​ព្រៃ​លិច​ទឹក មាន​ទំនាក់ទំនង​វិជ្ជមាន ទៅលើ​របាយ​ជីវម៉ាស់ នៃ​ត្រី​ប្រា​ធំ ត្រី​រ៉ស់ ត្រី​ឆ្កោក និង​ត្រី​កេស​។ ដូចគ្នានេះដែរ លំហ​ទឹក​បឹង​ទន្លេសាប មាន​ឥទ្ធិពល​វិជ្ជមាន​ទៅលើ​របាយ​ជីវម៉ាស់ នៃ​ប្រភេទ​ត្រី​ប្រា​ធំ ត្រី​ឆ្កោក និង​ត្រី​កេស​។ រីឯ​ដី​កសិកម្ម មាន​ឥទ្ធិពល​អវិជ្ជមាន ទៅលើ​របាយ​ជីវម៉ាស់​នៃ​ប្រភេទ​ត្រី​រៀល​។ លទ្ធផល​នៃ​ការស្រាវជ្រាវ​នេះ បាន​បង្ហាញថា តំបន់​មួយចំនួន​មាន​កម្រិត​ជីវម៉ាស់​ត្រី​ខ្ពស់ ឧទាហរណ៍ ឡូ​តិ៍​នេសាទ​លេខ​២ ក្នុង​ខេត្តកំពង់ធំ ឡូ​តិ៍​នេសាទ​លេខ​៦ ក្នុង​ខេត្តពោធិ៍សាត់ និង​ឡូ​តិ៍​នេសាទ​លេខ​២ ក្នុង​ខេត្តបាត់ដំបង​)​។​ល​។ ដូច្នេះ ការធ្វើផែនការ​អភិរក្ស និង​ការគ្រប់គ្រង​ជលផល គួរតែ​ផ្តោត​ការយកចិត្តទុកដាក់ នៅក្នុង​តំបន់​ទាំងអស់នោះ ដោយ​ពិចារណា​កំណត់​តំបន់​ទាំងនោះ ជា​តំបន់​ជម្រក​ត្រី​សំខាន់ និង​ក៏​ជា​កន្លែង​នេសាទ​ដ៏​សំខាន់​ផងដែរ​។

សម្រាប់​ព័ត៌មាន​បន្ថែម​សូម​អាន​៖ https://www.mdpi.com/2073-4441/12/3/786 (Chan, B.; Brosse, S.; Hogan, Z.S.; Ngor, P.B.; Lek, S. Influence of Local Habitat and Climatic Factors on the Distribution of Fish Species in the Tonle Sap Lake. Water 2020, 12, 786.)