បន្លែដែលដាំទុកហូបខ្លួនឯង ខុសពីបន្លែដែលដាំទុកលក់...

ជាតិ

បន្លែដែលដាំទុកហូបខ្លួនឯង ខុសពីបន្លែដែលដាំទុកលក់...

29, Dec 2019 , 10:29 pm

រូបភាព

ដោយ: អ៊ូ សុខមាន (OU Sokmean)

កណ្តាល៖ កសិករមួយចំនួននៅស្រុកស្អាង បានដាំបន្លែធម្មជាតិនៅមុខផ្ទះសម្រាប់ហូប ព្រោះមិនហ៊ានហូបបន្លែខ្លួនឯងដែលដាំនៅចម្ការ។ កសិករទាំងអស់ អះអាងថា បន្លែទាំងស្រុងដែលពួកគេដាំនៅចម្ការទុកសម្រាប់លក់នៅលើទីផ្សារ គឺបានបាញ់ថ្នាំពុលគីមីគ្រប់មុខ៣ឬ៤ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដើម្បីឱ្យបន្លែល្អ និងសម្លាប់ ក៏ដូចការពារបន្លែទាំងនោះពីការរំខាន់របស់ពពួកសត្វល្អិតចង្រៃ។ ដោយឡែក បន្លែ ដែលពួកគេដាំនៅមុខផ្ទះសម្រាប់ហូបប្រចាំគ្រួសារវិញ គឺមិនប្រើប្រាស់ជី និងថ្នាំពុលគីមីអ្វីឡើយ។

បើលោកអ្នកធ្វើដំណើរចេញពីក្រុងតាខ្មៅ ទៅតាមបណ្តាយផ្លូវជាតិលេខ២១ ឆ្ពោះទៅឃុំទឹកវិល ស្រុកស្អាង ខេត្តកណ្តាល ប្រមាណ១៥គីឡូម៉ែត្រ លោកអ្នកនឹងឃើញមានបន្លែជាច្រើនមុខ ពិសេសស្ពៃក្តោបកំពុងដណ្តើមគ្នាលូតលាស់យ៉ាងល្អបៃតងខៀវស្រងាត់ នៅមុខផ្ទះនីមួយៗ របស់អ្នកភូមិនៅអបសងខាងផ្លូវជាតិនោះ។

អ្នកស្រី លាង ហ្គេច កំពុងដកស្មៅចេញពីរងស្ពៃក្តោប ដែលអ្នកស្រីដាំនៅមុខផ្ទះ សម្រាប់ទុកហូបក្នុងគ្រួសារ។ ស្ពៃក្តោបដែលអ្នកស្រី លាង ហ្គេច ដាំ សម្រាប់ទុកហូបពិសាខ្លួនឯងនោះ មានមួយរងប្រវែង៥ម៉ែត្រ ដោយមានស្ពៃជាង៣០គុម្ព ស្ថិតនៅចំហៀងខាងស្តាំ ផ្ទះអ្នកស្រីតែម្តង។

អ្នកស្រី លាង ហ្គេច ទើបតែចាប់ផ្តើមដាំស្ពៃក្តោបនៅមុខផ្ទះសម្រាប់ហូបខ្លួនឯងនោះ បានពីរដង(ប្រហែលកន្លះឆ្នាំ) ប៉ុណ្ណោះ ព្រោះអ្នកស្រីមិនហ៊ានហូបបន្លែដែលខ្លួនឯងដាំនៅចម្ការធំដែលបានប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលគីមីច្រើនលើសលុប សម្រាប់លក់នៅលើទីផ្សារ។ ស្ត្រីវ័យ៤៩ឆ្នាំរូបនេះបាននិយាយប្រាប់សារព័ត៌មានThmeyThmey25 ថា៖«សព្វថ្ងៃនេះ កុំថាឡើយបន្លែលក់នៅលើទីផ្សារ ពិសេសបន្លែពពួកស្លឹក ខ្ញុំមិនទិញហូប...សូម្បីតែបន្លែខ្ញុំដាំនៅចម្ការខ្លួនឯង ក៏មិនហ៊ានហូបដែរ។ ព្រោះយើងការដឹងថា បន្លែនៅចម្ការហ្នឹង...បានប្រើថ្នាំពុលច្រើនប៉ុណ្ណា...មិនថាខ្ញុំ មិនថាគេ បន្លែយើងនៅចម្ការ គឺសុទ្ធតែបាញ់ថ្នាំពុលមួយថ្ងៃ...រំលងមួយថ្ងៃ...។ ដោយឡែក បន្លែដែលខ្ញុំដាំនៅមុខផ្ទះវិញ គឺខ្ញុំមិនបានប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមីអ្វីឡើយ គឺទុកឱ្យដាំលូតលាស់តាមធម្មជាតិ តែម្តង»។

បន្លែធម្មជាតិ នៅមុខផ្ទះរបស់ប្រជាកសិករ ក្នុងស្រុកស្អាង ខេត្តកណ្តាល។

អត្ថបទទាក់ទង

អ្នកដាំបន្លែជាច្រើនក្នុងស្រុកស្អាង ប្រើថ្នាំពុលគីមីខ្លាំង និងមិនត្រូវបច្ចេកទេស

ក្រៅពីហូបបន្លែដែលដាំនៅមុខផ្របស់ខ្លួនទះនោះ អ្នកស្រី លាង ហ្គេច ក៏ទិញបន្លែខ្លះពីផ្សារមកហូបដែរ ដូចជាត្រកួន ព្រលិត និងត្រយូងចេកជាដើម។

កសិករទាំងនោះ ក៏លក់បន្លែធម្មជាតិដែលដាំនៅមុខផ្ទះទុកហូបនោះ ឱ្យអ្នកធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ផ្លូវជាតិលេខ២១ ក្នុងតម្លៃខ្ពស់ជាងបន្លែនៅលើទីផ្សារ៣ដង ទៅទៀត។ ជាក់ស្តែង ស្ពៃក្តោបមួយគុម្ព ឬមួយគីឡូក្រាម កសិករលក់ក្នុងតម្លៃ ពី១០,០០០ទៅ១៥,០០០រៀល ខណ៖តម្លៃស្ពៃក្តោបនៅលើទីផ្សារមានតម្លៃ៣,០០០ទៅ៣,៥០០រៀលប៉ុណ្ណោះ ក្នុងមួយគីឡូក្រាម។

លោក គុន ហៃ បានដាំបន្លែធម្មជាតិ ពិសេសស្ពៃក្តោបនៅមុខផ្ទះរបស់ខ្លួនអស់រយៈពេល៣ឆ្នាំមកហើយ។ ស្ពៃក្តោប ដែលលោក ហៃ ដាំនៅមុខផ្ទះមានទំហំ៨៥ម៉ែត្រការ៉េនោះ ក្រៅពីអាចឱ្យគ្រួសារលោកហូបបានបរិបូរណ៍ហើយនោះ នៅអាចផ្តល់ប្រាក់ចំណូលបានជាប្រចាំពី១,៥ទៅ២លានរៀល ក្នុងការប្រមូលផលម្តងៗ។ ស្ពៃក្តោបដាំនៅមុខផ្ទះនោះ លក់បានតម្លៃ១០,០០០រៀល ក្នុងមួយគុម្ព។

បើតាមបុរសវ័យ៦០ឆ្នាំរូបនេះ ការដាំបន្លែនៅមុខផ្ទះមិនត្រឹមងាយស្រួលដាំនោះទេ ថែទាំមិនសូវមានការរំខានពីពពួកសត្វល្អិតចង្រៃទៀតផង។ ក្នុងមួយឆ្នាំៗ លោក គុន ហៃ ដាំស្ពៃក្តោបនៅមុខផ្ទះបាន៣-៤ដង ហើយជាទូទៅស្ពៃក្តោបនេះ មានអាយុកាលលូតលាស់ធំធាត់ ពី២ខែកន្លះ ទៅ៣ខែ។

«បន្លែដាំនៅមុខផ្ទះនេះ ខ្ញុំមិនដែលប្រើថ្នាំពុលគីមីឡើយ...ហើយបើមានការបំផ្លាញពីដង្កូវ ឬសត្វល្អិតចង្រៃដទៃ....ខ្ញុំសុខចិត្តអង្គុយចាប់ចេញពីបន្លែនោះ...ភាគច្រើនយើងដើរចាប់ដង្កូវនៅពេលនៅជិតយប់ និងនៅពេលព្រឹកព្រលឹម។ ប៉ុន្តែជាទូទៅ បន្លែដែលខ្ញុំដាំនៅមុខផ្ទះនេះ មិនសូវមានការរំខាន ពីពពួកសត្វចង្រៃ នោះទេ...»។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក គុន ហៃ ទាំងទឹកមុខសប្បាយរីករាយ ព្រមទាំងបានបន្ថែមថា បន្លែធម្មជាតិនេះមិនចំណាយថ្លៃដាំដុះច្រើន ប៉ុន្តែទទួលបានប្រាក់ចំណូលច្រើន។

បើនិយាយពីការដាំបន្លែរបស់កសិកររូបនេះ នៅក្នុងចម្ការ(លិច)សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់នៅលើទីផ្សារធំៗ (ផ្សារដើមគរ, ផ្សារនាគមាស)វិញ លោក គុន ហៃ បាញ់ថ្នាំពុលគីមីយ៉ាងហោចណាស់៣ដង ក្នុងមួយសប្តាហ៍ មិនខុសកសិករដទៃឡើយ។ កសិករ រស់នៅក្នុងភូមិផ្លូវបំបែក ឃុំទឹកវិល ស្រុកស្អាង រូបនេះបានរៀបរាប់ទាំងមិនសូវសប្បាយចិត្ត ដូច្នេះ៖« បន្លែនៅចម្ការ បើយើងមិនប្រើថ្នាំពុលគីមីសម្លាប់ឬ ការពារសត្វល្អិតចង្រៃនោះទេ គឺគ្មានបន្លែសល់នៅចម្ការឡើយ(សត្វល្អិតចង្រៃបំផ្លាញខ្ទេចក្នុងរយៈពេលមួយយប់)។ បន្លែដាំនៅចម្ការ សម្រាប់លក់នៅទីផ្សារ...បើយើងមិនបាញ់ថ្នាំ…គឺគេបាញ់ថ្នាំ...ហើយបើយើងមិនបាញ់ថ្នាំដូចគេ នោះសត្វល្អិតចង្រៃនឹងប្រមូលផ្តុំគ្នាចូលចម្ការបន្លែយើងស៊ីខ្ទេចអស់តែម្តង»។

លោក គុន ហៃ កំពុងអង្គុយ នៅលើរោងបន្លែធម្មជាតិ នៅមុខផ្ទះរបស់លោក។

បន្លែគ្រប់មុខនៅចម្ការលិច គឺមិនអាចដាំដុះតាមធម្មជាតិ ដូចដាំនៅមុខផ្ទះ ឬបរិវេណនានាក្បែរផ្ទះបានឡើយ ហើយបន្លែក្នុងចម្ការទាំងនោះ ចាប់ផ្តើមបាញ់ថ្នាំជំនួយ ថ្នាំសម្លាប់និងថ្នាំការពារសត្វល្អិតចង្រៃ តាំងពីលូតលាស់មានអាយុ១០ថ្ងៃម្លេះ។ នេះបើតាម ឈួន ឃឹម ជាកសិករដាំបន្លែអស់ជាង២០ឆ្នាំ នៅស្រុកស្អាង។

កំពុងអង្គុយមើលថែបន្លែស្ពៃក្តោបនៅមុខផ្ទះ លោក ឈួន ឈឹម បាននិយាយៗមួយថា៖« ជីវភាពយើងពឹងផ្អែកទៅលើដំណាំបន្លែ...ហើយបន្លែដែលដាំនៅចម្ការបើមិនថែទាំខ្លាំង(ដាក់ថ្នាំដល់ទេ) គឺគ្មានបន្លែលក់ឡើយ ព្រោះបច្ចុប្បន្ននេះ ពពួកល្អិតចង្រៃកើតឡើងច្រើនណាស់...ហើយថ្នាំគីមីល្មមៗ ក៏មិនទប់ជាប់់ដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀត អ្នកទទួលបោះដុំបន្លែយើង នៅផ្សារ បើបន្លែយើងមិនសូវល្អ...សន្លឹកមានដង្កូវស៊ី ដើមតូចជាដើម... គឺសាញតម្លៃ ឬទម្លាក់តម្លៃបន្លែយើងថោក តែម្តង។ ដូច្នេះ ចង់ ឬមិនចង់ បន្លែនៅចម្ការ ដាច់ខាតត្រូវតែប្រើថ្នាំពុល»។

បើតាមអ្នកដាំបន្លែវ័យជាង៤០ឆ្នាំរូបនេះ បន្លែដែលលោកដាំបន្លែនៅចម្ការ ឬបន្លែផ្សេងៗលក់នៅលើទីផ្សារ ពិសេសពពួកបន្លែស្លឹកគឺលោកមិនហ៊ានហូបឡើយ ព្រោះលោកខ្លាចគីមី។ ការមិនហ៊ានហូបបន្លែខ្លួនឯងដែលដាំនៅចម្ការ និងមិនទុកចិត្តបន្លែចំនួនលក់នៅទីផ្សារដូច្នេះ លោក ឈួន ឃឹម បានដាំបន្លែធម្មជាតិជាច្រើនមុខ នៅក្នុងបរិវេណផ្ទះរបស់ខ្លួន សម្រាប់បរិភោគប្រចាំគ្រួសារ។ ក្រៅពីដាំស្ពៃក្តោបនៅមុខផ្ទះសម្រាប់ហូបខ្លះ និងលក់ខ្លះ លោក ឃឹម ក៏មានដាំម្ទេស ស្លឹកខ្ទឹម ជីនាងវង ត្រប់ ជាដើម ។

រយៈពេល៣ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ កសិករនៅស្អាងដែលដាំបន្លែប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលគីមីបានកាត់បន្ថយអស់ពី៧០ទៅ៨០ភាគរយ ហើយ។ នេះបើតាម លោក សូ សុផល អនុប្រធានមន្ទីរកសិកម្មខេត្តកណ្តាល ដោយលោកបានអះអាងប្រាប់សារព័ត៌មានThmeyThemy25 តាមទូរសព្ទ ថា កសិករដែលនៅបន្តដាំដុះបន្លែដោយប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលគីមីច្រើនបែបនេះ គឺជាក្រុមកសិករដែលមិនទាន់ចូលក្នុងក្រុមអ្នកផលិតបន្លែសុវត្ថិភាព ឬសរីរាង្គ ហើយក្រុមនោះ ត្រូវចំណាយពេលវេលាច្រើនបន្ថែមទៀត ក្នុងការពន្យល់ និងណែនាំ ពួកគាត់ឱ្យយល់ដឹងកាន់តែទូលាយពីបញ្ហាបន្លែដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលលើសលុប។

ប្រជាកសិករដែលបាញ់ថ្នាំពុលគីមី៣-៤ដងក្នុងសប្តាហ៍ គឺបានបង្កហានិភ័យខ្ពស់សម្រាប់អ្នកដាំ និងអ្នកបរិភោគទៅហើយ។ អ្វីដែលបង្កឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពកាន់តែលឿន និងរហ័យទៅទៀតនោះ គឺកសិករ បានលាយថ្នាំពុលគីមី៣ឬ៤មុខ បញ្ជូនគ្នា សម្រាប់បាញ់លើបន្លែតែម្តង។ ការលាយថ្នាំពុលច្រើនចូលគ្នា វាធ្វើឱ្យមានប្រតិកម្មគីមីម្យ៉ាងដែលមិនអាចសម្លាប់ពពួកសត្វចង្រៃ បានភ្លាមៗ ប៉ុន្តែវាអាចធ្វើឱ្យមនុស្សពុលភ្លាមៗបាន តាមរយៈជាតិពុលជ្រាបចូលស្បែក។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក សូ សុផល ដែលបានបន្តនិយាយដូច្នេះ ក្រុមការងារជំនាញកសិកម្ម តែងតែចុះណែនាំជាប្រចាំ ដល់កសិករដែលជាក្រុមអ្នកប្រើថ្នាំពុលលើសកម្រិត អំពីតម្រូវការទីផ្សារបន្លែ នាពេលបច្ចុប្បន្ន។ ពិសេសពាក់ព័ន្ធនឹងតម្លៃផលិតកម្ម ប្រាក់ចំណេញ និងទំហំទីផ្សារ រវាងការដាំបន្លែសុវត្ថិភាព និងបន្លែគីមី ដើម្បីកែប្រែកសិករ ឱ្យកាត់បន្ថយឬឈប់ប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលគីមីកសិកម្មទៀត។

« កសិករ បើយើងនិយាយបញ្ហាសុខភាពអ្នកដទៃជាមួយ ពួកគាត់មិនខ្វះទេ តែបើយើងនិយាយពីខាត និងចំណេញវិញ គឺពួកនឹងងាកមកតាមយើងដោយខ្លួនឯង។ យើងមិនចេះតែនិយាយទេ ព្រោះទីផ្សារបច្ចុប្បន្ន បើកសិករយើងនៅតែបន្តដាំគីមីទៀត គឺមិនអាចប្រកួតឈ្នះវៀតណាមនៅឡើយ...បន្លែវៀតណាមថោកជាង...ហើយបន្លែគីមីយើង គឺពឹងបន្លែវៀតណាម....។ ក្នុងន័យនេះ ខ្ញុំចង់និយាយថា បើបន្លែវៀតណាម មិនសូវសំបូរ ទើបបន្លែគីមីដាំក្នុងស្រុក អាចមានតម្លៃខ្ពស់បាន»។ នេះជាអ្វីដែល លោក សូ សុផល តែងតែនិយាយចំពោះមុខកសិករទាំងនោះ។ លោក សូ សុផល បានបន្តដូច្នេះ៖«ជាទូទៅផ្ទៃដីបន្លែ១ហិកតា កសិករចំណាយប្រាក់អស់ពី ១ទៅ២លានរៀល ប៉ុន្តែ បន្លែគីមីទាំងនោះអាចលក់នៅទីផ្សារបានត្រឹមតែ៣០ទៅ៤០ម៉ឺនរៀល ក្នុងមួយ១តោនប៉ុណ្ណោះ។ ថ្លៃដើមផលិតនេះ បើយើងធៀបនឹង ការដាំបន្លែសុវត្ថិភាពវិញ កសិករអាចកាត់បន្ថយថ្លៃទិញថ្នាំពុលគីមីបានជាង៥០ភាគរយ ថែមទាំងអាចទទួលបានប្រាក់ចំណេញទ្វេដងទៀត(បន្លែសុវត្ថិភាពមួយរោងមានតម្លៃស្មើនឹងបន្លែគីមីមួយរ៉ឺម៉ងទម្ងន់១តោន ទៅ១,៣តោន»។

យ៉ាងណាមិញ លោក សូ សុផល សង្ឃឹមថាស្រុកស្អាងនឹងប្រែក្លាយជាមាសបៃតង (កសិករផលិតបន្លែសុវត្ថិភព និងសរីរាង្គ នៅខាងមុខឆាប់ៗ តាមរយៈការអនុវត្តបានយ៉ាងជោគជ័យដោយបានប្រែក្លាយប្រជាកសិករ ក្នុងឃុំស្វាយប្រទាល (ជាបណ្តុំស្តេចថ្នាំពុលគីមីខ្លាំងបំផុតក្នុងស្រុកស្អាង) ងាកមកដាំបន្លែសរីរាង្គ និងសុវត្ថិភាព និងសរីរាង្គវិញ។ ក្រៅពីឃុំទឹកវិល ស្រុកស្អាង ខេត្តកណ្តាលនេះ មន្ទីរកសិកម្មខេត្តកណ្តាល នៅតែបន្តសកម្មភាព ផ្សព្វផ្សាយ និងពន្យល់ដល់កសិករឱ្យឈប់ប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលកសិកម្មនៅឃុំខ្សាច់កណ្តាល និងឃុំគោលដៅ ផ្សេងៗទៀត ផងដែរ។

លោក ឈួន ឃឹម កំពុងអង្គុយក្នុងរោងបន្លែស្ពៃក្តោបធម្មជាតិ នៅមុខផ្ទះ។

ជាទូទៅប្រសិនបើកសិករចាប់ផ្តើមដាំបន្លែដោយមិនប្រើប្រាស់សារធាតុពុលឬថ្នាំគីមីតែម្តង ជាជំហានដំបូងកសិករអាចអះអាងថា បន្លែរបស់ខ្លួនជាបន្លែសុវត្ថិភាព។ នេះបើតាមលោក ប៉ាត សុវណ្ណ មន្រី្តជំនាញកសិកម្ម របស់អង្គការGRET។ ក្នុងន័យនេះ លោក សុវណ្ណ បានបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើកសិករឈប់ប្រើថ្នាំពុលគីមី ហើយសារធាតុគីមីដែលមាននៅសេសសល់ក្នុងដីនោះ គឺមិនអាចប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់គុណភាពបន្លែ ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពឡើយ ។

អ្នកជំនាញកសិកររូបនេះ បាននិយាយដូច្នេះ៖ «ជាធម្មតា ដីដែលយើងថ្នាំពុល ឬសារធាតុគីមី មានមួយចំនួនត្រូវដំណាំយើងស្រូបយក មួយចំនួនសាយភាយទៅបរិយាកាស និងសល់សារធាតុគីមីមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះនៅក្នុងដី ប៉ុន្តែវាអ្វីជាបញ្ហានោះ កសិករមិនអាចឈប់ប្រើថ្នាំគីមីតែម្នាក់ឯងបានឡើយ ខណៈដែលចម្ការបន្លែផ្សេងៗនៅជុំវិញ កំពុងបាញ់ឬប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមីសម្លាប់សត្វល្អិត...ចង់ឬមិនចង់ប្រើថ្នាំគីមី...ដើម្បីការពារបន្លែរបស់ខ្លួន...កសិករត្រូវបង្ខំចិត្តប្រើគីមីដែរ ព្រោះបើយើងមិនបាញ់គីមី ហើយកសិករដែលនៅជាប់យើងបាញ់គីមី នោះសត្វល្អិតចង្រៃនឹងប្រមូលផ្តុំបំផ្លាញបន្លែក្នុងចម្ការយើងគ្មានសល់ឡើយ»។

កសិករប្រសិនចង់ប្រែក្លាយបន្លែគីមីរបស់ខ្លួនទៅជាបន្លែសុវត្ថិភាពនោះ គួរតែចងក្រងគ្នាជាក្រុមអ្នកផលិតបន្លែសុវត្ថិភាព ដែលមានទីតាំងនៅក្បែរៗគ្នា ទើបងាយស្រួលក្នុងការដាំដុះបន្លែសុវត្ថិភាព និងចំណាយដើមទុនតិច។ ជាការលើកទឹកចិត្តដល់កសិករ របស់ ប៉ាត សុវណ្ណ បានលើកឡើងដូច្នេះថា៖« ដើម្បីកែប្រែបន្លែឱ្យមានគុណភាព-សុវត្ថិភាព សម្រាប់អ្នកផលិត និងអ្នកទទួលទាន កសិករកុំទាន់គិតទៅដល់ការដាំបន្លែសរីរាង្គ ដែលមានភាពស្មុគសាញ ពិបាកដាំនិងទាមទារលក្ខខណ្ឌច្រើនពីក្រុមហ៊ុនទទួលបន្លែដែលកំណត់ទៅលើស្តង់ដារសរីរាង្គ។ ក្នុងជំហានកសិករត្រូវកំណត់ការប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលគីមីដែលបានបាញ់នៅលើបន្លែ គឺធានាថាមិនប៉ះពាល់សុខភាពអ្នកបរិភោគ និងរកវិធីការពារបន្លែរបស់ខ្លួនកុំឱ្យមានការរំខានពីពពួកសត្វល្អិតចង្រៃ ដោយជំនួសពីការបាញ់ថ្នាំគីមីកសិករអាចដើរចាប់ដង្កូវ ឬធ្វើផ្ទះសំណាញ់ដាំបន្លែ សម្រាប់ការពារបន្លែកុំឱ្យពពួកសត្វល្អិតចង្រៃនោះមកបំផ្លាញបន្លែយើង»។

បើតាមលោក សុវណ្ណ បន្លែសុវត្ថិភាព ដ្បិតថាមិនមានតម្លៃខ្ពស់ជាងបន្លែសរីរាង្គ ប៉ុន្តែវាមានតម្លៃខ្ពស់ជាងបន្លែធម្មតា(បន្លែគីមី)ពី១០០០រៀលទៅ២០០០រៀល ក្នុងមួយគីឡូក្រាម ហើយថែមទាំងកាត់បន្ថយហានិភ័យ និងកាត់បន្ថុយថ្លៃដើមផលិតផងដែរ។ ដោយឡែកទីផ្សារវិញ គឺមានទូលាយសម្រាប់ពពួកបន្លែសុវត្ថិភាព ហើយមិនពឹងផ្អែកនៅលើបន្លែនៅលើទីផ្សារធម្មតាឬទីផ្សារបន្លែវៀតណាមនាំចូលឡើយ៕