វត្ត៥ក្នុងស្រុកលើកដែកមានបរិស័ទយកចង្ហាន់ទៅក្នុងសភាពស្ងប់ស្ងាត់

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

វត្ត៥ក្នុងស្រុកលើកដែកមានបរិស័ទយកចង្ហាន់ទៅក្នុងសភាពស្ងប់ស្ងាត់

18, Apr 2020 , 1:19 pm

រូបភាព

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

កណ្ដាល៖ ដ្បិតមានពុទ្ធបរិស័ទយកចង្ហាន់ទៅវត្តក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែវត្ត៥នៅក្នុងស្រុកលើកដែក នៅតែមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ ដែលខុសពីឆ្នាំមុនៗ។ បរិស័ទភាគច្រើន គ្រាន់តែយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃ រួចក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ត្រឡប់មកផ្ទះវិញរៀងៗខ្លួន។ បើទោះបីនៅជនបទក៏ពិតមែន តែវត្តទាំង៥ដែលស្ថិតក្នុងស្រុកលើកដែក ក៏បានដាក់អាល់កុលទុកសម្រាប់បាញ់ឱ្យពុទ្ធបរិស័ទពេលចូលប្រគេនចង្ហាន់ព្រះសង្ឃដែរ។

ផ្ដើមចេញពីវត្តបទុគង្គាហៅវត្តព្រែកដាច់ ដែលស្ថិតក្នុងភូមិព្រែកដាច់ ឃុំព្រែកដាច់ ស្រុកលើកដែក ខេត្តកណ្ដាល នាម៉ោងប្រមាណ៨ព្រឹក ក្នុងថ្ងៃទី៤នៃថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីជាតិ មានពុទ្ធបរិស័ទយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃប្រមាណតែ១០នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងទីធ្លាវត្តទាំងមូលមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ ដោយមានម៉ូតូប្រមាណ៥គ្រឿងតែប៉ុណ្ណោះ ដែលចតនៅទីនោះ។

សូមស្តាប់សំឡេង៖

លោក ផុន ភឿន ដែលជាគណៈកម្មការប្រចាំវត្តបទុមគង្គា ហៅវត្តព្រែកដាច់ បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗ នៅក្រោយពេលសូត្រធម៌ថា ឆ្នាំនេះពុទ្ធបរិស័ទយកចង្ហាន់មកក្នុងចំនួនតិចតួច ហើយគេក៏មិននៅវត្តយូរដែរ៖«មកតិចៗ ចេះតែមកហូរហែតែមិនមានមកដុំៗទេ។ មកតែ៥ទៅ៦នាក់ វេរហើយទៅបាត់ទៅ មិននៅយូរទេ។ ឆ្នាំនេះដោយសារមិនមានកម្មកររោងចក្រមក បើរាល់ឆ្នាំមានកម្មកររោងចក្រមក គឺមានច្រើនកុះករតែម្ដង ហើយបច្ច័យលោកកសាងក៏បានគ្រាន់បើដែរ តែឆ្នាំនេះក្នុងមួយថ្ងៃបានប្រហែល២លាន ឬមួយលានជាង។ ក្នុងមួយថ្ងៃមានអ្នកមកវត្តប្រហែលមួយរយនាក់ តែមិនមានអ្នកនៅទេ»។

លោក ផុន ភឿន គណៈកម្មការវត្តបទុមគង្គា ហៅវត្តព្រែកដាច់

វត្តដែលមានព្រះសង្ឃគង់នៅប្រមាណ១៧អង្គនេះ កាលពីឆ្នាំមុនៗ មានពុទ្ធបរិស័ទមកយ៉ាងច្រើនកុះករ រហូតស្ទើរតែមិនមានកន្លែងអង្គុយ នេះបើតាមលោក ផុន ភឿន ដែលអង្គុយជិតគណៈកម្មការវត្តដទៃទៀត និងមានទឹកអាល់កុលនៅក្បែរផងនោះបានបញ្ជាក់៖«ឆ្នាំមុនមនុស្សច្រើនណាស់ នៅសាលាធំនោះ រកកន្លែងដាក់មនុស្សមិនបានផង។ ដោយសារមានកូវីដ១៩ ដូច្នេះប្រជាជនយើងគាត់ចេះតែខ្លាចមិនហ៊ាននៅ ដោយសារការពារសុវត្ថិភាពផ្ទាល់ខ្លួន។ នៅទីនេះមានទឹកអាល់កុល នៅគ្រប់កន្លែងសម្រាប់លាងដៃ ឱ្យតែចូលមកបាញ់លាងដៃទាំងអស់»។

ឈរនៅខាងមុខផ្ទះ ដៃកាន់ចានស្រាក់ពណ៌ស ត្រៀមឡើងម៉ូតូ ដែលចតនៅលើផ្លូវ អ្នកស្រី ទ្រី ហុង អាយុ៥០ឆ្នាំ ទើបតែសម្រេចចិត្តទៅវត្តនៅថ្ងៃចុងក្រោយនៃពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ ទោះបីខ្លាចជំងឺឆ្លងក៏ពិតមែន តែស្ត្រីសម្បុរស្រអែមរាងខ្ពស់មាឌមាំរូបនេះ ប្រថុយយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃដើម្បីឧទ្ទិសកុសលជូនដូនតា៖«ខ្លាចដែរប៉ុន្តែឆ្លៀតទៅ ទើបតែទៅថ្ងៃនេះ ដោយសារគិតថាថ្ងៃនេះជាថ្ងៃបញ្ចប់។ រាល់ឆ្នាំខ្ញុំទៅគ្រប់៣ថ្ងៃ។ ពេលនេះទៅ៥នាក់ ជាមួយកូននិងចៅ។ ខ្ញុំមិនពាក់ម៉ាស់ ដោយគិតថាវាមិនអី ព្រោះនៅទីនេះមានតែអ្នកភូមិ មិនមានអ្នកចំណាកស្រុកមក»។

អ្នកស្រី ទ្រី ហុង ពុទ្ធបរិស័ទ

ងាកមកចាប់អារម្មណ៍ដូនចាស់អាយុ៧៣ឆ្នាំវិញម្ដង។ អុជធូបក្នុងសាលាឆាន់ នៃមណ្ឌលវិបស្សនាធុរៈទួលអង្កាញ់ ដែលស្ថិតក្នុងភូមិព្រែកដាច់ ស្រុកលើកដែកខេត្តកណ្ដាលដែរនោះ ដូន ឃុត ភឿន ក៏មានការព្រួយបារម្ភខ្លាចឆ្លងកូរីដ១៩ដែរ តែដូនចាស់បានពាក់ម៉ាស់និងត្រៀបអាល់កុលជាប់តាមកាបូបជានិច្ច៖«ខ្ញុំទើបតែបានមកវត្ត២ថ្ងៃ។ ខ្ញុំខ្លាចជំងឺឆ្លងដែរ តែខ្ញុំការពារមានទឹកអាល់កុលលាងដៃ និងពាក់ម៉ាស់។ រាល់ឆ្នាំខ្ញុំមករហូត ហើយល្ងាចសូត្រមន្តរហូត បើភ្ជុំ១៥ថ្ងៃខ្ញុំមកសូត្រមន្តទាំង១៥ថ្ងៃ បើចូលឆ្នាំ៣ថ្ងៃខ្ញុំក៏មកសូត្រមន្ត៣ថ្ងៃដែរ។ ទើបតែឆ្នាំនេះបានតែ២ថ្ងៃ»។

លោកយាយ ឃុត ភឿន ពុទ្ធបរិស័ទ

ទោះបីជាបានបង្ការខ្លួនតាមការណែនាំរបស់ក្រសួងសុខាភិបាលហើយក្ដី ប៉ុន្តែកូនក្មួយរបស់លោកយាយ ក៏នៅតែមិនចង់ឱ្យលោកមកវត្តជួបមនុស្សច្រើនដែរ បើទោះបីជានៅក្នុងបរិវេនអារាមដែលដូនចាស់ទៅមិនសូវមានបរិស័ទក្ដី៖«មុនដំបូងក្មួយចេះតែហាមដែរ តែខ្ញុំគិតថាវាមិនអីទេ ព្រោះស្រុកយើងវាសន្តិភាពដែរ វានៅជនបទ បើនៅក្នុងក្រុង យើងចេះតែខ្លាច។ ខ្ញុំមិនធ្លាប់ឃើញទិដ្ឋភាពស្ងាត់បែបនេះទេ ឆ្នាំមុនៗច្រើនណាស់ វត្តនៅឯកើតក៏ច្រើននៅទីនេះក៏ច្រើន មកពីអ្នកលឿង មកពីអង្គរជ័យ មកតាំងពីព្រៃវែង។ គ្រាប់តែអាណិតលោក បើមកច្រើនទៅបានបច្ច័យកសាងក៏ច្រើន»។

ជាអ្នករៀបចំចង្ហាន់ប្រចាំថ្ងៃសម្រាប់ព្រះសង្ឃក៏ដូចជាចង្ហាន់នៅថ្ងៃបុណ្យទាននានា ក្នុងមណ្ឌលវិបស្សនាធុរៈទួលអង្កាញ់ អ្នកស្រី ឃឹម ជុំ ថារាល់ឆ្នាំពុទ្ធបរិស័ទយកចង្ហាន់មកប្រគេនព្រះសង្ឃ ហើយក៏នៅចាំវេរថ្វាយសង្ឃ និងនៅទទួលទានបាយជុំគ្នា ប៉ុន្តែឆ្នាំនេះមិនមានទិដ្ឋភាពនេះឡើយ៖«គាត់មិននៅហូបទេ វេរហើយក៏គាត់ទៅវិញទៅ ប្រហែលជា១០០នាក់ មកហើយទៅៗ។ រៀបចំសម្រាប់ព្រះសង្ឃហើយ ពុទ្ធបរិស័ទដែលនៅសល់ទាំងប៉ុន្មានហ្នឹងគាត់ហូបទៅ។ បើហូបសល់ឱ្យគាត់យកទៅផ្ទះទៀតទៅ យើងខ្លាចតែយើងចេះការពារទាំងអស់គ្នា។ បើយើងមិនមក តើមានអ្នកណាមករៀបចង្ហាន់ព្រះសង្ឃ។ រាល់ឆ្នាំពុទ្ធបរិស័ទមក ហើយនៅហូបអាហារនៅទីនេះពេញៗគ្រប់៣ថ្ងៃ»។

អ្នកស្រី ឃឹម ជុំ អ្នករៀបចង្ហាន់ព្រះសង្ឃ

ទោះមានជំងឺឆ្លងហើយក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែសម្រាប់មណ្ឌលវិបស្សនាធុរៈទួលអង្កាញ់ ដែលមានទីតាំងនៅកណ្ដាលវាលស្រែនិងចម្ការដាច់ឆ្ងាយពីភូមិ ក៏នៅមានពុទ្ធបរិស័ទយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃនៅថ្ងៃធម្មតាដែរ។ នេះបើតាមអ្នកស្រី ឃឹម ជុំ ដែលឈរជិតស្ត្រីវ័យចំណាស់ម្នាក់កំពុងកាន់នំរៀបចង្ហាន់ព្រះសង្ឃ ដោយប្រើថង់ប្លាស្ទិកជំនួយឱ្យស្រោមដៃ៖«មិនមានថ្ងៃបុណ្យក៏មានបរិស័ទយកចង្ហាន់មកប្រគេនព្រះសង្ឃដែរមិនដាច់ទេ។ តែបើថ្ងៃណាមិនសូវមានភ្ញៀវ ពួកខ្ញុំដាំបាយ ហើយព្រះសង្ឃឱ្យលុយខ្លះទៅទិញម្ហូបយកមកស្លប្រគេនលោកថ្ងៃត្រង់។ អង្ករមានមិនខ្វះទេ គេយកមកបង្សុកូលទាំងបេរៗ។ ពេលរៀបចង្ហាន់យើងយកថង់ជំនួសឱ្យស្រោមដៃ ដោយមិនកាន់ផ្ទាល់ដៃទេ»។

ចេញពីវត្តក្នុងឃុំព្រែកដាច់ ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរទៅវត្តមួយទៀតដែលស្ថិតក្នុងភូមិព្រែតូច ឃុំព្រែកដាច់ គឺវត្តឥន្ទនិម្មិត ហៅវត្តព្រែកតូច។ វត្តនេះមានពុទ្ធបរិស័ទច្រើនជាវត្តទាំង២ខាងលើបន្តិច។ នៅមាត់ទ្វារសាលាឆាន់ មានលោកនេនតូច២អង្គគង់លើកៅអី កាន់ដបទឹកអាល់កុលទុកបាញ់ឱ្យពុទ្ធបរិស័ទ មុនយកចង្ហាន់ចូលប្រគេនព្រះសង្ឃ។

ទិដ្ឋភាពក្នុងវត្តឥន្ទនិម្មិត

ឈរក្បែរព្រះសង្ឃទាំងពីរអង្គ ដោយមានកូនស្រីនៅជិតផង អ្នកស្រី កិច រី អាយុ៤៣ឆ្នាំ មិនបានពាក់ម៉ាស់ឡើយ ពេលចូលក្នុងវត្ត តែអ្នកស្រីព្យាយាមនៅដាច់ឆ្ងាយពីមនុស្សដទៃទៀត។ មានអារម្មណ៍ដូចជាកម្សត់បន្តិច ពេលស្ត្រីកូន៣រូបនេះ ឃើញវត្តមានសភាពស្ងាត់ខុសរាល់ឆ្នាំ៖«ខ្ញុំមកវត្ត៣ថ្ងៃហើយ ជួនមកជាមួយប៉ាវា ទើបតែថ្ងៃនេះទេដែលកូន៣នាក់មកជាមួយ។ ខ្ញុំមិនខ្លាចទេ ព្រោះព្រះសង្ឃបាញ់អាល់កុលឱ្យហើយ។ អ្នកខ្លះដែលពាក់ម៉ាស់គេនៅជួបជុំគ្នា តែអ្នកដែលមិនពាក់ម៉ាស់ គេអង្គុយដាច់ឆ្ងាយពីគ្នា។ ខ្ញុំមិនធ្លាប់ឃើញសភាពបែបនេះពីមុនមកទេ នេះទើបតែលើកទី១។ នេះមិនមែនកម្សត់តិចទេ គឺកម្សត់ខ្លាំងធ្លាប់ពុទ្ធបរិស័យមកវត្តច្រើន ដល់លើកនេះមិនមានដូចគេខ្លាចជំងឺនេះតែម្ដង»។

អ្នកស្រី កិច រី ពុទ្ធបរិស័ទ

មិនខុសពីវត្តខាងលើឡើយ ពុទ្ធបរិស័ទចំណុះជើងវត្តឥន្ទនិម្មិតនេះ ប្រគេនចង្ហាន់ព្រះសង្ឃរួចក៏រូតរះត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញរៀងៗខ្លួន។ លោក ស៊ឹន សារិន ជាអាចារ្យវត្តឥន្ទនិម្មិត បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា នៅឆ្នាំនេះពុទ្ធបរិស័ទមកវត្តថយចុះជាងឆ្នាំមុនប្រមាណ៣០០នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃៗ៖«បីថ្ងៃនេះគាត់មកបង្សុកូលរបៀបគ្រួសារហើយ គាត់ត្រឡប់ទៅវិញ។ ដល់ពេលថ្ងៃមានចាស់ប្រហែល១០ទៅ២០នាក់នៅវេរចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃ។ បើសរុបពីព្រឹករហូតដល់ថ្ងៃត្រង់ ពុទ្ធបរិស័ទដែលអញ្ជើញមកវត្តមិនក្រោមពី៣០០ទៅ៤០០នាក់ទេ។ បើយើងប្រៀបធៀបជាមួយឆ្នាំមុន ក្នុងមួយថ្ងៃៗតិចបំផុតក៏៦០០ទៅ៧០០នាក់ដែរ»។

លោក ស៊ឹន សារិន ជាអាចារ្យវត្តឥន្ទនិម្មិត

អនុវត្តន៍តាមការណែនាំរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល វត្តឥន្ទនិម្មិត បានរៀបចំកន្លែងប្រគេនចង្ហាន់ព្រះសង្ឃច្រើនកន្លែង ដើម្បីរក្សាគម្លាតគ្នា ហើយលោកអាចារ្យពន្យល់ដូច្នេះ៖«ទីវត្តឥន្ទនិម្មិតខ្ញុំនេះ ចែកអាចារ្យឬគណៈកម្មការ ដែលមានភារទទួលកន្លែងបង្សុកូល ដូចជាព្រះសង្ឃក្ដី មានច្រើនកន្លែងណាស់ ៥ឬ៦កន្លែង។ អ៊ីចឹងគ្រួសារដែលគាត់មកដល់មុន គាត់បង្សុកូលមុនទៅ។ ហើយបើគ្រួសារផ្សេងមកជាន់ជាមួយគេ គាត់ទៅបង្សុកូលនៅកន្លែងផ្សេងទៅ មិនមានផ្ដុំគ្នាទេ។ ទោះបី២គ្រួសារក្ដី ៣គ្រួសារក្ដី ទៅបែកគ្នាទាំងអស់។ ទីបរិវេណចង្អៀតផង ហើយគាត់យល់ពីគោលការណ៍នយោបាយរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ពេលចឹងគាត់ចាត់ចែងដោយខ្លួនឯងតែម្ដង»។

វត្តពីរទៀតក្នុងឃុំព្រែកទន្លាប់ គឺវត្តព្រែកទន្លាប់ និងវត្តកំពង់ភ្នំក្នុង ក្នុងឃុំកំពង់ភ្នំ ដែលស្ថិតក្នុងស្រុកនិងខេត្តដូចគ្នា ក៏មានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ដែរ សូម្បីភ្លេងពិណពាទ្យដែលចាក់កំដរវត្ត ក៏បើកឮតិចៗប៉ុណ្ណោះ៕