អ្នកភូមិជ្រោយដងខេត្តកណ្ដាលប្រកបរបរលក់តាសក់ស្រូវទុំ ដើម្បីរកចំណូលបន្ថែម

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

អ្នកភូមិជ្រោយដងខេត្តកណ្ដាលប្រកបរបរលក់តាសក់ស្រូវទុំ ដើម្បីរកចំណូលបន្ថែម

11, Jan 2020 , 8:59 pm

រូបភាព

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

កណ្ដាល៖ កសិករមួយចំនួននៅភូមិជ្រោយដង ឃុំសំរោងធំ ស្រុកកៀនស្វាយ ខេត្តកណ្ដាល បានចាប់យករបរលក់ផ្លែតាសក់ស្រូវទុំ ដើម្បីរកចំណូលបន្ថែមមកផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ក្រៅពីរបរធ្វើស្រែចំការដែលតពីដូនតានោះ។ ទោះជាយ៉ាងណា នៅក្នុងខែនេះតាសក់ស្រូវទុំលក់មិនសូវដាច់ប៉ុន្មាននោះទេ ដោយភាគច្រើនអាចលក់ដាច់តែថ្ងៃសៅរ៍និងថ្ងៃអាទិត្យ ព្រោះមានអ្នកធ្វើដំណើរច្រើន។

ដើម្បីជ្រាបច្បាស់ សូមស្ដាប់បទយកការណ៍ដែលរៀបរៀងដោយកញ្ញា ប៉ូ សាគុន ដូចតទៅ៖

ស្ថិតក្នុងរោងប្រក់កំណាត់ចាស់ៗ ទំហំប្រមាណ៣ម៉ែត្រដែលមានចងអង្រឹងឱ្យក្មេងគេងនៅទីនោះផង អ្នកស្រី ហន ស៊ីនឿន កំពុងមមាញញឹករៀបចំតាសក់ស្រូវទុំ ដាក់ឱ្យមានរបៀបរៀបរយដើម្បីលក់។ ដាំតាសក់ស្រូវដោយខ្លួនឯងអ្នកស្រី ស៊ីនឿន ប្រាប់ពីការប្រមូលផលតាសក់ដូច្នេះ៖«បើមានក្មេងៗជួយលីឡើងទូក មួយថ្ងៃបាន២ទូកដែរ ហើយ១ទូកប្រហែល១តោន។ ប៉ុន្តែប្រមូលផលតែមួយដងវាទុំចង់អស់ហើយ ដូច្នេះបេះតែ២ដងចង់អស់តែម្ដង។ ប៉ុន្តែខ្ញុំដាំមាន២វគ្គ នៅវគ្គមុនខែ១២ ដល់ខែ១នេះនៅមួយចម្ការទៀត ដូច្នេះចេះតែបានរើសបន្តរាល់ថ្ងៃ»។

កសិករសម្បុរស្រអែមរូបនេះ លក់បោះដុំឱ្យអ្នកយកទៅលក់បន្ត ក្នុងតម្លៃគិតទៅតាមទំហំតាសក់៖«ថ្ងៃខ្លះក៏លក់មិនដាច់ ហើយថ្ងៃខ្លះទៀតក៏លក់ដាច់ ប៉ុន្តែបានបោះទៅឱ្យអ្នកលក់បន្តនៅជិតៗនេះខ្លះដែរ។ បោះឱ្យអ្នកលក់បន្តគិតជាឡូ មាន១ឡូ៧ម៉ឺន ៥ម៉ឺន និង៤ម៉ឺនរៀល អាស្រ័យលើផ្លែធំឬតូច»។

ខំនិយាយប្រជែងនឹងសំឡេងឡានម៉ូតូដែលបើកបន្តកន្ទុយគ្នាមិនដាច់ នៅតាមបណ្ដោយផ្លូវជាតិលេខ១ អ្នកស្រី ស៊ីនឿន ប្រាប់ពីរស់ជាតិតាសក់ស្រូវទុំ ដោយមើលទៅលើពណ៌របស់សំបកខាងក្រៅ៖«តាសក់មានពណ៌ផ្សេងគ្នាគឺពូជផ្សេងគ្នា ខ្លះល្មួត ខ្លះផុស ខ្លះល្មួតតិច ខ្លះល្មួតច្រើន។ អ្នកទិញរកផុសខ្ញុំប្រាប់គេថាមួយណាផុស ហើយគេស្រឡាញ់មួយណាគេយកមួយនោះទៅ»។

ដាំតាសក់ស្រូវខ្លួនឯង ស្ត្រីវ័យជាង៤០ឆ្នាំរូបនេះ បោះដុំតាសក់ស្រូវទុំល្អៗឱ្យអ្នកទិញលក់បន្ត ចំណែកសល់តាសក់តូចៗឬមិនសូវល្អ អ្នកស្រីទុកលក់ខ្លួនឯង៖«តាសក់នៅកន្លែងខ្ញុំខុសគេ ខ្ញុំលក់អាធំៗបោះដុំឱ្យគេ ហើយខ្ញុំទុកអាតូចៗលក់រាយខ្លួនឯង។ ខ្ញុំលក់រាយជួនកាល១គីឡូ២ពាន់រៀល ជួនកាលមួយគីឡូ៣ពាន់រៀល»។

ជាអ្នកទិញតាសក់ស្រូវទុំយកមកលក់បន្តអ្នកស្រី មឿន ណេត ដែលដៃកាន់ខ្សែអង្រឹងជាប់យោលកូនមិនដាក់ដៃ ហើយភ្នែកប្រឹងមើលអ្នកដំណើរក្រែងឈប់ទិញតាសក់របស់ខ្លួន។ ក្នុងរោងមានទាំងតាសក់ល្អ ហើយខ្លះទៀតបានខូចព្រោះតែលក់មិនអស់ អ្នកស្រី ណេត ប្រាប់ពីតម្លៃទិញចូល៖«ខ្ញុំលក់ចេញមួយគីឡូ៣ពាន់រៀល។ ខ្ញុំទិញពីគេគិតជាឡូ ហើយតម្លៃគិតទៅតាមទំហំតាសក់ អាធំ៧ទៅ៨ម៉ឺនរៀល។ របរនេះលក់មិនចំណេញប៉ុន្មានទេ បើខូចបែបនេះទៀតចប់ហើយ។ ខ្ញុំមិនមានមុខរបរអ្វី ចេះតែរកចេះតែលក់ទៅ។ ថ្ងៃណាលក់ដាច់ទៅ បានគ្រាន់ចាយ បើថ្ងៃលក់មិនដាច់ក៏តាមនោះទៅ»។

ត្អូញត្អែរទាំងមុខស្រងូត ស្ត្រីវ័យ៣៨ឆ្នាំរូបនេះ ថាបើលក់ទំនិញមិនអស់ នោះអ្នកស្រីមិនអាចរកប្រាក់ចំណេញបានឡើយ៖«លក់ថ្ងៃខ្លះរក៥ម៉ឺនរៀលមិនចង់បានផងព្រោះអ្នកលក់ច្រើន។ បើលក់អស់បានឃើញប្រាក់ចំណេញ។ ខ្ញុំលក់ខាតច្រើនដងដែរ អស់២០ម៉ឺនរៀល៣០ម៉ឺនរៀល តែរកស៊ីវាតែងតែមានខាតនិងចំណេញចៀសមិនផុតទេ»។

ដូចគ្នាដែរអ្នកលក់រូបនេះមានសង្ឃឹមលក់ដាច់ តែថ្ងៃសៅរ៍និងថ្ងៃអាទិត្យតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះមានអ្នកធ្វើដំណើរច្រើន៖«ថ្ងៃសៅរ៍និងថ្ងៃអាទិត្យលក់ដាច់គ្រាន់បើ តែពេលខ្លះក៏លក់មិនដាច់ដែរ ព្រោះនៅពេលដែលគេបើកប្រាក់ខែ២ដងបែបនេះលក់មិនសូវដាច់ទេ។ តាសក់នេះលក់ដាច់ភាគច្រើនឱ្យអ្នកធ្វើដំណើរ។ ចំណែកតាសក់ដែលខូចខ្លះ បើគេត្រូវការទិញយកទៅធ្វើផ្លែឈើក្រឡុងបាន តែបើយកទៅហូបឬធ្វើជាបង្អែមមិនកើតទេ។ អ្នកខ្លះគេទិញដើម្បីវះយកគ្រាប់ធ្វើពូជ»។

មកចាប់អារម្មណ៍អ្នកលក់មួយរូបទៀតគឺអ្នកនាង សែប សម្ភស។ សម្បុរសឈរក្បែរគំនរតាសក់ស្រូវទុំ ដែលមានទំហំធំស្មើៗគ្នា អ្នកលក់រូបនេះទិញតាសក់ពីលើកោះដែលនៅក្នុងភូមិនេះខ្លះ និងយកពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំងខ្លះ។ អ្នកនាងប្រាប់ពីរបៀបមើលតាសក់ដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់៖«តាសក់ប្រេះគឺវាទុំដើម ហើយគេថាតាសក់ប្រេះឆ្ងាញ់ជាងតាសក់មិនប្រេះ។ ថ្ងៃខ្លះខ្ញុំលក់បាន១០ផ្លែឬ២០ផ្លែ មិនទៀងទេអាស្រ័យទៅតាមថ្ងៃ»។

ស្ត្រីរួសរាយរូបនេះពន្យល់ពីមូលហេតុដែលទិញតាសក់ពីរកន្លែង៖«ខ្ញុំទិញតាសក់២កន្លែង ព្រោះបើទិញតែ១កន្លែងក៏លក់មិនទាន់ដែរ ព្រោះអ្នកទិញក៏ច្រើនដែរ។ ខ្ញុំទិញពីគេ១គីឡូ២ពាន់រៀន ហើយខ្ញុំលក់ចេញ៣ពាន់រៀល។ បើតាសក់សម្បូរខ្លាំង ខ្ញុំទិញថោកខ្ញុំក៏លក់ចុះខ្លះដែរ»។

តាមបទពិសោធដែលធ្លាប់ប្រកបរបរលក់តាសក់ស្រូវទុំជាង២ឆ្នាំ អ្នកនាង សម្ភស ប្រាប់ពីរដូវតាសក់ស្រូវទុំ៖«រដូវតាសក់ស្រូវទុំមានពីខែ១ដល់ខែ៥។ ថ្ងៃសៅរ៍និងអាទិត្យពេលខ្លះលក់បាន២ទៅ៣រយគីឡូ។ មួយសប្ដាហ៍ខ្ញុំទិញតាសក់ចូលម្ដងប្រហែលជា២តោន។ បើលក់ដាច់ច្រើនថ្ងៃសៅរ៍និងអាទិត្យ បានចំណេញប្រហែល១០ម៉ឺនរៀល»។

ថ្វីបើរបរលក់តាសក់ស្រូវទុំមិនសូវកបក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែវាក៏អាចជួយឱ្យអ្នកស្រី មឿន ណេត មានប្រាក់ឱ្យកូនទៅរៀន និងផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារខ្លះដែរ៖«ខ្ញុំលក់ទប់គ្នា បើខាតតាសក់ខ្ញុំបានលក់ពុទ្រាយោង។ របរនេះអាចជួយផ្សំគ្នា វាគ្រាន់បើជាងនៅផ្ទះ។ ប្រាក់ចំណេញមិនបានរហូតដល់សល់ប្រាក់ច្រើនទេ តែវាអាចជួយឱ្យកូនរបស់ខ្ញុំទៅរៀនបានខ្លះដែរ»។

សម្រាប់អ្នកស្រី ស៊ីនឿន អះអាងថាអ្នកស្រីដាំតាសក់ស្រូវមិនប្រើថ្នាំគីមីពុលច្រើនឡើយ មានន័យថាអ្នកស្រីប្រើជីគីមីបន្តិចបន្ទួចនិងប្រើថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតខ្លះដែរ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលតាសក់ចាប់ផ្ដើមផ្លែ អ្នកស្រីមិនប្រើថ្នាំទៀតឡើយ ហើយស្ត្រីរូបនេះពន្យល់ពីមូលហេតុដែលមិនប្រើថ្នាំគីមីពុល៖«ខ្ញុំដាំតាសក់ស្រូវលើដីប្រហែលមួយហិកតា។ ខ្ញុំមិនប្រើថ្នាំគីមីឡើយព្រោះខ្លាចប៉ះពាល់ផ្លែ ព្រោះខ្ញុំដកការពិសោធឆ្នាំមុន។ កាលនោះខ្ញុំឃើញវាអន់ខ្ញុំប្រើជីសស្រោចតាមគុម្ពនិងបាញ់ថ្នាំ តែពេលវាផ្លែមកក៏ប្រេះតែម្ដង នៅតូចៗប៉ុនម្រាមដៃគឺវាប្រេះតែម្ដង»៕