ក៏ជាអត្រាកំណើតផ្លូវការទាបបំផុតក្នុងប្រទេសចិន គិតចាប់ពីឆ្នាំ១៩៦១មក ដោយកាលនោះមានត្រឹម ១១,៨១លាននាក់ប៉ុណ្ណោះ។ កត្តាជាក់លាក់មួយដែលធ្វើឲ្យអត្រាកំណើតធ្លាក់ចុះយ៉ាងគំហុកក្នុងឆ្នាំ១៩៦១នេះ គឺក៏ព្រោះតែវាជាឆ្នាំចុងក្រោយនៃវិបត្តិអត់ឃ្លានក្នុងប្រទេសចិន ដោយមានមនុស្សរាប់លានស្លាប់ដោយសារការអត់ឃ្លាន៕
Tag:
ចិន
ការរៀបការ
អត្រាកំណើត
បញ្ហសង្គម
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
