ពីនេះ ពីនោះ
មុនប្រើ«ចានស្រាក់»ខ្មែរប្រើភាជន៍ ឬចានធ្វើពីដីដុតដាក់បាយសម្ល ឬចង្ហាន់ទៅវត្ត
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ពាក្យ«ស្រាក់»ជាកិរិយាសព្ទ ត្រូវបានពន្យល់ដោយសម្តេចសង្ឃ ជួន ណាត ថា ជាការដាក់តម្រួតៗលើគ្នា ចងរុំ ឬចងរួតរឹត។ បើតាមការពន្យល់ពីក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរវិញ ពាក្យ«ស្រាក់» ជាខ្នាតឯកតាខ្មែរពីបុរាណ ដែលដាក់អ្វីៗត្រួតលើគ្នា ហើយចងរុំឲ្យនៅជាដុំតែមួយ ដូចជាស្ករផែន ឬចានជាដើម។ 
ខ្លឹមសារច្បាស់លាស់របស់ពាក្យ«ចានស្រាក់»នោះគឺ ចានដែលមានដាក់តម្រួតគ្នា ដោយមានចានចងរុំគ្នាជាច្រើនជាន់ និងមានត្រចៀកពីរសងខាងសម្រាប់ស៊កដាក់តម្រួតលើគ្នាក្នុងដៃយួរ។
ព្រះវិន័យធរ សំចាន់ គង់នៅវត្តឧណ្ណាលោម ធ្លាប់បញ្ជាក់ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា ដើមឡើយខ្មែរមិននិយមប្រើ «ចានស្រាក់»សម្រាប់ទៅវត្តនោះទេ តែបានប្រើប្រាស់ភាជន៍ ឬចាន ដែលធ្វើពីដីដុត និងក្រោយមកបានផលិតតោក ដាក់ក្នុងសង្រែក និងដាក់ចានស្រាក់ ដើម្បីដាក់បាយសម្ល ឬចង្ហាន់ផ្សេងៗយកទៅវត្ត ឬទៅទីជិតឆ្ងាយនានា៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
