ខេត្ត NONG KHAI ៖ជាង ៤០ ឆ្នាំមុនគឺជាពេលដែលលោក Bula Tawan បានដាក់រាយមងចាប់ត្រីនៅទន្លេមេគង្គជាលើកដំបូងរបស់លោក នៅពេលដែលផ្លូវទឹកមួយនេះសម្បូរទិន្នផលត្រី។
ប៉ុន្តែអ្នកនេសាទភាគច្រើនដូចជាលោក Tawan ដែលធ្លាប់តែពឹងផ្អែកលើទិន្នផលត្រីដ៏ច្រើនដើម្បីរស់នៅ និងចិញ្ចឹមគ្រួសាររបស់លោក មិនអាចរកត្រីបានច្រើនទៀតនោះទេ។
ខណៈដែលលោកកំពុងក្បង់ទឹកដ៏ថ្លានៃទន្លេមេគង្គ ឪពុកវ័យ ៦៦ ឆ្នាំដែលមានរូបរាងស្ដើងរូបនេះបានពន្យល់ថា «ទឹក និងពណ៌ទន្លេបានផ្លាស់ប្តូរហើយ ដោយសារតែនៅពេលវាជាទឹកធម្មជាតិ វាមិនថ្លាអ៊ីចឹងនោះទេ។ បើវាជាទឹកធម្មជាតិ វាមានកករ និងជីវជាតិនៅក្នុងទឹកនោះ»។
លោកបានបន្ថែមថា «ទឹកឥឡូវនេះថ្លា ហើយវាមិនមានកករ និងជីវជាតិនោះទេ»។
ទស្សនៈរបស់រដ្ឋាភិបាលថៃចំពោះបញ្ហានេះមានលក្ខណៈខុសពីនេះមួយចំនួន។
លោក Tanaporn Sriyamoon នៃការិយាល័យគោលនយោបាយផែនការរបស់រដ្ឋាភិបាលថៃ និយាយថា៖ «ការប្រែប្រួលទឹកទៅជាពណ៌ខៀវនេះបានធ្វើឱ្យភ្ញៀវទេសចរកាន់តែសប្បាយរីករាយដោយសារតែពណ៌ទឹកនេះ ហើយវាកាន់តែមានភាពពេញនិយមនៅតាមបណ្តាញសង្គមតាមអ៊ីនធឺណិត និងធ្វើឱ្យអ្នកទេសចរកាន់តែច្រើនចង់មកទស្សនា»។
ការប្រែប្រួលទឹក
ពេលនៃការប្រែប្រួលទឹក រួមជាមួយនឹងការឡើងចុះខ្លាំងនៃកម្រិតទឹក កើតឡើងចំពេលដែលទំនប់ Xayaburi របស់រដ្ឋាភិបាលឡាវនៅខាងលើត្រូវបានគេសាងសង់។ ទំនប់នេះបានចាប់ផ្តើមផលិតវារីអគ្គិសនីកាលពីខែតុលា ឆ្នាំមុន។
យោងតាមគេហទំព័រ Xayaburi ទំនប់ដែលមានតម្លៃ ៣ ពាន់ ៨ រយលានដុល្លារនេះគឺជា «របាំងទឹកមួយដែលច្រោះយកកករតិចបំផុតបើប្រៀបធៀបទៅនឹងទំនប់ធម្មតា»។ ប៉ុន្តែភស្តុតាងថ្មីបង្ហាញថា ការរាំងខ្ទប់កករ និងកាកសំណល់ផ្សេងៗយ៉ាងច្រើននៅតែកើតឡើងនៅទំបន់នេះ។
នៅពេលនេះ បណ្តាញពលរដ្ឋថៃនៅខេត្តជាប់ទន្លេមេគង្គទាំង ៨ បានដាក់ពាក្យបណ្តឹងដើម្បីទាមទារឱ្យមានការកាត់ទោស និងពន្យឺតការផលិត និងការលក់ថាមពលអគ្គិសនីទៅឱ្យក្រុមហ៊ុនថៃ ដែលថាមពលអគ្គិសនីចំនួន ៩៥% នឹងត្រូវបានអាជ្ញាធរអគ្គិសនីថៃទិញយក។
លោក Ormbun Thipsuna អ្នកនាំពាក្យរបស់បណ្តាញនេះនិយាយថា៖ «អ្នកដែលកំណត់ពីកម្រិតនៃការលក់អគ្គិសនីមកឱ្យថៃគឺអាជ្ញាធរអគ្គិសនីថៃ ដូច្នេះវាមានផលប៉ះពាល់ទៅលើប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីនៃទន្លេមេគង្គ»។
លោក Ormbun Thipsuna និយាយថា របាយការណ៍ថ្មីៗដែលចេញផ្សាយដោយក្រសួងថាមពលបង្ហាញថា ប្រទេសថៃមានអគ្គិសនីគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការនៅក្នុងប្រទេស។
កាលពីខែកុម្ភៈ បណ្តាញនេះបានដាក់ភស្តុតាងទៅកាន់តុលាការរដ្ឋបាលកំពូលរបស់ថៃនៅក្នុងពាក្យបណ្តឹងដែលកំពុងតែដំណើរការ។ ពាក្យបណ្តឹងនោះបានលើកឡើងពីទីភ្នាក់ងាររដ្ឋថៃចំនួន ៥ ដែលរួមមានអាជ្ញាធរអគ្គិសនីថៃផងដែរ។
អាជ្ញាធរអគ្គិសនីថៃមិនបានឆ្លើយតបចំពោះសំណួរដែល VOA បានសួរនោះទេ។
ព្យួរកិច្ចសន្យាទិញថាមពល
បន្ថែមពីលើភស្តុតាងនៃការបំផ្លាញបរិស្ថានដែលបង្កដោយទំនប់នេះ ដើមបណ្តឹងក៏បានស្នើសុំតុលាការឱ្យចេញដីកាមួយដើម្បីព្យួរកិច្ចសន្យាទិញថាមពល រហូតទាល់តែព័ត៌មានថ្មីអាចត្រូវបានពិនិត្យ ទាក់ទងនឹងផលប៉ះពាល់របស់ទំនប់ទៅលើប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីនៅក្នុងទន្លេមេគង្គ។
អ្នកវិភាគម្នាក់យល់ថា វិធីសាស្ត្រថ្មីរបស់បណ្តាញនេះគឺការបង្ហាញឱ្យឃើញថា «មិនមានភាពចាំបាច់ក្នុងការទិញថាមពលអគ្គិសនីចេញពីទំនប់នៅទន្លេមេគង្គនៅក្នុងប្រទេសឡាវនោះទេ ដោយសារតែការបម្រុងទុកនូវថាមពលរបស់ប្រទេសថៃត្រូវបានកំណត់យ៉ាងខ្ពស់ក្នុងកម្រិតពី ៤០% ទៅ ៥០% ខ្ពស់ជាងតម្រូវខ្ពស់បំផុតរបស់ប្រទេស»។
លោក Brian Eyler ដែលជាអ្នកជំនាញផ្នែកបញ្ហាឆ្លងប្រទេសនៅក្នុងតំបន់មេគង្គ និយាយដូច្នេះថា៖ «ប្រទេសជាច្រើនមិនមានការកំណត់លក្ខខណ្ឌតម្រូវឱ្យមានការបម្រុងទុកបែបនេះនោះទេ ប៉ុន្តែប្រទេសដែលមានលក្ខខណ្ឌបែបនេះគឺជាប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ ឬមធ្យម ហើយបានកំណត់កម្រិតបម្រុងក្នុងអត្រាប្រមាណ ២០% ប៉ុណ្ណោះ»។
ប៉ុន្តែលោក Eyler មិនសូវមានសុទិដ្ឋនិយមថានឹងមានការផ្លាស់ប្តូរនោះទេ ដោយផ្អែកលើសំអាងខាងលើ។
លោកបាននិយាយដូច្នេះថា៖ «អាជ្ញាធរអគ្គិសនីថៃអាចលុបចោល ឬចរចាឡើងវិញលើកិច្ចសន្យាទិញថាមពលរបស់ខ្លួនជាមួយនឹងក្រុមហ៊ុនទំនប់វារីអគ្គិសនី Xayaburi ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរប្រតិបត្តិការនៃទំនប់វារីអគ្គិសនី Xayaburi នេះ។ ការលុបចោល ឬការចរចាឡើងវិញនេះកម្រនឹងកើតឡើងណាស់ដោយសារតែអ្នកវិនិយោគនឹងប្រើប្រាស់ធនធានទាំងអស់របស់ពួកគេដើម្បីបង្ការកុំឱ្យរឿងនេះកើតឡើង»។
បញ្ហាដ៏ចម្រូងចម្រាស់បំផុតមួយពាក់ព័ន្ធនឹងការសាងសង់ទំនប់នេះគឺកង្វះតម្លាភាពទាក់ទងនឹងរបាយការណ៍វាយតម្លៃលើផលប៉ះពាល់របស់គម្រោង។
លោក Ormbun Thipsuna ពន្យល់ដូច្នេះថា៖ «យើងមិនអាចទទួលបានព័ត៌មាន និងមិនបានចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ស្តាប់មតិសាធារណជន ដែលត្រូវបានរៀបចំដោយនាយកដ្ឋានធនធានធម្មជាតិនោះទេ»។
ទឹកកាន់តែតិចសម្រាប់ដំណាំ
សម្រាប់កសិករដូចជាលោក Sanit Khun ដែលពឹងផ្អែកលើទឹកទន្លេដើម្បីស្រោចស្រពដំណាំក្នុងរដូវប្រាំង ក្តីបារម្ភនានារបស់លោកបានក្លាយជាការពិតហើយឥឡូវនេះ។
លោក Khun បាននិយាយថា «ទឹករាក់ខ្លាំងណាស់ ដែលវាពិបាកនឹងបូមដើម្បីចែកចាយឱ្យបានស្មើគ្នាទៅក្នុងស្រែ និងចម្ការពោត»។ ខណៈពេលដែលលោកកំពុងបង្វែរម៉ាស៊ីនបូមទឹកចេញពីបាតទន្លេដែលរាំងស្ងួត លោកនិយាយថា ចំនួនទឹកធ្លាក់ចុះពី ១០០% មកនៅ ៤០%។
លោកបញ្ជាក់ដូច្នេះថា៖ «ទឹកគឺជាជីវិតរបស់យើង ដោយសារតែនៅក្នុងសហគមន៍របស់យើង ៨០% គឺជាតំបន់កសិកម្ម ដែលយើងត្រូវដាំដំណាំពេញមួយឆ្នាំ»។
នៅឆ្នាំនេះ រដ្ឋាភិបាលថៃបានប្រកាសពីមហន្តរាយគ្រោះរាំងស្ងួតនៅក្នុងខេត្តចំនួន ២៣ រួមមានខេត្ត Nong Khai ដែលជាខេត្តនៅជាប់នឹងព្រំប្រទល់ឡាវ និងរងផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដោយសារតែទំនប់ទឹកខាងលើនេះ។
កាលពីខែតុលា ឆ្នាំមុន ក្រុមហ៊ុន Xayaburi Power Co. Ltd. បានបញ្ជាក់ថា គម្រោងនេះបានចំណាយទឹកប្រាក់ជាង ១៩ ពាន់ ៤ រយលានបាត ដែលស្មើនឹង ៦៤០ លានដុល្លារ ដើម្បីកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានទៅលើបរិស្ថាន ដូចជាការសាងសង់កន្លែងសម្រាប់កករឆ្លងកាត់ និងលំហូរទឹក និងកន្លែងដើម្បីឱ្យត្រីអាចធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់បាន។
លោក Apinan Uttama ដែលជាមេភូមិ និយាយថា ការផ្លាស់ប្តូរកម្រិតទឹកអាចដោះស្រាយបានតែតាមរយៈការសហការក្នុងចំណោមប្រទេសរងផលប៉ះពាល់ប៉ុណ្ណោះ ជាពិសេសក្នុងរដូវប្រាំង ដែលកាន់តែក្តៅខ្លាំងទៅៗក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
មេភូមិវ័យ ៥២ ឆ្នាំរូបនេះ មានកំណើតនៅភូមិជាប់ទន្លេឈ្មោះថា Ban Maw។ លោកបាននិយាយថា៖ «យើងត្រូវរកមធ្យោបាយដើម្បីអាចរស់ជាមួយគ្នាបាន ដោយសារតែឥឡូវនេះ អ្នកភូមិមិនមានជម្រើសផ្សេងនោះទេ និងមិនដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីដែរ»។
លោកUttama បាននិយាយថា៖ «យើងអាចបានតែស្នើសុំការជួយពីរដ្ឋាភិបាលដើម្បីយកគំនិតរបស់យើងទៅនិយាយជាមួយនឹងស្ថាប័ននានាដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងទំនប់វារីអគ្គិសនី និងចរចារវាងប្រទេសទាំងនោះ»។
អ្នកតំណាងនៃខុទ្ទកាល័យនាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃនិយាយថា ពួកគេនឹងជួបជាមួយនឹងបណ្តាញពលរដ្ឋថៃនៅខេត្តជាប់ទន្លេមេគង្គទាំង ៨ នៅក្នុងខេត្ត Nong Khai នៅខែមេសានេះ ដើម្បីវាយតម្លៃលើស្ថានភាពនេះ។
លោក Tanaporn Sriyamoon បាននិយាយថា៖ «ឥឡូវនេះរដ្ឋាភិបាលបានបញ្ជូនបញ្ហានេះទៅកាន់ការិយាល័យគោលនយោបាយផែនការរួចហើយដើម្បីសិក្សា និងចុះទៅទីតាំង និងធ្វើរបាយការណ៍ពេញលេញមួយដើម្បីដាក់ជូនដោយផ្ទាល់ទៅឱ្យខុទ្ទកាល័យនាយករដ្ឋមន្ត្រី។ ឥឡូវនេះយើងបានបង្កើតក្រុមការងារដើម្បីធ្វើការលើបញ្ហាទន្លេមេគង្គ ដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយ និងរៀបផែនការស្តារទន្លេមេគង្គឡើងវិញ»៕