ជាតិ
«យុវជន» គួរទទួលបាននូវការលើកទឹកចិត្ត ជាជាងការប្រឹងបន្តុះបង្អាប់!
× យុវជនសម័យនេះ ខុសពីយុវជនសម័យមុន! យើងតែងឃើញការលើកឡើងបែបនេះជាញឹកញាប់។ មនុស្សចាស់ បានលើកឡើងថា កាលនៅជំនាន់ពួកគាត់ «យុវជន» មានការប្រឹងប្រែង ឧស្សាហ៍ ព្យាយាម មានសីលធម៌ខ្ពស់ និងចេះគោរពចាស់ទុំ តែបើក្រឡេកមើល សម័យបច្ចុប្បន្ន «យុវជន» មានភាពខ្ជិលច្រអូស ចេះបន្តិចបន្តួចក្អេងក្អាង ចូលចិត្តលេងបណ្ដាញសង្គម និងមិនខិតខំរៀនសូត្រ ឬធ្វើការជាដើម។
ជាយុវជនមួយរូបដែលមានអាយុជាង២០ឆ្នាំ ទោះមិនទាន់រៀនចប់ថ្នាក់ឧត្តមសិក្សា ប៉ុន្តែខ្ញុំបាទយល់ឃើញថាទម្លាប់តាមៗគ្នាក្នុងការបន្ទោសបង្អាប់យុវជន មិនមែនដំណោះស្រាយឡើយសម្រាប់សង្គមជាតិ។ ការពិតជាក់ស្តែង បញ្ហាជាច្រើនត្រូវបានមនុស្សជំនាន់មុនទុកឲ្យយុវជនជំនាន់ក្រោយទូលរែក។
អំពើពុករលួយ បក្ខពួកនិយម ការពូកែរិះគន់ដែលមើលឃើញតែបញ្ហា ដោយមិនផ្តល់ដំណោះស្រាយ ទង្វើទាំងនេះ បានបន្តពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ។ យុវជនសម័យនេះ ពិតជាត្រូវការខ្លាំងណាស់ការរិះគន់ក្នុងគោលដៅស្ថាបនា មិនមែនជាការរិះគន់ជាន់ពន្លិចនោះឡើយ។
ជំនួសឲ្យការស្តីបន្ទោសលើយុវជន ដែលមែនទែនទៅ ពួកគេជាជនរងគ្រោះពីទង្វើរបស់មនុស្សជាន់មុន មនុស្សចាស់គួរផ្តល់ការលើកទឹកចិត្ត ឱកាស ការអត់ឱន ក្តីស្រលាញ់ ការអាណិត មិនរើសអើងមនុស្សមានសមត្ថភាព ដើម្បីជួយពួកគេដើរឆ្ពោះទៅមុខ។ ពួកគាត់ តែងភាន់ច្រឡំ ទំនុកចិត្ត (confidence ), ភាពជាម្ចាស់ការលើខ្លួន (self-reliance) និងការឲ្យតម្លៃលើខ្លួនឯង (self-esteem) របស់យុវជនថាជា «អំនួតក្អេងក្អាង និងទង្វើគ្មានសីលធម៌» ទៅវិញ។
បើមនុស្សជំនាន់មុន គិតថា មានតែគំនិតពួកគាត់ត្រឹមត្រូវ ព្រោះពួកគាត់កើតមុន ហែលឆ្លងកាត់ជីវិតមុន ហើយខ្លះថែមទាំងប្រើទស្សនអវិជ្ជមានមើលលើយុវជនជំនាន់ថ្មីទៀតនោះ វាគឺជាការបិទសិទ្ធិបញ្ចេញគំនិត សមត្ថភាព ភាពច្នៃប្រឌិត និងនវានុវត្តន៍ របស់ពួកគេ។
ដើរផង លូនផង រត់ផង ហើយតាមផ្លូវទទួលរងថ្មបាក់ផង យុវជន អាចបាក់ទឹកចិត្ត ព្រោះយល់ឃើញថា ការប្រឹងប្រែងពួកគេ គ្មានន័យ ហើយប្រហែលជានឹងបោះបង់ចោលពាក់កណ្ដាលផ្លូវថែមទៀតផង ដោយកត់សម្គាល់ថា គ្មានអ្នកផ្តល់តម្លៃ គ្មានអ្នកជំរុញទឹកចិត្តសោះ តែបែរជាឃើញតែ ការជាន់ពន្លិច និងរើសអើង៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com