លោក អន បញ្ញា និពន្ធរឿង«ងងឹតទាំងថ្ងៃ» ឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវិតជនពិការដោយសារសង្គ្រាម

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

លោក អន បញ្ញា និពន្ធរឿង«ងងឹតទាំងថ្ងៃ» ឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវិតជនពិការដោយសារសង្គ្រាម

07, Mar 2020 , 7:59 pm

រូបភាព

លោក អន បញ្ញា អ្នកនិពន្ធនិងដឹកនាំរឿង ងងឹតទាំងថ្ងៃ

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

ភ្នំពេញ៖ លោក អន បញ្ញា ដែលមានអាយុ៦០ឆ្នាំ ជាអតីតសិល្បករល្ខោននាដកម្ម ហើយបច្ចុប្បន្នលោកគឺជាអ្នកនិពន្ធនិងដឹកនាំរឿងល្ខោននាដកម្ម។ ស្នាដៃថ្មីរបស់លោក មានចំណងជើងថា “ងងឹតទាំងថ្ងៃ” បរិយាយអំពីជីវិត និងអារម្មណ៍របស់អតីតយុទ្ធជនសង្គ្រាម ដែលពិការជើងដោយសារគ្រាប់មីន។ ពួកគេត្រូវរស់ដោយងងឹតងងល់ ក្នុងសម័យដ៏ត្រចះត្រចង់នេះ ព្រោះមិនមានការយកចិត្តទុកដាក់។ រឿងនេះនឹងបង្ហាញខ្លួនក្នុងទម្រង់ល្ខោននាដកម្ម ឬហៅថាល្ខោននិយាយ ដែលនឹងសម្ដែងនៅថ្ងៃទី២៣ ខែមីនា ខាងមុខនេះ។

ដើម្បីដឹងច្បាស់ពីខ្លឹមសាររឿងខ្លះៗ រួមទាំងគោលបំណងរបស់អ្នកនិពន្ធផងនោះ តទៅនេះ សូមប្រិយមិត្តអញ្ជើញស្ដាប់បទយកការណ៍ ដែលរៀបរៀងដោយកញ្ញា ប៉ូ សាគុន ដោយសោមនស្សរីករាយ៖

មានវ័យ៦០ឆ្នាំ លោក អន បញ្ញា ក៏ធ្លាប់បានហែលឆ្លងសម័យខ្មែរក្រហមដ៏ខ្មៅងងឹតជាមួយប្រជាជនខ្មែរដទៃទៀតដែរ ប៉ុន្តែលោកមានសំណាង ព្រោះមិនបានរងគ្រោះបន្ថែមទៀត ដោយពិការភាព។ អ្វីដែលលោក បញ្ញា មានកង្វល់ ហើយបានសម្រេចបញ្ចេញវាតាមរយៈផ្ទាំងទស្សនីភាពល្ខោននាដកម្មនោះ គឹបញ្ហារបស់ជនពិការដែលរងគ្រោះព្រោះសង្គ្រាម។

រឿង”ងងឹតទាំងថ្ងៃ” ត្រូវបាន លោក បញ្ញា និពន្ធឡើងដោយផ្អែកលើជីវិតពិតរបស់អតីតយុទ្ធជនសង្គ្រាមមួយរូប ដែលបានពលីលម្លាំងកាយចិត្ត ដើម្បីមាតុភូមិនៅគ្រាមានអាសន្ត៖«ប្រទេសយើងហ្នឹង គឹមិនដែលបានសុខសប្បាយបានយូរអង្វែងទេ សន្តិភាពមិនទាន់បានប៉ុន្មានផង គឺមានសង្គ្រាមទៀតហើយ ចេះតែឈ្លោះប្រកែកគ្នា។ ពាក្យថា”ងងឹតទាំងថ្ងៃ” គឺខ្ញុំដកស្រង់ចេញពីក្នុងសង្គ្រាមនិងក្រោយសង្គ្រាម។ ពេលយុវជនម្នាក់ ដែលគាត់បានទាន់សម័យសង្គ្រាម គាត់ហ្នឹងទៅធ្វើទាហាន ទាំងដែលកំពុងតែសប្បាយ។ ដូចជាជីវិតខ្ញុំដែរ តាំងពីកើតមកដល់ឆ្នាំ៧៥ កំពុងតែស្រួល។ ស្រាប់តែពីឆ្នាំ៧៥មកសម័យប៉ុលពត ៣ឆ្នាំជាង ស្រាប់តែវាងងឹត»។

ផ្ទាំងទស្សនីយភាពនេះ ក៏បានបង្ហាញពីសោកនាដកម្ម ក្នុងពេលប្រទេសមានសន្តិភាពដែរ។ លើកយកជីវិតរបស់បុរសម្នាក់ ដែលជាអតីតទាហាន ក្នុងសម័យសង្គ្រាមខ្មែរក្រហម មកបរិយាយ ដោយរំលេចនូវទុក្ខវេទនាទាំងផ្លូវកាយនិងផ្លូវចិត្ត នៅពេលដែលយុទ្ធជនរូបនោះ ធ្លាក់ខ្លួនពិការ។

“ងងឹតទាំងថ្ងៃ” អ្នកនិពន្ធចង់បង្ហាញពីជីវិតរបស់អតីតទាហានក្នុងសម័យសង្គ្រាម ដែលបានបូជាឈាមស្រស់ សាច់ស្រស់ដើម្បីជាតិមាតុភូមិ រហូតធ្លាក់ខ្លួនពិការ តែពួកគេបែរជាត្រូវរស់ដោយត្រដាបត្រដួស ក្នុងសម័យសន្តិភាពទៅវិញ។

លោក អន បញ្ញា បញ្ជាក់បន្ថែមដូច្នេះ៖«ចប់សង្គ្រាមទៅក៏បាត់គ្រួសារ បាត់ដីធ្លី បាត់ប្រពន្ធ បាត់កូន ហើយក៏ក្លាយជាជនរើសសំរាម។ ដូច្នេះបានជាគាត់គិតថា នេះគឺកាកសំណល់ពីសង្គ្រាម។ មនុស្សមួយចំនួន ដែលយើងឃើញថាគាត់ពិការ ហាក់បីដូចជាកាកសំណល់ពីសង្គ្រាមអ៊ីចឹង។ ពេលគាត់តស៊ូ មានគេយកចិត្តទុកដាក់នឹងគាត់ ដល់តែពេលគាត់ពិការ គេបោះបង់គាត់ចោលអស់ អត់មានអ្នកណាយកចិត្តទុកដាក់នឹងគាត់។ គាត់គឺជាយុទ្ធជន ដែលការពារទឹកដី ចុងបញ្ចប់គាត់បែរទៅជាមនុស្សដ៏ងងឹត នៅក្នុងទីភ្លឺដែលគេមិនរាប់រក»។

ទោះជាយ៉ាងណា “ងងឹតទាំងថ្ងៃ” ក៏មានបំណងអប់រំទៅយុវជនសម័យបច្ចុប្បន្នដែរ ក្នុងន័យឱ្យពួកគេយកចិត្តទុកដាក់លើការសិក្សា ដើម្បីរំដោះខ្លួនចេញពីភាពអវិជ្ជា៖«យើងឆ្លុះបញ្ចាំងពីយុវជនថ្មីដែរ។ សព្វថ្ងៃនេះសន្តិភាពហើយ គាត់មិនទាន់បានជួបការលំបាកក្នុងសម័យសង្គ្រាមទេ ដូច្នេះហើយក៏យើងឆ្លុះបញ្ចាំងថា ឱ្យយុវជនទាំងអស់ហ្នឹង គឺត្រូវខិតខំរៀនសូត្រ ក្នុងពេលប្រទេសកំពុងតែសុខសប្បាយហ្នឹង។ បើសិនជាប្រទេសសង្គ្រាមភ្លាម គាត់ក៏មានចំណេះដឹងដែរ។ អ៊ីចឹងបានឱ្យយុវជនយើងបច្ចុប្បន្នហ្នឹងប្រុងប្រយ័ត្ន បើប្រទេសយើងសន្តិភាពហើយ កុំដើរលេងភ្លេចខ្លួន ទៅប្រើគ្រឿងញៀន»។

មានស្រុកកំណើតនៅស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល ខេត្តកណ្ដាល ហើយបច្ចុប្បន្នរស់នៅរាជធានីភ្នំពេញ លោក អន បញ្ញា បានរំលឹកពីប្រវត្តិខ្លះៗ របស់តួអង្គក្នុងស្នាដៃរឿង “ងងឹតទាំងថ្ងៃ” នេះ៖«រឿងដែលខ្ញុំសរសេរហ្នឹង គឺយុវជននៅក្នុងសម័យឆ្នាំ៨០ ដែលគេកែនឱ្យទៅធ្វើទាហាន ទៅវ៉ៃខ្មែរក្រហមនៅព្រំដែនថៃខ្មែរ ហើយគាត់ក៏បានជាន់មីនដាច់ជើង។ នៅមុនពេលគាត់ទៅ គាត់មានប្រពន្ធនិងមានកូនស្រីម្នាក់ ប៉ុន្តែគាត់មិនបាននៅថែទាំកូនស្រីទេ គឺគាត់បានទៅសមរភូមិបាត់ទៅហើយ។ ដល់តែពេលចុងបញ្ចប់នៃជីវិតរបស់គាត់ គឺគាត់តូចចិត្តណាស់ ដែលសង្គមបានចាត់ទុកគាត់ដូចជាជនកាកសំណល់ មិនមានអ្នកណាយកគាត់មកអប់រំ ឬក៏ដាក់ក្នុងមន្ទីរណា ដើម្បីចិញ្ចឹមថែរក្សាទេ»។

យកសិល្បៈដើម្បីបង្ហាញពីទស្សនៈ និងបញ្ហារបស់សង្គមដែលកំពុងជួបប្រទះ អ្នកនិពន្ធនិងដឹកនាំរឿងល្ខោននាដកម្ម វ័យ៦០ឆ្នាំរូបនេះ យល់ថាស្នាដៃថ្មីនេះ អាចជួយដល់សង្គមបានខ្លះ៖«ខ្ញុំបង្កើតស្នាដៃនេះគឺខ្ញុំចង់ជួយសង្គម ហើយនឹងទស្សនៈមួយចំនួន ដើម្បីជាផ្លូវ ជាការអប់រំដល់យុវជន ទាំងអតីតកាល និងយុវជនសម័យថ្មី ដើម្បីកុំឱ្យភ្លេចនូវអតីតកាលដ៏ជូរចត់របស់យើង។ ផ្ដើមចេញនូវការនិពន្ធនេះ គឺមានពេលមួយ ខ្ញុំបានទៅឃើញនៅគំនរសំរាម ខ្ញុំឃើញយុវជន មនុស្សចាស់ កុមារ ជនពិការ មេម៉ាយ គ្រប់ស្ថានភាពនៃមនុស្សទាំងអស់ ទៅរើសសំរាម»។

លោក អន បញ្ញា អ្នកនិពន្ធនិងដឹកនាំរឿង ងងឹតទាំងថ្ងៃ

អះអាងថាស្នាដៃនេះ មិនបានបង្ហាញពីនិន្នាការនយោបាយ ខាងណានោះ លោក បញ្ញា សង្កត់ធ្ងន់ថា លោកគ្រាន់តែចង់ផ្ញើសារខ្លះៗទៅថ្នាក់ដឹកនាំតែប៉ុណ្ណោះ៖«ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងទៅសង្គមឱ្យអ្នកដឹកនាំប្រទេស បានឃើញថាគួរតែមានមជ្ឈមណ្ឌលជនពិការ ឬក៏មជ្ឈមណ្ឌលមនុស្សចាស់ ឬក៏មជ្ឈមណ្ឌលមេម៉ាយ កុមារ ជាដើម។ យើងធ្វើឡើងដើម្បីប្រមូលជនកំព្រាមួយចំនួន ទៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលទាំងនោះ ហើយបណ្ដុះបណ្ដាលការរៀនសូត្រជាដើម។ រឿងនេះឆ្លុះបញ្ចាំងសង្គមកាលពីមុន ក៏ដូចជាឥឡូវ ដើម្បីឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់លើសង្គមរបស់ខ្លួនឯង»។

តាមពិតទៅការសម្ដែងល្ខោននាដកម្មរឿង “ងងឹតទាំងថ្ងៃ” នេះ ដំបូងឡើយមានបំណងឱ្យចូលទស្សនាដោយមិនគិតថ្លៃ ប៉ុន្តែក្រោយមកក៏ប្ដូរមកលក់សំបុត្រវិញ គឺដើម្បីប្រមូលថវិកាជូនដល់សិល្បករ និងសិស្សនិស្សិតសិល្បៈដែលក្រីក្រ៖«យើងចង់ឱ្យយុវជនចូលរួមបង់ថវិកាខ្លះ ដើម្បីយកទៅជួយដល់សិល្បករដែលគាត់ក្រីក្រមែនទែន។ ថវិកានេះយើងមិនបានយកទៅចាយវាយដល់បុគ្គលណាទេ គឺយើងយកទៅជួយសិស្សនិស្សិត ផ្នែកសិល្បៈដែលគាត់លំបាកមកពីខេត្តអត់មានអង្ករហូបផង។ អាហារូបករណ៍នៅសាលាមែន តែដាំបាយហូបខ្លួនឯង យកអង្ករមកពីផ្ទះខ្លួនឯង»។

មានបទពិសោធជាសិល្បករ អ្នកនិពន្ធ និងជាអ្នកដឹកនាំរឿងល្ខោននាដកម្មជាង៤០ឆ្នាំ ដែលមានស្នាដៃជាង១០០រឿង ទាំងនិពន្ធខ្លួនឯងផង និងតម្លើងស្នាដៃធំៗរបស់អ្នកនិពន្ធចាស់ៗផង ទៅថ្ងៃអនាគត លោក អន បញ្ញា មានគម្រោងបង្កើតស្នាដៃអប់រំសង្គមបន្ថែមទៀត៖«ខ្ញុំមានគម្រោងសុំថវិកា ពីអង្គការណាដែលមានថវិកា សម្រាប់ឱ្យសិល្បករ ដើម្បីបង្កើតស្នាដៃអប់រំសង្គមបន្ថែមទៀត»។

សូមបញ្ញាក់ថា ល្ខោននាដកម្ម ឬហៅថាល្ខោននិយាយ ដែលសម្ដែងលើឆាក រឿង “ងងឹតទាំងថ្ងៃ” នេះ នឹងសម្ដែងនៅថ្ងៃទី២៣ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០ខាងមុខ នៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជាជប៉ុន (CJCC)។ សំបុត្រសម្រាប់ទស្សនិកជនធម្មតាតម្លៃ ២ម៉ឹនរៀល ចំណែកសិស្សនិស្សិតតម្លៃ១ម៉ឺនរៀល៕